“… ὀσα δεν μπόρεσα να πω” του Νεκτάριου Ανυφαντάκη από τα Σακτούρια

Συνέντευξη στην ομάδα “ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ”, έδωσε ο Νεκτάριος Ανυφαντάκης για να παρουσιάσει το νέο του βιβλίο “… ὀσα δεν μπόρεσα να πω”

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Γεννήθηκα στις 19/01/1978 στα Χανιά της Κρήτης. Καταγωγή απο τα Σακτούρια, ενα μικρό χωριό νότια του Ρεθύμνου. Ξεκίνησα να ασχολούμαι με το δεκαπεντασύλλαβο από τα 14 μου χρόνια. Οι προσδοκίες και τα όνειρα μου όμως είναι σε συνεχή επαγρύπνηση. Πάντα ψάχνω το κάτι παραπάνω, πάντα κυνηγώ αυτό το άγνωστο. Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να μπαίνει σε άλλη διάσταση και να περιφέρεται σαν μωρό παιδί που η περιέργεια το κάνει να ψάχνει αυτό το… δεν ξέρω τι θα συναντήσω και μπορεί να με τρομάζει αλλά κάτι μου λέει ότι θα μ’αρέσει. Θεωρώ πως το να εγκλωβίσεις το μυαλό σου είναι σαν να αφαιρείς το δικαίωμα στον ίδιο σου τον εαυτό να να εκφραστεί όπως θέλει κι όπως νοιώθει. Απολύτως τίποτα σ’αυτή τη ζωή δεν έχει μέτρα και σταθμά! Απολύτως τίποτα σ’αυτή τη ζωή δεν είναι αδύνατον να συμβεί! Όλα είναι θέμα του μυαλού, αρκεί… να το θέλεις πραγματικά!

Λίγα λόγια για το βιβλίο

«Οι δύσκολες εποχές που ζούμε, έγιναν η αιτία να ξεχωρίσουν οι αξίες και τα αληθινά αισθήματα, να ξεχωρίσει το καλό από το κακό, την αγάπη από το μίσος και σε ένα σωρό ακόμα τέτοιου είδους «αντιθέσεις» που πάντα θα βρίσκονται στην κορυφή και θα κάνουν τη διαφορά στις αξίες του ανθρώπου. Επηρεασμένος από όλα αυτά βρήκα τη δική μου αφορμή πάνω στην έννοια της λέξης «Άνθρωπος» να γράψω αυτό το βιβλίο δίνοντας σημασία στην αγάπη, στον έρωτα, στην ανθρωπιά, στον πόνο, στη χαρά, στην ίδια τη ζωή…».

«Κι έρχονται στιγμές που η νύχτα μοιάζει θάνατος… Η μέρα μoιάζει με ξεχασμένη ανάσταση που δεν ήρθε ακόμα… Κι εσύ ελπίζεις σε κάτι που ποτέ δεν είσαι σίγουρος για τίποτα… Τα βάζεις κάτω… Τα μετράς και δεν σου βγαίνουν ούτε στη θεωρία. Η πράξη όμως απ’ έχει πολύ και εσύ δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς. Ξεκινάς και κάνεις αυτό που νομίζεις πως είναι σωστό. Έφαγες τα μούτρα σου… Ωραία… Και τώρα πάλι τι κάνεις; Ξανά τα ίδια λάθη… Και ξανά και ξανά και ξανά. Πετάς εκεί κι ένα «δε βαριέσαι» και νομίζεις ότι δικαιολογήθηκες. Ρίχνεις γροθιά στο τραπέζι σημάδι πως κάτι καταλαβαίνεις πως δεν κάνεις καλά. Γαμώτο λες που το χάνω… Θα σου πω εγώ θες να μ’ ακούσεις; Η μάλλον… δεν θα σε ρωτήσω… Θα κάνω του κεφαλιού μου όπως κάνεις κι εσύ τόσο καιρό και πέφτεις στα ίδια λάθη . Εγώ δεν είμαι κανένας να σου πω το σωστό… αλλά είμαι ο ένας για να σπάσω αυτό το «δεν υπάρχει κανένας» στη ζωή σου. Πίστεψέ με… Αξία ανεκτίμητη… Γιατί εγώ δεν το ’χω».

Ακολουθεί όλη η συνέντευξη πού έδωσε ο Νεκτάριος Ανυφαντάκης στην ομάδα “ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΠΑΡΕΑΣ”

Νεκτάριε, πριν από πόσα χρόνια ξεκίνησες το ποιητικό σου ταξίδι; Ποια είναι η αφετηρία σου και τι είναι αυτό το «κάτι» που σε έκανε να ασχοληθείς με τις μαντινάδες?

Ξεκίνησα κάπου το 1991 σε ηλικία μόλις 13 χρονών όταν για πρώτη φορά ένιωσα την ανάγκη να θέλω να βγάλω το μέσα μου προς τα έξω αλλά δεν είχα κάποιον εκείνη τη χρονική περίοδο να με ακούσει!!! Απο το να τα πω στον εαυτό μου λοιπόν και απλά να τα προσπεράσει στην πορεία…θεώρησα καλύτερο να τα γράψω κάπου ώστε να υπάρχουν και αργότερα!!! Οπότε σε συνδυασμό με τα ακούσματά μου τότε με την Κρητική μουσική δεν άργησα και πολύ να αποφασίσω όλο αυτό που ήθελα να βγάλω προς τα έξω να το κάνω στίχο και συγκεκριμένα δεκαπεντασύλλαβο (μαντινάδα).

Τι είναι για σένα η μαντινάδα;

Τι είναι για εμένα η μαντινάδα!!! Τρόπος ζωής…τρόπος έκφρασης!!! Είναι για εμένα το υπέρτατο μέσο επικοινωνίας που μπορείς να καλύψεις μέσα σε 15 συλλαβές από μια στιγμή εως μια ολόκληρη ζωή γεμάτη εικόνες και άπειρα συναισθήματα!!!

Αυτή η κατάθεση ψυχής που κάνεις μέσω μαντινάδων αλλά και η συγκεκριμένη θεματογραφία μέσωτου πεζού, βαθιά ψαγμένου γραπτού λόγου τη μετουσιώνεις στο βιβλίο σου. Τι είναι λοιπόν για εσένα η έμπνευση

Έμπνευση είναι η ίδια η ζωή!!! Είναι ο τρόπος που βλέπεις…που παρατηρείς…που ακούς…και φυσικά ο τρόπος που βιώνεις το κάθε τι σαν άνθρωπος!!!

Γιώργος Ζερβάκης. Θα ήθελες να μας πεις λίγα λόγια σχετικά με την συνεργασία αυτή;

Γιώργος Ζερβάκης… από που να αρχίσω εδώ και που να τελειώσω!! Δύσκολο μέσα σε λίγες γραμμές να δώσω ολοκληρωμένη απάντηση!!! Όνομα σταθμός στην μέχρι τώρα καλλιτεχνική μου πορεία!!! Δημόσια του λέω ένα μεγάλο ευχαριστώ για πολλά πράγματα!!! Πρώτα από όλα για την εμπιστοσύνη που έδειξε στους στίχους μου ώστε να γίνει αυτή η αρχή, τότε, κάπου στα μισά της δεκαετίας του 90′ και παράλληλα ήταν η αφορμή ώστε να με γνωρίσει ο κόσμος εξαιτίας του και πέρα από την Κρήτη, γιατί μιλάμε αυτή την στιγμή για έναν καλλιτέχνη Πανελλαδικής εμβέλειας και όχι μόνο!!! Πλέον μετράμε μαζί πάνω από 2 δεκαετίες συνεργασίας οπότε αυτό από μόνο του είναι ένα σημαντικό στοιχείο να υπάρχει τις περισσότερες φορές αυτή η καλλιτεχνική χημεία που εγγυάται ένα πολύ καλό αποτέλεσμα!!! Να είναι πάντα καλά σε ότι κάνει και του εύχομαι ολόψυχα μέσα από την καρδιά μου ότι καλύτερο!!!

Θυμάσαι να μου πεις την πρώτη σου στιχουργική απόπειρα; Και την πηγή της έμπνευσής της

“Ωσάν απου μαραίνεται  ο Κρίνος και σαπίζει…ετσά μαράθηκα κι εγώ σαν μου’πε με χωρίζει”!!! Τα πρώτα βήματα της ψυχής μου προς τα έξω τότε…αλλά και πρώτη φορά που την λέω δημόσια!!! Χαχαχαχα!!! Απλά….αυτό βγήκε!!! Τίποτα παραπάνω!!!

Βοηθάει στην έμπνευση ενός στιχουργού – μαντιναδολόγου η ισορροπία στην προσωπική ζωή του;

Μα φυσικά βοηθάει!!! θεωρώ πώς ο στίχος είναι ένα ξέσπασμα του εαυτού σου στο να βγάλεις από μέσα σου οτιδήποτε σε κάνει να πνίγεσαι η να εγκλωβίζεσαι σε κάτι το οποίο μόνο κακό μπορεί να σου προκαλέσει!!! Με μια λέξη….Ένα Ηφαίστειο…που κάνει το Μπαμπ και βγάζει έξω όλη αυτή τη λάβα που τόσο καιρό κρατούσε μέσα του!!!! Απελευθερώνεις συναισθήματα…προβλήματα…θέματα ζωής…καθημερινότητας!!! Ο καλύτερος ψυχολόγος!!!!

Θέλω να μου πεις ποιο από όλα όσα έχεις γράψει είναι το αγαπημένο σου και για ποιο λόγο το έγραψες…

Τα πάντα για τα πάντα!!! Σίγουρα τίποτα τυχαίο…σίγουρα τίποτα για να περάσει η ώρα!!! Δεν υπήρξε ποτέ στιγμή που να έγραψα κάτι ώστε να πω “αυτό το έγραψα έτσι”!!!! Ίσως κάποια διαφορά τόπου και χρόνου να υπήρξε όμως τα πάντα….αποσκοπούν στα πάντα!!! Οπότε…όλα είχαν το σκοπό τους!!! Κι αν με ρωτάς για κάτι αγαπημένο….ίσως θεωρηθεί κάπως…αλλά…ότι έχει να κάνει με πόνο!!! Κι αυτό γιατί…ο πόνος φανερώνει αδυναμία….και η αδυναμία πρέπει να έχει πάντα ένα στήριγμα ώστε να μπορεί και πάλι να γίνει αυτό που πρέπει!!! Να μπει στο δρόμο και στη ζωή που της αξίζει!!!

Πες μου μια αγαπημένη μαντινάδα που δεν έχεις γράψει εσύ

Δεν υπάρχει μια…είναι πολλές!!! Δεν θα αναφερθώ σε καμία λοιπόν γιατί θα αδικήσω τις υπόλοιπες οπότε δεν θέλω με όλο το σεβασμό να το κάνω!!!

Έχω συναντήσει κάποιες φορές δύστυχα η τετράστιχα να τα βαφτίζουν μαντινάδες. Τι είναι αυτό που πραγματικά δίνει τον ορισμό της κριτικής μαντινάδας?

Μεγάλη ερώτηση….μεγάλη απάντηση που θα προσπαθήσω εν συντομία να εξηγήσω ταπεινά και με όλο το σεβασμό!!! Μαντινάδα….λέξη συνδεδεμένη με το Κρητικό στοιχείο αλλά σίγουρα μέρος και του πολιτισμού των ανθρώπων με μεγάλες και βαθιές ρίζες!!! Βιτσέντζος Κορνάρος-Ερωτόκριτος!!! Σήμα κατατεθέν για την ουσία αλλά και όχι μόνο!! Πολλά άπειρα παραδείγματα ανά τους αιώνες του Κρητικού πολιτισμού όπως και μεταγενέστερα!!!!

Με μια μαντινάδα μπορεί κάποιος να απαντήσει σε άλλη μαντινάδα, να γίνει μαντιναδοδιάλογος ή να σου εξιστορήσει όλη του τη ζωή, να την κάνει ακόμα και τραγούδι. Η δισκογραφία απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό και σίγουρα είναι πιο δύσκολη από ότι απλά να γράφεις. Πόσο σε δυσκόλεψε αυτό;

Έχει διαφορά ένας στίχος που θα βγάλεις απλά για να πεις σε μια παρέα η τέλος πάντων να κρατήσεις για τον εαυτό σου από έναν στίχο που θα παντρευτεί μια μουσική θα γίνει τραγούδι και θα απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό!!! Κακά τα ψέματα όταν πρόκειται για στίχο που θα κυκλοφορήσει σε δισκογραφική δουλειά ναι μεν βγάζεις ψυχή αλλά με τη μοναδική διαφορά που δίνεις σημασία στη λεπτομέρεια…όπως είναι η “ατάκα” όπως την ονομάζουμε και κάτι γενικά που θα το κάνει να ξεχωρίσει όσο το δυνατόν περισσότερο!!! Όσο με θυμάμαι δε δυσκολεύτηκα για κάτι τέτοιο κι ο μοναδικός λόγος είναι γιατί δεν πίεσα ποτέ τον εαυτό μου να φτάσει σε τέτοιο σημείο…με το ζόρι δηλαδή να βρω κάτι ξεχωριστό που να κάνει τη διαφορά!!! Αν είναι να έρθει θα έρθει χωρίς καταπίεση…που πάντα έρχεται!!! Άλλωστε δεν θα περάσει μέρα ώστε να μην γράψω κάτι οπότε Δόξα το Θεό αυτό το…”ότι αφήνεις σε αφήνει” για εμένα δεν ισχύει!!!

Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλουμε να μάθουμε, που παραλίγο να ξεχάσουμε το βασικότερο που σε καλέσαμε να μας μιλήσεις για αυτό. Το «παιδί» σου όπως το λέτε όσοι γράφετε, το βιβλίο «…όσα δεν μπόρεσα να πω.» Πες μας λίγα λόγια για αυτό.

Καταρχήν να σου πω κάτι που ελάχιστοι γνωρίζουν!!!Το “Όσα δεν μπόρεσα να πω” είναι το δεύτερο βίβλο!!! Υπάρχει ένα ακόμα που το έγραψα κάπου το 2005!!! Έχει τίτλο “Της ορφάνιας τα λόγια”!!! Είναι ένα πολύ μικρό ποίημα σαν ιστορία που αναφέρεται σε κάποιον που έχασε τους γονείς του και ζει με τη σκέψη σε αυτούς μέχρι το τέλος της ζωής του!!! Για κάποιους λόγους δεν μπήκε ποτέ στα ράφια των βιβλιοπωλείων οπότε…για τον κόσμο επίσημα πρώτο θεωρείται το…”όσα δεν μπόρεσα να πω”!!! Το βιβλίο αυτό έχει βασικό στοιχείο τον δεκαπεντασύλλαβο (μαντινάδα) και κάποια ελάχιστα πεζά κείμενα!!! Οι αξίες, το συναίσθημα, ο πόνος, ο άνθρωπος, ο έρωτας είναι τα βασικά του στοιχεία!!!

Οφείλω να ομολογήσω πως έχω μαγευτεί από το έργο σου και είναι από τις λίγες φορές που μιλάω όπου βρεθώ και όπου σταθώ, για αυτό. Εχω ξαναδηλώσει και θα το ξαναπώ πως είναι ένα λογοτεχνικό διαμάντι! Αλήθεια που μπορεί να το βρεί κάποιος που ενδιαφέρεται να το πάρει?

Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια κι εύχομαι το ίδιο αντίκτυπο να εχει και στον καθε φίλο-φίλη αναγνώστη…!!!Το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις Μύστης και θέλω να πω ενα μεγάλο ευχαριστώ που με στήριξε σε αυτήν την πρώτη μου προσπάθεια στο να κάνω κάτι το διαφορετικό, κάτι το παραπάνω πέρα απο το στίχο και τις δισκογραφικές μου δουλειές!!! Οφείλω να ομολογήσω πως η ανταπόκριση του κόσμου παρόλο τον τραγικό τρόπο που λειτουργεί το σύστημα του βιβλίου στην Ελλάδα απο θέμα διακίνησης είναι πολύ μεγάλη!!! Τους ευχαριστώ ιδιαίτερα γι’αυτό!!

Σχετικά με το που μπορεί να το βρεί κάποιος, μπορεί να απευθυνθεί στον εκδοτικό μου οίκο, σε οποιοδήποτε βιβλιοπωλείο να το παραγγέλλει, αλλά ακόμα και σε εμένα προσωπικά αν απευθυνθεί μπορώ να βοηθήσω. …οσα δεν μπόρεσα να πω!

Αν η ζωή σου ήτανε ένα βιβλίο, τι τίτλο θα είχε;

Αν η ζωή μου ήταν ένα βιβλίο…καλή ερώτηση…!!! Σαν άνθρωπος παρόλο το νέο της ηλικίας μου που βαδίζω τα 38 μπορώ να πω πως τα έχω ζήσει όλα όσα μπορεί να έχει αυτή η ζωή!!! Θες οι καταστάσεις από τη μία…θες τα γεγονότα…θες η μοίρα…όπως και να’χει είτε με τον ένα τρόπο είτε με τον άλλο μπορώ με απόλυτη σιγουριά να πω ότι ταιριάζει ο τίτλος…Η ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ!!!

Περιέγραψε μου την τωρινή σου κατάσταση μέσα από μία μαντινάδα

Άνθρωπος είμαι και πονώ κι έχω πληγές στο σώμα Μα λέω Δόξα το Θεό αφού αντέχω ακόμα!!!

Έχεις κάποιον άνθρωπο σαν πρότυπο σου; Και αν ναι ποιος είναι αυτός και γιατί τον θεωρείς πρότυπο;

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος ώστε να τον αναφέρω!!! Γενικά όμως…πάντα έδινα περισσότερη σημασία σε αυτούς που πήγαιναν κόντρα στο σύνολο και στο κατεστημένο…σε εκείνους που προχώρησαν χωρίς να υπολογίσουν οποιοδήποτε κόστος και στο τέλος ξεχώρισαν κι έκαναν τη διαφορά!!! Με λίγα λόγια ακολουθώ το ρητό που λέει πως “Αν δε δοκιμάσεις να πετάξεις…μια ζωή θα σέρνεσαι”.

Πως αντιμετωπίζεις τις αρνητικές κριτικές;

Αρνητικές κριτικές…εδώ δε θα σε κουράσω πολύ…τα πράγματα είναι απλά!!! 1) Ότι σε νευριάζει σε ελέγχει και 2) Για να δεχτώ την κριτική σου πρέπει πάνω από όλα να σε έχω δεχτεί και σαν άνθρωπο!!! Τόσο απλά!!!

Τι αγαπάς; Τι ελπίζεις; Τι φοβάσαι;

Φοβάμαι να λέω τι αγαπάω μα ελπίζω γι’αυτό στο καλύτερο!!!

Πες μου τρεις αξίες που σου δίδαξαν οι γονείς σου και τις ακολουθείς πιστά; Και μία που ενώ την διδάχτηκες δεν κατάφερες να την ακολουθήσεις…

Μεγάλωσα σε μια οικογένεια που πάλευε για επιβίωση μέσα σε μια καθημερινότητα που δεν υπήρχε η πολυτέλεια του χρόνου της μάθησης από το γονέα προς το παιδί!!!! Όμως… μέσα από αυτά τα απλά, τα αγνά, τα γνήσια… μέσα από αυτή την νοοτροπία του…”απομονωμένου” κόσμου… έμαθα τη ζωή με ότι συνεπάγεται!!! Ευχαριστώ το Θεό που με αξίωσε να μεγαλώσω και να μάθω τις αξίες της ζωής!!! Κι αν μπορώ να θεωρήσω μια αξία όπως ρωτάς που διδάχτηκα αλλά δεν κατάφερα να ακολουθήσω στο απόλυτο είναι το να είμαι  Άνθρωπος!!! Κι αυτό γιατί όσο ζω μαθαίνω…κι όσο μαθαίνω λογικό να κάνω και πολλά λάθη.Τουλάχιστον δεν γίνονται εσκεμμένα και το σημαντικό ότι δεν έχουν τα περισσότερα αρνητικό αντίκτυπο στους άλλους, αλλά σε εμένα!!!

Κάνοντας απολογισμό μέχρι σήμερα…τι από όλα όσα έχεις καταφέρει να κάνεις σε κάνει να αισθάνεσαι υπερήφανος;

Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει!!! Γενικεύω λοιπόν την απάντηση και θα σου πω ότι είμαι εδώ…να αντιμετωπίσω κάθε πρόβλημα που συμβαίνει χωρίς να σηκώνω τα χέρια ψηλά!!! Αργά η γρήγορα τα αποτελέσματα Δόξα το Θεό τις περισσότερες φορές είναι θετικά!!! Δεν τα παρατάω εύκολα!!!!

Υπάρχει κάτι που δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις;

Θεωρώ πως δεν υπάρχει τίποτα που να μην αντιμετωπίζεται!!! Όλα θέλουν τον χρόνο τούς…όλα στην ώρα τους!!! Σίγουρα σαν άνθρωπος έχω έρθει πολλές φορές σε αδιέξοδα αλλά και πάλι τα καταφέρνω με υπομονή πείσμα και θέληση και αφοσίωση στο πρόβλημα!! Αναπνέω σημαίνει ΖΩ….κι όσο ΖΕΙΣ έχεις το προτέρημα αυτό στο να προσπαθείς για οτιδήποτε!!!!

α)Tι δεν θα ‘κανες ποτέ επειδή δεν θα ‘θελες να στο κάνουν;

β) Συγχωρείς τους ανθρώπους; Ζητάς να σε συγχωρέσουν εκείνοι;

Μην κάνεις μη σου κάνουνε, μην πεις να μη σου πούνε…κι αν αγαπήσεις ψεύτικα…ψεύτικα σ’αγαπούνε!!!

Σου απάντησα με μια μαντινάδα μου!!! Συγχωρώ τους ανθρώπους…ναι!!! Δίνω ευκαιρίες κι όλα σίγουρα μέσα σε όρια!!! Λάθη σαν άνθρωπος έχω κάνει κι είναι πολλά!!! Δεν έχω τον εγωισμό να μην το παραδεχτώ και πρώτος να ζητήσω συγγνώμη!!!

Κάτω από ποιες συναισθηματικές συνθήκες γράφεις συνήθως, και τι είναι αυτό που σου δίνει την έμπνευση για να γράψεις;

Δεν υπάρχει προκαθορισμένος χρόνος γι’αυτό!!!! Κάθε φορά που αγγίζει το μολύβι στο χαρτί αυτόματα τα συναισθήματα κάνουν χορό μέσα μου και τρέχουν σαν παιδιά να βγουν έξω και να απλωθούν όσο πάει!!! Προσωπικά βιώματα, εμπειρίες κι οτιδήποτε άλλο στη ζωή αυτή υπάρχει, είναι κίνητρο ώστε να γράψω οτιδήποτε!!!

Τι είναι αυτό που θα σε έβγαζε έξω από τα νερά σου;

Σίγουρα κάτι απρόοπτο από την καθημερινότητα σου σε κάνει να βγαίνεις εκτός προγράμματος!!! Κι ένα παραπάνω όταν αυτό είναι τόσο σημαντικό που επιβάλλεται να ασχοληθείς και να δώσεις την ανάλογη σημασία!!! Όμως όλα καλά!!! Απλά…μια παραπάνω προσπάθεια μέσα σε όλα τα άλλα!!!

Θα μπορούσες να μου απαντήσεις με αυθόρμητους συνειρμούς τι σημαίνουν για σένα:

• ΟΙΚΟΓΕΝΙΑ
• ΑΓΑΠΗ
• ΦΙΛΙΑ
• ΣΕΒΑΣΜΟΣ
• ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ
• ΑΞΙΕΣ
• ΧΩΡΙΣΜΟΣ
• ΘΕΟΣ

1)ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ-ΒΑΣΗ!!!
2) ΑΓΑΠΗ-ΔΥΝΑΤΗ!!!
3)ΦΙΛΙΑ-ΑΛΗΘΙΝΗ!!!
4)ΣΕΒΑΣΜΟΣ-ΑΜΟΙΒΑΙΟ!!!
5)ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ-ΡΙΣΚΟ!!!
6)ΑΞΙΕΣ-ΆΝΘΡΩΠΟΣ!!!!
7) ΧΩΡΙΣΜΟΣ-ΕΜΠΕΙΡΙΑ!!
8) ΘΕΟΣ-ΑΠΟΛΥΤΟ!!!

Πριν κλείσουμε η τελευταία λέξη δικιά σου

Πρώτα απο όλα ενα μεγάλο ευχαριστώ σε εσένα που αφιέρωσες χρόνο απο τον χρόνο σου να ασχοληθείς μαζί μου!!! Ευχαριστώ όλους εκείνους που μπορούν να διακρίνουν μέσα απο τα γραφόμενά μου την ουσία της ψυχής μου!!!! Θέλω να κλείσω τη συζήτηση αυτή….με μια μαντινάδα…που την έγραψα κάπου…15 χρόνων περίπου…τότε που ακόμα σαν μικρό παιδί δεν ήξερα πολλά….όμως…ήξερα τα βασικά… ΖΗΣΕ ΤΗΝ ΚΑΘΕ ΣΟΥ ΣΤΙΓΜΗ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΑΛΛΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΙΚΡΗ…ΚΑΝΕ ΤΗ…ΕΣΥ ΜΕΓΑΛΗ!!! Να είστε όλοι καλά!!!