Αν γυρνούσανε τα χρόνια εκείνα…

Αν γυριζαμε το χρονο πισω, εγω θα ειχα σταθει στα παιδικα χρονια στο χωριο,. τοτε που εγω θαυμαζα τα παιγνιδια του Μανωλη του ξαδερφου μου!

Εκανα και εγω οτι μπορουσα για να τον μιμηθω, αν και εκεινος ηταν ενια χρονια μεγαλιτερος!

Απο αυτον εμαθα ποδηλατο, εγινα Ολυμπιακος οπως και ολα τα ξαδερφια μου πλην ελαχιστων)

Απο τον Μανωλη εμαθα να φτιαχνω γλυφιτσουρια μεσα σε χωνακια απο χαρτι και ενα ξυλακι για χερουλι. Μου μαθαινε πως να βαζω σε ενα ντενεκακι νουνου ζαχαρι νερο και λιγο λεμονι, και μετα να αναψω μια φωτια στο χωμα και να τα ανακατευω μεχρι να πηξει η ζαχαρη!

Ακομα τα θυμαμαι αυτα τα ζαχαρωτα!

Απο τον Μανωλη εμαθα πως να φτιαξω το πατινι μου, αλλα πολυ πριν γινουν αυτα, εμαθα πως να φτιαχνω παιγνιδια χρησιμοποιωντας αχρηστα υλικα, οπως σπασμενες τσατσαρες ντενεκακια, τελια, και πηλο!

Σαν παιδι ο Μανωλης ηταν ευφυεστατος, εξ αλλου δεν ηταν τυχαιο που μηκε αργοτεραστο πανεπιστημιο πρωτος στην Ελλαδα στη φυσικομαθηματικη και εγινε καθηγητης!

Οτι εκανε ο Μανωλης που ηταν σοφος, εκανα και εγω χωρις να τα καταφερνω ομως παντα τελεια οπως αυτος.

Μια μερα στη βεραντα τους ο Μανωλης, με κοντα πατελονακια, ειχε φτιαξει λασπη που την ειχε δουλεψει πολυ καλα, ετοιμη να φτιαξει το εργο του, ετσι οπως το ειχε φανταστει….

Εφτιαξε αρχικα τον κορμο της μηχανης ενος τραχτερ,

Με την καπνοδοχο απο πανω, με τα δυο του φαναρια μπροστα και με τα εξαρτηματα της μηχανης αναγλυφα,

Μετα εφτιαξε τις πισινες μεγαλες ροδες τραχτερωτες και κατοπιν τις μικροτερες μπροστινες με τα σχεδια των λαστιχων οπως ειναι.

Εφτιξε καθισμα πανω στη μηχανη αλλα και ενα ανθρωπακι με χερια και ποδια καθιστο που θα ηταν ο οδηγος!

Αφου τα φιλοτεχνησε ολα αυτα τελεια τα αφησε πανω σε μια ταβλα μερικες μερες στον ηλιο να στερεοποιηθουν.

Δεν ξερω αν τα εβαζε και στη φωτια για να γινουν πιο ανθεκτικα..

Μετα συναρμολογουσε το τρακτερ το οποιο μαλλιστα κινιοταν αφου ειχε περασει τους τροχους σε αξονες!

Ολα ηταν στην εντελεια!

Δεν σταματησε ομως εκει.

Εκοψε ενα ντενεκακι νουνου γαλακτος κατα μηκος και εφτιαξε τη κουταλα για να γινει το τρακτερ φορτωτης!

Με συρμα ανθεκτικο χονδρο, εφτιαξε δυο μοχλους,διπλα στον οδηγο. Ο ενας ανασηκωνε τη κουταλα και ο αλλος αδειαζε το περιεχομενο!

Εφερνε ψιλη αμμο απο το βουνο διπλα τη Γαλλιανη παπουρα, και παιζαμε στο οικοπεδο μας αφου καναμε δρομους να διερχεται το τραχτερ!

Σκεφτηκε μετα να φτιαξει και ενα φορτηγο με πηλο.

Για τον Μανωλη δεν ηταν καθολου δυσκολο.

Ολα τα εφτιαγε με πηλο,

Τη μουρη την καροτσα τους τροχους, ολα απο πηλο!

Ετσι τελοιοποιθηκε η φορτωτικη, που για πολυ χρονο παιζαμε με αυτα και εγω μαζι με τα αλλα αδερφια του!

Ομως ο Μανωλακης πηγε ακομα ενα βημα πιο ψηλα στη τεχνικη παιγνιδιων του!

Στο σπιτι τους ειχανε μια γατα, πολυ πραα και ησυχη.

Σκεφτηκε λοιπον αφου ειχε πολυ αμμο, να φτιαξει αλετρι, και ζυγαλετρα να ζεψει…. τη γατα!

Δεν δυσκολευτηκε ουτε σε αυτη τη φαση της υψηλης τεχνικης του αλετριου!

Πηγε στο εργοστασιο του χωριου που παρηγαγε το ρευμα για την ηλεκροδοτηση του.

Εκει ο Αλεκος ο τεχνικος πεταγε διαφορα καλωδια χαλκινα.

Ενα χονδρο χαλκινο αγωγο βρηκε πιο καταλληλο για την περιπτωση.

Με ενα σφυρι το σφυριλατησε καλα και εφτιαξε το υνι!

Τα υπολοιπα τον κορμο του αλετριου και για τα χερουλια, ελιωσε τσατσαρα και κολαγε τα κοματια και εγινε τελειο το αλετρακι!

Με την τσατσαρα που λιωναμε φτιαχναμε και μπιλιες!

Εφταξε λοιπον τα σωμαρακια με πεδουλι του τζαγκαρη, εφτιαξε γαντζο, σκοινακια αλυσιδες ζυγαλετρα και αφου τα τελειωσε εν τελει φερνει και τη γατα να τη ζεψει στο…. χωραφι…!!!

Σαν πρωτη φορα η γατα τα πηγε καλα!

Εκανε καμποσες αυλακιες στην αμμο με επιτυχια!

Θαρω ειχε σπιρι και σιταρι!

Ο Μανωλης καμαρωνε και χαιροταν για το οτι τα καταφερε…να καμει το χωραφι!

Ομως εκει που ηταν με τη γατα ο Μανωλης στην αμμο της αυλης και…εκανε χωραφι, να σου και ορμα στο σπιτι ενας ζωηρος χωργιανο ςμας με χαρταλαμια στα αρβυλα που κανανε συθρηνος απο φασαρια, και φωναζε τον πατερα του Μανωλη!

Ελα ομως που κατατρομαξε η γατα και παιζει ενα δυνατο σαλτο και πηδα τη μαντρα του τοιχου και παει και πεφει με φορα στο διπλανο οικοπεδο το δικο μας!

Εσκασε στα γελια ο Μανωλης για το αστειο θεαμα,αλλα αφου πηγε να ξαναβρει τη γατα διαπιστωσε πως αλετρι και ζυγαλετρα ειχαν κυριολεκτικα δυαλυσει!

Δεν καθισε ξανα να τα επισκευασει, αλλα τι τα θες….το χωραφι του παντως ετσι κι αλλοιως το ειχε κανει!

Αφησε και σε μενα μια ωραια αναμνηση!

Κειμενο Γεωργιος Χουστουλακης