Πλήθος κόσμου βρέθηκε χθες Πέμπτη 7 Μαΐου στον Ιερό Ναό του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο για να απευθύνει το ύστατο χαίρε στον Γιώργη Σκουλά του Παπαγιάννη,τον τελευταίο του Ανωγειανού αντάρτικου.
Ανωγειανοί,φίλοι και συγγενείς συνόδεψαν τον εκλιπόντα στην τελευταία του κατοικία στο κοιμητήριο του Αγίου Νικολάου στο Γάζι. ” Σήμερα κλείνει ο κύκλος των ανθρώπων που μετείχαν στην αντίσταση και όρθωσαν τα στήθη τους σε έναν βάρβαρο λαό ” ανέφερε στον επικήδειο που εκφώνησε ο σπουδαίος εκπαιδευτικός και ερευνητής Γιώργος Καλογεράκης που τόνισε ότι : ”Σε τιμούμε ως τελευταίο αντάρτη της Ανωγειανής Ομάδας, και σε αποχαιρετούμε ως άνθρωπο με αξίες και ιδανικά..”.
Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Κρητικής γης που τον σκέπασε..
Αναλυτικά ολόκληρος ο επικήδειος του Γιώργου Καλογεράκη έχει ως
εξής: «Σε δυο ημέρες από σήμερα, οι λαοί της Ευρώπης θα εορτάσουν και θα θυμηθούν το τέλος ενός ολέθριου πολέμου. Στις 9 Μαΐου 1945 λίγο πριν το μεσημέρι, μπροστά στους στρατάρχες Αιζενχάουερ και Ζούκωφ, γίνεται η άνευ όρων παράδοση της Γερμανίας. Αυτή η ημέρα σηματοδότησε και το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη.
Ο Γιώργης Σκουλάς γεννήθηκε στα Ανώγεια το έτος 1925. Πατέρας του ο Παπαγιάννης Σκουλάς, μια εμβληματική μορφή των Ανωγείων. Μητέρα του η Καλλιόπη Ξυλούρη, αδερφή του Αρχηγού της Ανωγειανής Αντίστασης, Χριστομιχάλη Ξυλούρη. Αδέρφια του ο Μιχάλης, η Αγάπη, η Τερψιχόρη, ο Αριστόδημος, η Ζαφειρένια και ο Ευάγγελος.
Μεγαλώνοντας ένα παιδί στα χρόνια του Μεσοπολέμου μ’αυτούς τους γονείς δεν θα μπορούσε παρά να γαλουχηθεί με τις ιδέες της ελευθερίας και της αγάπης προς την πατρίδα. Τον Οκτώβρη του 1941 ξεκινά για την Ελλάδα ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος. Το Γιώργη Σκουλά σημαδεύει η είδηση της απώλειας στα βουνά της Αλβανίας του θείου του Κώστα Σκουλά. Το Μάιο του 1941 εξαπολύουν οι Γερμανοί την επίθεσή τους κατά της Κρήτης. Ο Παπαγιάννης Σκουλάς μετέχει στις μάχες που έδωσε ο Κρητικός λαός. Ο Γιώργης Σκουλάς δεκαεξάχρονο παιδί, ζητά από τον πατέρα του να τον πάρει μαζί του να πολεμήσει κι αυτός τους κατακτητές. Ο Παπαγιάννης όμως θέλει να προστατεύσει το παιδί του και του αρνείται.
Αμέσως μετά την κατάληψη της Κρήτης από τους Γερμανοϊταλούς την 1η Ιουνίου 1941, άρχισαν οι συζητήσεις στα Ανώγεια για την ίδρυση μυστικής πατριωτικής οργάνωσης. Στις 15 Αυγούστου 1941, στο σπίτι του Ιωάννη Δραμουντάνη ή Στεφανογιάννη, οι συζητήσεις αυτές λαμβάνουν υπόσταση, η οργάνωση δημιουργείται και ονομάζεται Επιτροπή Εθνικής Απελευθερωτικής Δράσεως.
Στην Ανωγειανή Οργάνωση, που η δράση της εξαπλώθηκε σε δύο νομούς της Κρήτης, Ρεθύμνου και Ηρακλείου, ο Παπαγιάννης Σκουλάς δεν μπορούσε να αρνηθεί τη συμμετοχή του γιου του Γιώργη. Εντάσσεται σ’αυτή και προσφέρει τις υπηρεσίες του. Όταν ο πατέρας του φυγαδεύεται στη Μέση Ανατολή και φτάνουν οι ειδήσεις στα Ανώγεια ότι εκπαιδεύτηκε κομάντος αλεξιπτωτιστής, ο μοναδικός μέχρι τότε ιερέας του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου, ο Γιώργης Σκουλάς νιώθει υπερήφανος και συναισθάνεται το χρέος του προς την πατρίδα ακόμη περισσότερο.
Η ψυχή του πληγώνεται όταν αντικρίζει το πατρικό του σπίτι κατεστραμμένο και πυρπολημένο από τους κατακτητές Γερμανούς τον Αύγουστο του 1944.
Σε ηλικία δεκαεννέα χρονών παίρνει μέρος σε δύο μάχες. Στις 5 Σεπτεμβρίου 1944 στη μάχη της Μίθιας, αμέσως μετά το κάψιμο των Ανωγείων και στις 14 Σεπτεμβρίου 1944 στη μάχη στα Αξίπετρα. Και οι δυο μάχες ήταν νικηφόρες για την Ανεξάρτητη Ομάδα Ανωγείων. Ο Γιώργης Σκουλάς το μικρό αμούστακο παιδί της Ανταρτικής Ομάδας, ακολουθεί τους αντάρτες στο Ηράκλειο με την αποχώρηση των Γερμανών τον Οκτώβριο του 1944. Η τελευταία αποστολή που του ανέθεσε ο θείος του Χριστομιχάλης ήταν να συνοδεύσει μερικούς Γερμανούς αιχμαλώτους στο Τυμπάκι για να μεταφερθούν στη Μέση Ανατολή.
Ο Γιώργης Σκουλάς του Παπαγιάννη σε ηλικία είκοσι ετών, το 1945, τιμήθηκε με δύο παράσημα, ένα Ελληνικό και ένα Βρετανικό. Μετά τον πόλεμο μετακομίζει στο Ηράκλειο, ασχολείται με το εμπόριο, παντρεύεται και δημιουργεί οικογένεια. Τα παιδιά του ο Γιάννης, η Μαρία και η Καλλιόπη.
Ο θάνατος σημαδεύει τις ψυχές όλων. Κανείς δεν μπορεί να προσπεράσει την απώλεια ενός δικού του ανθρώπου. Ο Γιώργης Σκουλάς βίωσε πρόσφατα το χαμό της κόρης του Μαρίας. Αυτός ο θάνατος τον κατέβαλε. Και ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση. Το τέλος της ήταν η σημερινή ημέρα. Ο Γιώργης Σκουλάς έφυγε για το μεγάλο ταξίδι.
Σήμερα γίνεται ένας μεγάλος αγώνας για το αυτονόητο. Πολλοί πιστεύουν ότι η ελευθερία μας είναι δεδομένη. Άλλοι ισχυρίζονται ότι δεν έπρεπε να ορθώσουμε το ανάστημά μας στους κατακτητές Γερμανούς αλλά να κρατούσαμε μια ουδέτερη στάση. Πανεπιστημιακοί ισχυρίζονται ότι οι Γερμανοί όχι μόνο δεν έκαναν κακό στην Κρήτη αλλά οι Κρητικοί είναι αυτοί που προκάλεσαν με τη στάση τους τους κατακτητές σε εκτελέσεις και αντίποινα. Γι’ αυτές τις απόψεις μάλιστα τιμούνται από Σχολή του Πανεπιστημίου της Κρήτης.
Σήμερα εδώ στο ναό του Αγίου Μηνά αποχαιρετίσαμε τον τελευταίο αντάρτη της Ανωγειανής ομάδας. Σήμερα κλείνει ο κύκλος των ανθρώπων που μετείχαν στην αντίσταση και όρθωσαν τα στήθη τους σε έναν βάρβαρο λαό. Σε έναν λαό που πίστευε και υπηρετούσε το δόγμα της ομαδικής ευθύνης, το δόγμα του ναζισμού και φασισμού. Σε ένα βάρβαρο λαό που έστηνε στα εκτελεστικά αποσπάσματα εκτός από τους άντρες, γυναίκες και παιδιά, ηλικιωμένους και άρρωστους.
Όμως παρά το θολό σημερινό τοπίο μπορούμε να βροντοφωνάξουμε προς όλους ότι, ναι Γιώργη Σκουλά, αυτό που έκανες ήταν το σωστό. Αυτό ήταν το χρέος σου. Αυτό διδάχτηκες από τους γονείς σου, αυτό δίδαξες στα παιδιά σου, αυτό θα έκανες και σήμερα αν χρειαζόταν. Σε τιμούμε ως τελευταίο αντάρτη της Ανωγειανής Ομάδας, και σε αποχαιρετούμε ως άνθρωπο με αξίες και ιδανικά.
Τα παιδιά σου, η ιστορική οικογένεια των Σκουλάδων οι συγχωριανοί σου, όλοι σου οι φίλοι, σε τιμούν και σε αποχαιρετούν.
Καλό σου ταξίδι.»
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
