Connect with us

Γεια, τι ψάχνεις;

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Οι μαθητικές μας εκδρομές

Οι Μοίρες, ήταν μια πόλη στο επίκεντρο πολλών χωριών περιφερειακά, που ήταν Δήμος, χωρίς να έχει τους 10 χιλιάδες κατοίκους, που απαιτούσε τότε ο γενικός κανόνας!


Ήταν Δήμος ”τιμής ένεκεν” λόγω των αρχαιοτήτων που την περιέβαλαν, Φαιστός, Γόρτυνα, Καμάρες, Κομμός κλπ.
Ξεχώριζε όμως από πολλές άλλες πόλεις για δύο πράγματα…

Την εμποροπανήγυρη κάθε Σάββατο, και για το πολυπληθές πρωτοπόρο γυμνάσιο της!

Είχαν οι Μοίρες, ένα από τα μεγαλύτερα γυμνάσια της χώρας, αφού τα παιδιά ξεπέρναγαν κατά πολύ τα χίλια παιδιά!

Οι καθηγητές τότε ήταν και ”Δερβίς Αγάδες”, και τα μαθήματα με τον τρόπο που γινόταν, ήταν πολύ κουραστικά, και για μας τους ”αδιάφορους” μαθητές, αλλά και τους επίμονους καθηγητές, που έπρεπε ”σονι και καλά” να μας ανοίξουν το κεφάλι και να μας βάλουν μέσα τα γράμματα!

Με το να βγαίνει ο καθηγητής στην έδρα, να πάρει απουσίες, και να ανοίξει στη συνέχεια το ”τεφτέρι” του, και να φωνάξει τρία τέσσερα ονόματα, να έρθουν στον πίνακα και να πουν μάθημα, ή να λύσουν ασκήσεις, αυτό ήταν πολύ αγχωτικό, και κούραζε η όλη διαδικασία παιδιά και καθηγητές!

Για αυτό ακριβώς, ερχόταν ο …καλός θεούλης, και έκανε κάποια μέρα ιδανική μέρα για εκδρομή, και όλα τα παιδιά του Κεντρικου, (Κεντρικό ήταν το κτήριο που στεγαζόταν η Ε΄και η ΣΤ΄ τάξη), δέν έμπαιναν στην τάξη για μάθημα , αλλα έκαναν ένα είδος απεργίας, φωνάζοντας, ”Ε – ΚΔΡΟ – ΜΉ” ! ”Ε- ΚΔΡΟ -ΜΗ”.!!

Κάπου εκεί, βλέπαμε πως και οι περισσότεροι καθηγητές, ”φλερτάρανε” με την ιδέα, και προσπαθούσαν να πείσουν κι εκείνοι με τον τρόπο τους, τον σκληροπυρηνικό γυμνασιάρχη να μας επιτρέψει να πάμε εκδρομή!

Συνήθως έτσι γινόταν!

Και συνήθως το πετυχαίναμε!

ekdromi-palia-xoustoulakis

Μια φορά θυμάμαι πηγαίναμε στην Αγία Βαρβάρα με λεωφορείο ”να ιδούνε χιόνι από κοντά”, τα παιδιά του κάμπου, που σπάνια το κατέβαζε στο χωριό τους!

Εκεί παίξαμε και χιονοπόλεμο, αλλά στα σημεία που πηγαίναμε συνήθως , ήταν στο ύψωμα Κούλε, Βόρεια των Μοιρών, αλλά ελάχιστες φορές, και στο Στρατόπεδο, Δυτικά των Μοιρών τις περισσότερες!

Πού αλλού να πας χίλια παιδιά;

Ακόμα και σε χωράφια να τα πας, αυτά ”θα πιάσουν φύλλα φτερά” και θα πάνε κατ΄ ευθείαν στη ζημιά, θα ορμήσουν σε περιβόλια, σε πορτοκάλια, κι άντε να τα μαζέψεις!

Στο στρατόπεδο όμως των Μοιρών, υπήρχαν 48 στρέμματα περιφραγμένα, με χώρους για ποδόσφαιρο, μπάσκετ κλπ.

Παράλληλα όμως και έξω από το περιφραγμένο στρατόπεδο, υπήρχε και άλλη έκταση 50 στρεμμάτων μέσα σε τεράστιους ευκαλύπτους και λεύκες, που και εκεί τα παιδιά μπορούσαν να τρέξουν και να παίξουν ακόμα πιο άνετα!

Έτσι, θα μπορούσαμε να πούμε πως το Στρατόπεδο ήταν το ιδανικότερο μέρος για να παίξουμε, να μαζέψουμε ήλιο, να ακούσουμε τα πουλάκια κοντά στη φύση, και μόλις ένα χιλιόμετρο έξω από την πόλη!

Τα χρόνια εκείνα, υπήρχε σε άνθιση και ο προσκοπισμός!

Δεν ξέρω, γιατί εμάς τα Γαλιανάκια, δεν μας πολυπροτιμούσαν στα … τάγματα του προσκοπισμού, αλλά ωστόσο δεν το είχαμε και σε μεγάλη ανάγκη, γιατί εμείς οι Γαλιανοβοριζανοί, γνωρίζαμε ήδη πολλά περισσότερα από τη φύση, από ότι μαθαίνανε οι πρόσκοποι εκεί!

Τα παιδιά βέβαια του προσκοπισμού, δεν ερχόταν κατ ευθείαν στο στρατόπεδο!

Πήγαιναν πρώτα από ένα σπίτι στις Μοίρες που είχαν τις στολές τους, ντυνόταν με τα κόκκινα ρούχα τους, και στη συνέχεια ερχόταν κι αυτά στην εκδρομή, κρατώντας από ένα ρόπαλο, και μας έβρισκαν στο στρατόπεδο!

Εγώ και ο φίλος μου από τότε Φανούργιος Ζαχαριουδάκης, εκείνη την ημέρα δεν παίζαμε μπάλα, παρά κάναμε ως συνήθως τους περιπάτους μας και συζητούσαμε διάφορες αμπελο…φιλοσοφίες!

Θεωρούσαμε εαυτούς, ότι ανήκαμε στο αρχαίο τάγμα των περιπατητών και εμείς ήμαστε οι σύγχρονοι ”περιπατητές”!

Βλέποντας ένα παιδί από τους προσκόπους, που κρατούσε το ρόπαλο του, σκεφτήκαμε πόσο άχρηστο ήταν το ρόπαλο αυτό στα χέρια του παιδιού, και πόσο χρήσιμο θα ήταν ά ήταν στα χέρια των γονιών μας σαν …σκαλιδόξυλο!

Ωστόσο, εμείς τα 70 κάπου Γαλιανάκια, που πηγαινοερχόμαστε στο γυμνάσιο με τα πόδια καθημερινά, κι αν δεν διακριθήκαμε όλα στα γράμματα, εν τούτοις είχαμε αναπτύξει το αίσθημα της αυτοσυντήρησης, της σύμπνοιας, της ομαδοποίησης και ήμαστε όλα ενωμένα μια γροθιά!

Τον προσκοπισμό τον είχαμε μέσα μας, και ο κάθε ένας από μας θα μπορούσε να ήταν μεγάλος δάσκαλος στα λυκλοπουλα!

Μας διέκρινε η σκληραγωγία, πρακτικότητα,η συνεργασία, η επικοινωνιακή τακτική, και αυτό το αίσθημα το έχουν πολλά από τα τότε παιδιά ακόμα και σήμερα σαν μεγάλοι πλέον!

 

Κείμενο – φωτογραφίες: Γεώργιος Χουστουλάκης

Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook

Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δείτε και αυτά

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Ήταν οι Αποκριές, εκείνες που δεν θα ξανάρθουν, και οι Μεσαρίτες δεν θα έχουν εύκολα την ευκαιρία να ζήσουν ξανά τέτοιες καταστάσεις , αλλά...

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Πως περνούσαν τις αποκριες οι παλιοί στην Μεσαρά Τι ήταν τα «μουζωτήρια» Τα μουζωτήρια, ήταν στάχυα κυρίως σιταριού η της ταγής (σίκαλης) , που...

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Την δεκαετία του 80-90 οι Αγίοι Δέκα ήταν από τα χωριά που πρωταγωνιστούσαν της μέρες των Αποκριών με το Καρναβάλι που διοργάνωναν Με πρωτοποριακές ιδέες...

ΚΡΗΤΗ

Με χειροπέδες βρέθηκαν δύο νεαροί από την Μεσαρά, μετά από έφοδο αστυνομικών στα σπίτια τους, κατά την οποία βρέθηκαν και κατασχέθηκαν 700 γραμμάρια κάνναβη,...

ΚΡΗΤΗ

Σοβαρό τροχαίο σημειώθηκε λίγο μετά τις 8 το βράδυ στα Καπαριανά του Δήμου Φαιστού, όταν 60χρονος πεζός παρασύρθηκε από διερχόμενο αγροτικό φορτηγάκι. Σύμφωνα με το Δια – SOS-τε τη Μεσαρά,...

ΚΡΗΤΗ

Νέο τροχαίο, το οποίο είχε ως συνέπεια να εγκλωβιστεί μέσα στο όχημα ο οδηγός, σημειώθηκε τα ξημερώματα της Κυριακής στη Μεσαρά. Αυτοκίνητο με οδηγό έναν...

ΚΡΗΤΗ

Νεκρός κάτω από τις ρόδες του τρακτέρ του βρέθηκε το απόγευμα της Πέμπτης ένας 67χρονος άντρας στις Μάκρες του δήμου Φαιστού στο Ηράκλειο.  Τον...

ΚΡΗΤΗ

Ενώπιον της αρμόδιας ανακρίτριας Ηρακλείου οδηγείται σήμερα  40χρονος επιχειρηματίας από τη Μεσαρά που κατηγορείται για τοκογλυφία και εκβίαση. Την περασμένη Τετάρτη, 15 Νοεμβρίου, αφού είχε παραλάβει...