Μήνυση στην Μαρινόπουλος Α.Ε. από κρητικό επιχειρηματία

Κινητοποιήσεις σε ολόκληρη τη χώρα από σήμερα το πρωί, από χιλιάδες εργαζόμενους των καταστημάτων Μαρινόπουλος, μετά την χθεσινή κίνηση της εταιρείας για υπαγωγή στο άρθρο 99

Συγκέντρωση στο Ηράκλειο

Στο μεταξύ το κλαδικό σωματείο, η Ένωση Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ηρακλείου καλεί όλους τους εργαζόμενους στα καταστήματα και τις αποθήκες Μαρινόπουλος Ηρακλείου αλλά και όλους τους εργαζόμενους του Ηρακλείου σε συγκέντρωση σήμερα Τετάρτη στις 5.30μ.μ. στο κατάστημα ΚΑΡΦΟΥΡ στην Αμμουδάρα.

Μήνυση

Την ίδια ώρα ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Κρητών Άρτος κ. Μανόλης Δαμιανάκης ήταν ο πρώτος παράγοντας που μέσα από συνέντευξή του στο Euro2day.gr έσπευσε να προειδοποιήσει δημόσια τους υπευθύνους για την «υπόθεση Μαρινόπουλος», την οποία μάλιστα πρώτος είχε χαρακτηρίσει ως Lehman Brothers της Ελλάδας.

Σήμερα, προτείνει ένα σχέδιο τεσσάρων βημάτων, προκειμένου να σωθεί η αλυσίδα και να αποφευχθούν τα χειρότερα για την ελληνική οικονομία.

Ζητά επίσης να διερευνηθεί από τους αρμοδίους και να εξεταστούν διάφορα πράγματα που ακούγονται στην αγορά για το πώς έφτασε μια εταιρεία να οφείλει τόσο πολλά χρήματα σε τόσο πολλούς κάτω από περίεργες συνθήκες.

Κύριε Δαμιανάκη, σε συνέντευξη που παραχωρήσατε στο Euro2day.gr στις 28 Ιανουαρίου του 2016 είχατε κρούσει από τότε τον κώδωνα του κινδύνου, έτσι ώστε να προλάβουμε την Lehman Brothers της Ελλάδας, όπως είχατε χαρακτηρίσει την υπόθεση Μαρινόπουλου. Αν και σήμερα πολλοί άλλοι χρησιμοποιούν αυτό τον όρο, προφανώς οι εξελίξεις δεν σας ικανοποιούν…

Καθόλου δεν με ικανοποιούν. Έβλεπα τις εξελίξεις που έρχονταν και έσπευσα να προειδοποιήσω για το τι θα επακολουθούσε. Μάλιστα σε προσωπικό επίπεδο, γραπτά και προφορικά, στις αρχές 2015 είχα εκφράσει τις έντονες ανησυχίες μου στον τότε γενικό διευθυντή (και απολύτου εμπιστοσύνης πρόσωπο της οικογενείας Μαρινόπουλου), κ. Βογιατζάκη Γεώργιο, για το αδιέξοδο που οδηγούνταν η εταιρεία και είχα λάβει σαφείς διαβεβαιώσεις ότι οι μέτοχοι θα έβαζαν χρήματα, ότι θα έκαναν ό,τι ήταν απαραίτητο και να μην ανησυχώ.

Για να επανέρθουμε όμως στο σήμερα, θα έλεγα ότι οι παρενέργειες από την «υπόθεση Μαρινόπουλος» θα είναι τεράστιες και μακροχρόνιες για την ελληνική οικονομία.

Από ένα τόσο μεγάλο «λουκέτο» δεν θα την πληρώσουν μόνο οι εργαζόμενοι της γνωστής αλυσίδας, αλλά επίσης οι τόσοι και τόσοι προμηθευτές της αλυσίδας, που με τη σειρά τους απασχολούν πολύ περισσότερους εργαζόμενους. Θα κινδυνεύσουν και εταιρείες που καμιά σχέση συνεργασίας δεν είχαν με τον Μαρινόπουλο. Και φυσικά, θα την πληρώσουν οι τράπεζες με ποσά που υπερβαίνουν κατά πολύ το άνοιγμα που έχουν στη συγκεκριμένη αλυσίδα.

Θα σας πω μόνο ένα απλό παράδειγμα: Επιχείρηση που δεν έχει καμία συναλλαγή με τον Μαρινόπουλο και θα υποστεί ζημίες από προμηθευτές της εν λόγω αλυσίδας, θα κινδυνεύει να πτωχεύσει ή, στην καλύτερη περίπτωση, θα πουλάει τοις μετρητοίς, με αποτέλεσμα άλλες επιχειρήσεις πελάτες της -που επίσης δεν είχαν συναλλαγή με τη Μαρινόπουλος- να αποκτήσουν πρόβλημα.

Πέραν όμως αυτού, ένα πιθανό «λουκέτο Μαρινόπουλου», που ήταν ο μεγαλύτερος λιανέμπορος στη χώρα, θα επιφέρει και άλλες μεγάλες παρενέργειες στην οικονομία συνολικότερα. Ποιος θα εμπιστεύεται ποιον στη συνέχεια; Πόσοι θα συνεχίσουν να πουλάνε με πίστωση και δεν θα συναλλάσσονται μόνο με μετρητά; Όλα αυτά θα πρέπει να συνυπολογιστούν στις όποιες αποφάσεις πρόκειται να ληφθούν και να εφαρμοστούν… «χθες»! Ήδη χάθηκε πολύτιμος χρόνος…

Εσείς πώς εξηγείτε ότι μια τόσο μεγάλη αλυσίδα λιανικής ήρθε σε ιδιαίτερα δυσχερή θέση;

Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό ερώτημα, στο οποίο θα πρέπει να δοθούν σαφείς απαντήσεις. Πώς ένας όμιλος αφήνεται να χρωστάει τόσο πολλά λεφτά στις τράπεζες, στο δημόσιο, στα ασφαλιστικά ταμεία, χωρίς να παρεμβαίνει έγκαιρα κανείς; Τι έχουν κάνει μέχρι σήμερα τα αρμόδια όργανα της Πολιτείας;

Ακούγονται επίσης διάφορα «περίεργα» στην αγορά, τα οποία όμως θα πρέπει να διασταυρωθούν. Νομίζω ότι οι αρμόδιοι θα πρέπει να ψάξουν προσεκτικά το θέμα, παίρνοντας τις μαρτυρίες όλων: τραπεζιτών, προμηθευτών, εργαζομένων, αλλά -θα προσέθετα εγώ- και στελεχών της επιχείρησης που έχουν αποχωρήσει από αυτή. Αυτοί πιθανόν να γνωρίζουν πολύ ενδιαφέροντα πράγματα.

Είναι σημαντικό να μάθουμε πού οφείλεται αυτή η αρνητική εξέλιξη. Οφείλεται άραγε μόνο στην οικονομική κρίση, ή σε λανθασμένες επιχειρηματικές επιλογές της διοίκησης;

Αληθεύει ότι έχετε ως Κρητών Άρτος προχωρήσει σε μήνυση για εξαπάτηση εναντίον στελεχών της Μαρινόπουλος;

Αληθεύει. Πρόκειται για μήνυση κακουργηματικού χαρακτήρα. Γιατί, όπως πιστεύω, εν γνώσει τους ότι δεν θα με πληρώσουν (το υπόλοιπο προς την Κρητών Άρτος) με διαβεβαίωναν επανειλημμένα σε τρεις διαφορετικές συναντήσεις από τις αρχές έως και το καλοκαίρι του 2015 πως δεν θα πρέπει να ανησυχώ, ότι θα βάλουν λεφτά οι μέτοχοι, ότι όλα θα πάνε καλά. Τους εφιστούσα την προσοχή ότι τα νούμερα δεν βγαίνουν και πως έχω ευθύνη απέναντι σε εργαζομένους, προμηθευτές και μετόχους, και αυτοί μου επαναλάμβαναν τα ίδια πράγματα. Πιστεύω πως ψεύδονταν εν γνώσει τους…

Να τονίσω εδώ και κάτι άλλο. Υπήρχαν και άλλοι πελάτες μας αλυσίδες s/m που κατά το παρελθόν βρέθηκαν σε δύσκολη θέση, ωστόσο δεν σταμάτησαν να είναι ειλικρινείς και να μας σέβονται. Αυτό το εκτιμήσαμε και βρήκαμε λύσεις. Και φυσικά υπάρχουν και τόσες άλλες αλυσίδες που είναι πάντοτε συνεπέστατες στις υποχρεώσεις τους.

Πόσο έχει επηρεαστεί η Κρητών Άρτος από την «υπόθεση Μαρινόπουλος»;

Αν η Κρητών Άρτος δεν σημείωνε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, δεν ήταν μια νοικοκυρεμένη εταιρεία και δεν προχωρούσε σε εξαγωγές, τότε θα είχε σημαντικό πρόβλημα.

Αναμφίβολα, η υπόθεση αυτή δεν μας ευχαρίστησε. Ωστόσο, ενώ από το καλοκαίρι του 2015 έχουμε σταματήσει να πουλάμε στον Μαρινόπουλο, στο πρώτο φετινό πεντάμηνο έχουμε αναπληρώσει τον χαμένο τζίρο. Γενικότερα, η κατάσταση είναι πλήρως ελεγχόμενη.

Επίσης, σχετικά με το ποσό που μας οφείλεται, δεν έχουμε μείνει με σταυρωμένα τα χέρια.

Κύριε Δαμιανάκη, ποια θεωρείτε ως την καταλληλότερη λύση που πρέπει να δοθεί στο «πρόβλημα Μαρινόπουλος»;

Πρώτα απ” όλα οι τράπεζες να κεφαλαιοποιήσουν μεγάλο ποσοστό των υποχρεώσεών τους και να εγγυηθούν στους προμηθευτές τουλάχιστον το σύνολο των από εδώ και πέρα απαιτήσεών τους. Να πουν δηλαδή οι τράπεζες πως «είμαστε εδώ», «γεμίστε άμεσα τα ράφια με εμπορεύματα χωρίς κανένα φόβο». Κανένα σχέδιο δεν θα πετύχει, αν δεν γεμίσουν 100% αμέσως τα ράφια των καταστημάτων.

Το δεύτερο που πρέπει να γίνει είναι η αλλαγή του management. Κανείς πλέον προμηθευτής δεν εμπιστεύεται το υπάρχον management. Θα πρέπει λοιπόν να αναλάβει ένα γερό και αξιόπιστο στέλεχος της αγοράς, ή μια άλλη αξιόπιστη αλυσίδα την ευθύνη διοίκησης.

Τρίτον, θα πρέπει να ακολουθήσει αναδιάρθρωση της αλυσίδας, με κλείσιμο καταστημάτων, καθώς τμήμα τουλάχιστον των καταστημάτων λέγεται πως δεν είναι βιώσιμο κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες.

Και τέταρτον, να υπάρξει ένας έντιμος συμβιβασμός με τους προμηθευτές για τα μέχρι τώρα χρωστούμενα. Αν γίνουν τα τρία προηγούμενα, πιστεύω πως οι προμηθευτές θα δείξουν κατανόηση και θα προχωρήσουν σε έναν «έντιμο συμβιβασμό» και θα στηρίξουν, αρκεί να αισθανθούν εμπιστοσύνη και προοπτική.

Συνέντευξη στο www.euro2day.gr