Ο 20χρονος Πέτρος Καμινιώτης δημιουργεί παραδοσιακές ελληνικές φορεσιές σε μικρογραφία όσο αρκεί για να «ντυθεί» μια φιγούρα Playmobil
Τις έχουμε δει να παρουσιάζονται σε προθήκες μουσείων, να αναβιώνουν σε γιορτές και τοπικά έθιμα, να παίρνουν ξανά ζωή στα σώματα χορευτών, αλλά ο 20χρονος Πέτρος Καμινιώτης δημιουργεί παραδοσιακές ελληνικές φορεσιές σε μικρογραφία και συγκεκριμένα σε μέγεθος 7,5 εκατοστών, όσο δηλαδή αρκεί για να «ντυθεί» μια φιγούρα Playmobil.
«Από μικρό παιδί θυμάμαι τον εαυτό μου να παίζει με τα Playmobil και να μαθαίνω παραδοσιακούς χορούς και από τότε ήθελα να συνδυάσω αυτά τα δύο στοιχεία», μας λέει ο Πέτρος, που πριν από λίγες μέρες τελείωσε τη «Σκοπελίτισσα», μια γυναικεία φιγούρα ντυμένη με την παραδοσιακή σκουρόχρωμη φορεσιά της Σκοπέλου, που ξεχωρίζει για τις πτυχώσεις του φορέματος, το επαναλαμβανόμενο μοτίβο των λουλουδιών, τη δαντέλα στο κεφάλι και τα κοσμήματα που φέρει.
Η μεθοδολογία που ακολουθεί θυμίζει τη δουλειά επαγγελματία σχεδιαστή ρούχων, αφού, προτού ξεκινήσει να σχεδιάζει τα πατρόν, προηγείται εκτεταμένη έρευνα για το είδος της φορεσιάς, την προέλευση και τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα. «Ψάχνω αρκετά, ρωτάω ντόπιους, φίλους που δουλεύουν σε βεστιάρια, βλέπω τη βιβλιογραφία προτού καταλήξω.
Προτιμώ να φτιάχνω νυφικές φορεσιές γιατί είναι πιο εντυπωσιακές», μας λέει. Μόλις κοπεί το σχέδιο ο Πέτρος ζωγραφίζει στο χέρι τα διακοσμητικά μοτίβα και τις λεπτομέρειες. Το βασικό του υλικό είναι το χαρτί αλλά χρησιμοποιεί επίσης δαντέλα, χρυσό χαρτόνι, κορδέλες για να μιμηθεί τη μεταξωτή υφή και διάφορα υλικά χειροτεχνίας που μπορεί να «περάσουν» για λιλιπούτεια κοσμήματα, όπως, π.χ., οι διακοσμητικές πούλιες. «Αυτό που μου άρεσε στις φιγούρες είναι ότι μπορείς να φτιάξεις τη δικιά σου ιστορία. Τα αξεσουάρ τους άλλαζαν από την κατασκευή τους και έτσι σκέφτηκα να φτιάξω κάτι δικό μου. Στην αρχή χρησιμοποίησα χαρτοπετσέτα, αλλά δεν έβγαινε καλό το αποτέλεσμα, έπειτα ζωγράφιζα με ξυλομπογιά, ενώ τώρα χρησιμοποιώ ακρυλικά χρώματα και τα αντίγραφα που φτιάχνω είναι σχεδόν πιστά των πραγματικών στολών», σημειώνει.
Πέτρος Καμινιώτης
Και αν το νεαρό της ηλικίας θεωρείται συνήθως ασύμβατο με ό,τι συνεπάγεται η έννοια της «παράδοσης», ο Πέτρος Καμινιώτης έχει διαφορετική γνώμη: «Συμμετέχω σε χορευτικά συγκροτήματα από μικρή ηλικία και κάθε χρόνο βλέπω ολοένα και περισσότερους νέους που ενδιαφέρονται για τους χορούς και ερευνούν την παράδοση. Αυτό που βρίσκω συναρπαστικό στις φορεσιές και στους παραδοσιακούς χορούς είναι πως μαθαίνω λίγο από την ιστορία του τόπου και το πώς ζούσαν οι παππούδες μας. Είναι ωραία που τίποτα δεν γινόταν στην τύχη τότε, όλα είχαν το νόημά τους, οι κινήσεις τους, τα ρούχα τους. Στα νησιά, για παράδειγμα, στους χορούς γινόταν το φλερτ μεταξύ ανδρών και γυναικών. Ειδικά, αν μια γυναίκα ζητούσε να πλύνει το μαντίλι ενός άνδρα, ήταν σημάδι ότι ενδιαφερόταν για εκείνον», μας λέει.
Καθημερινή
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
