Connect with us

Γεια, τι ψάχνεις;

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Οι ερωτικές επιστολές τις παλιές εποχές

Οι άνθρωποι στη νεαρή τους ηλικία, σε όλες τις εποχές ερωτεύονταν, και ονειρεύονταν όμορφες στιγμές για πάντα, πετώντας με τα φτερά τον έρωτά!

Δεν ήξεραν όμως συχνά, ποιόν τρόπο να βρουν, για να εκφράσουν στον άνθρωπό τους τα έντονα συναισθήματα τους. Άλλοτε έστελναν ερωτικά γράμματα μέσω επιστολών, άλλοτε ραβασάκια μέσω τρίτων, και άλλοτε απλώς κατέγραφαν σε ένα χαρτί, τις καθημερινές σκέψεις που τους απασχολούσαν. Συνήθως τα έγραφαν σε ένα τετράδιο, που ήταν ένα προσωπικό ημερολόγιο.

Στα σχολεία βέβαια, μέσα στην τάξη, κυκλοφορούσε και ειδικό λεύκωμα, που μπορούσαν κι από ‘κεί να στείλουν κάποια μηνύματα προς την κατεύθυνση που ήθελαν.

Αν και δεν υπήρχαν για τους ερωτευμένους της παλιάς εποχής μέρες Αγίου Βαλεντίνου, εν τούτοις κάθε μέρα για αυτούς ήταν μια γιορτή!

Ήταν όμως και περιπτώσεις νέων, που δεν μπορούσαν να το διαχειριστούν όλο αυτό, και σιγά – σιγά, είτε τρελάθηκαν, είτε και σε σπάνιες περιπτώσεις αυτοκτόνησαν.

Το προσωπικό ερωτικό ημερολόγιο

Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που κρατούσαν προσωπικό ερωτικό ημερολόγιο, και κατέγραφαν σε τακτά διαστήματα, τα όποια αισθήματα γεννιόταν μέσα τους, κυρίως όμως αυτά με τις ερωτικές ανησυχίες τους. Έγραφαν, έγραφαν ατέλειωτες σελίδες, για αυτόν τον τρελό, τον μοναδικό, και ατελείωτο έρωτα, που σα λίβας όλα τα σάρωνε, που όμως κάποιες φορές, έμενε και ανικανοποίητος.

Ήταν κυρίως οι περισσότερες σχέσεις πλατωνικές, όπως ο Ερωτόκριτος με την Αρετούσα, την Ερωφίλη με τον Πανάρετο κλπ, ή μπορεί να ήταν απλώς ρομαντικές φαντασιώσεις!

Για αυτό, πολλοί ρομαντικοί νέοι έγραφαν ερωτικά κείμενα ή ποιήματα, που αφορούσαν άτομο στο περιβάλλον που ζούσαν.

Μπορεί όμως, να έγραφαν και επάνω στην εικόνα μιας φανταστικής κοπέλας, ή άγνωστη οπτασίας. Μπορεί απλώς, να είδαν τη μορφή του νέου ή της νέας, μια βραδιά στον …ύπνο τους!

Όλα αυτά λοιπόν που ένοιωθαν μέσα τους είχαν μια γοητεία, και κάποιοι τα κατέγραφαν, για να μην τα ξεχάσουν ποτέ, και να τα διαβάζουν αργότερα, ίσως στα γεράματα, και να ξαναζούν τα νιάτα τους!

Αυτό και μόνο τους απάλυνε τη ψυχή, καθώς είχαν τη πεποίθηση, πως τους έφερνε πιο κοντά, και τους έκανε να νοιώθουν όμορφα!

O ερωτευμένος φαντάρος μετά το σιωπητήριο σάλπισμα, μετά τις αγγαρείες, τα καψόνια και τις ασκήσεις, αργά το βράδυ, τι καλύτερο θα μπορούσε να σκεφτεί, για να γλυκάνει η ψυχή του, από τον λατρεμένο έρωτα του!

Κάπου λοιπόν μέσα στη νυχτερινή σιγαλιά, έρχεται ο ερωτικός οίστρος, που τον ωθεί να βγάλει γρήγορα το τετράδιο του, και να γράψει σε μερικές αράδες τους προβληματισμούς του:
«Κι όμως, υπάρχει και για σένα κάποιο παράθυρο ανοιχτό στη λιακάδα! Είναι εκείνη! Η πρώτη σου σκέψη είναι για ‘κείνη! Άραγε να κοιμάται; Τι ονειρεύεται;

Και η δεύτερη σκέψη μετά από ώρες. Άραγε με σκέπτεται; Είναι ευτυχισμένη μαζί μου;….» συνεχίζει γράφοντας δυο κατεβατά, και τελειώνει: «…Να, αυτές είναι οι σκέψεις του έρωτα για μας, πίσω από τα σύρματα»!

Άλλος γράφει ποιητικό στίχο:

«Τι δώρο θέλω να σου κάνω, μη με ρωτήσεις να σου πω, είναι πολλά αυτά που θέλω, μα ένα ακόμα πιο γλυκό!
Θα κομματιάσω το φεγγάρι να σου το ρίξω στα μαλλιά, για να χρυσίζουν το βραδάκι, μ’ αγγελική φεγγοβολιά

Κι όταν εκεί ψηλά θα είσαι, με τους κενταύρους συντροφιά, θα στείλεις ένα να με πάρει, να πάμε πέρα μακριά……. Κλπ κλπ».
‘Έγραφαν όμως τα ερωτικά τους και πριν την κατοχή οι ερωτευμένοι νέοι και νέες της Ελλάδας! Αυτό συνεχίστηκε και στους επόμενους πολέμους, αλλά και μετά.

Ήμαστε στο 1947. Ερωτευμένος παράφορα ο Φάνης, υπηρετούσε φαντάρος σε μονάδα στην Κοζάνη. Κάθε βράδυ και εκείνος, έβγαζε από το σακίδιό του το μελανοδοχείο, τη πένα και ένα τεφτεράκι, και ξεκίναγε να γράφει, αράδες ολόκληρες για μιαν αγάπη που κάποιου στράβωσε, και η αγαπημένη του δεν πάει πλέον να τον βλέπει στο επισκεπτήριο. Δεν ξέρει τι συμβαίνει.Το ψάχνει μέσα του, αλλά ωστόσο ελπίζει. Ποιος ξέρει πόσα μπουκαλάκια μελάνι να κατανάλωσε, για να εκφράσει όλα αυτά που ήθελε να της πει αν την είχε μπροστά του, και δεν μπορούσε! Γράφουμε αποσπασματικά, γιατί στα αποσιωπητικά είναι όσα λόγια παραλείψαμε.

«23 – 8 -1947 . Είναι πρώτη μέρα, και νοιώθω τον εαυτό μου αφημένο στη κατάσταση που μόνο η αγωνία μπορεί να συνοδεύσει….

Επέρασα το βράδυ μου που με εκείνη εχωρίσαμε, και η νοσταλγία αρχίζει να γεννιέται …

Κι όμως, είναι λίγες οι ώρες που χωρίσαμε, και πολλές οι στιγμές που νοιώθω ότι λείπει από κοντά μου…

Η σκέψη της το είναι της, η ίδια τέλος πάντων με το εκπληκτικό της χαμόγελο και η αγάπη της, είναι κοντά….

Φεύγει για μια μακρινή διαδρομή, που τόσο απρόβλεπτα μπόρεσε να συμβεί, χωρίς να σκευθεί τον κίνδυνο, το πως μπορεί να ζήσει μακριά μου. Δεν μπορώ να μείνω ήσυχος. Η φαντασία με τον πόνο και την αγωνία μέρες μακριά της, τα ενδεχόμενα αυτά, είναι μόνο μια αφορμή της αγωνίας… Έφυγε.

Και τώρα μια νέα αιτία γίνεται αφορμή, των μεγαλυτέρων σκέψεων μου. Κι όμως είναι κοντά μου! Η σκέψη της, το είναι της, η ίδια τέλος πάντων με το εκπληκτικό της χαμόγελο.

Πόσα από αυτά θυμάμαι! Γιατί προβάλλονται όλα αυτά αυτή τη στιγμή στη σκέψη μου; Μη με τυραννάς Θεέ μου! Κατήντησε εφιάλτης η μορφή της. Εχθές το βράδυ, ήταν η ώρα που έπρεπε να βγω μαζί της. Σκέφτηκα τη στιγμή αυτή…
24 – 8 – 47.

Περνά η μέρα η ώρα πτωχή σε επεισόδια, πτωχή σε γεγονότα, πλούσια σε νοσταλγίες. Είναι η δεύτερη μέρα που έφυγε. Πρέπει να έρθει πάλι μαζί μου κοντά μου, κοντά στο δικό της κόσμο που εδώ έχει αφήσει…

Κι όμως ο ήλιος πέφτει εδώ στα γύρω βουνά, και αφήνει πίσω σα διάδοχο το φεγγάρι της νύχτας. Βρίσκω ότι κάθε άλλος συλλογισμός και σκέψις πρέπει να φεύγει από κοντά μου…
25 – 8 – 47 . Στη Κοζάνη ήσυχη η ζωή, γεμάτη ανυπομονησία και προσμονή. Θα έρθει τη Τετάρτη; Δεν το γνωρίζω, όμως το υποσχέθη ότι θα είναι κοντά μου…

Καλύτερα να μείνω μέσα κάτω από μια σκηνή, και η θύμησις ως παρέα, θα με φέρει πιο κοντά στη σκέψη και την ουσία…
26 – 8 – 47 …Αύριο θα βρίσκεται εδώ μαζί μου κάτω από τα περίεργα βλέμματα των εχθρών μας, έχουμε να πούμε τόσα, που δεν είπαμε με το στόμα….

Σε περιμένω και σε θέλω κοντά μου, να δεις τον άνθρωπο που με πόση απλότητα σε αγάπησε, και με το δικό του τρόπο…

27 – 8 – 47. Και όμως περιμένω. Τα πρώτα αυτοκίνητα έρχονται, και εκείνη δεν φαίνεται σε πείσμα, και τσιμουδιά στη δική μου θέληση. Δεν θυμώνω, μα υποσχέθηκε ότι θα ήταν εδώ…
…θα τη δω πάλι με τα μάτια της ψυχής μου, για να νοιώσω τη χαρά και ευχαρίστηση, όπως αυτή που δίδει με την ανωτερότητά της.

28 – 8 – 47. Είναι ώρα 12, 20 και στο τηλέφωνο περιμένω τη φίλη μου, για να πούμε όσα η απόσταση και ο χρόνος ημπόδησε τόσες μέρες. Η ώρα μία, και στο μικρόφωνο, ακούω τη μορφή της ίδιας, ήσυχη γλυκιά, σαν τη καρδιά και την όψη της. Δεν ήρθε…. Τη περιμένω το Σάββατο…

29 – 8 – 47. Μας χωρίζει η απόσταση, όχι όμως και ο χρόνος ….
Σαν λύση θα βρει τον τρόπο να έλθει σύντομα κοντά μου, εκεί που έχει αφήσει τη σκέψη και το είναι της…

30 – 8 – 47. Το αυτοκίνητο αργεί να έρθει, και κοντά σ’ αυτό και η καλή μου. Πόσα ήλθαν μα εκείνη λείπει.
Πόσες σκέψεις άσχημες από το μυαλό μου περνούν….».

Από την άλλη, η νεαρή κοπέλα του Φάνη, η Νίνα, φουλ ερωτευμένη κι αυτή, σε κάποια γειτονιά της Αθήνας, γράφει κι αυτή στο δικό της μπλοκάκι για τον Φάνη:

«Κυριακή 7 – 9 – 47. Πέρασε ολόκληρη η νύχτα και δεν έχω κλείσει μάτι ούτε μια στιγμή. Η στεναχώρια και η πλήξη που ένοιωθα έσφιγγαν τη ψυχή μου, και με τυραννούσαν τρομερά. Ο ύπνος σκληρός κι αυτός, δεν ερχόταν να με πάρει στην αγκαλιά του. Γιατί; Ίσως για να με παιδέψει για το κακό που σου έκανα τη χθεσινή ημέρα. Δεν ήρθα χρυσέ μου Φάνη, χθες το βράδυ μαζί σου. Ω, αν ήξερα πως θα υπέφερα για αυτό τόσο πολύ, θα υπερπηδούσα κάθε εμπόδιο, δεν θα υπολόγιζα απολύτως τίποτα, και θα έτρεχα κοντά σου…».

Λέει, λέει τόσα πολλά η Νίνα, και καταλήγει:

« … Αφήνω τη σκέψη μου να πλανηθεί κοντά σου, δίπλα από τα πυροβόλα, που ίσως γύρω τους να περιφέρεσαι αυτή τη στιγμή. Ζηλεύω όλους τους ανθρώπους που έχουν τη τύχη να σε περιτριγυρίζουν….»!

Τα ερωτικά ραβασάκια

Άλλοτε όμως το πήγαιναν οι νέοι λίγο πιο πέρα και αποφάσιζαν, τα γραπτά τους να τα στείλουν σαν ραβασάκια, μέσω τρίτου, ή τα έδιδαν και κατ ιδίαν, πιο σπάνια τα έστελναν με ένα παιδάκι.

Πριν τη κατοχή, αλλά και για κάμποσα χρόνια μετά, ποιός ή ποιά τολμούσε να στείλει ερωτικό γράμμα με το ταχυδρομείο, τη στιγμή που καραδοκούσε να πέσει στο χωριό στα χέρια αδερφού ή πατέρα, και τότε αλλοίμονο και τρισαλίμονο! Άσε που πολλές φορές ο ταχυδρόμος άφηνε τα γράμματα στο καφενείο, αν δεν έβρισκε τον παραλήπτη.

Ποιο όμως κακοπροαίρετο άτομο, δεν θα έμπαινε στον πειρασμό βλέποντας πως ένας άγνωστος ή γνωστός, στέλνει γράμμα στη τάδε γνωστή τους κοπέλα, ή το αντίθετο, και να μην ανοίξει με τρόπο το γράμμα αυτό και να το διαβάσει; Το πρώτο λοιπόν πράγμα που θα έκανε, ήταν να ενημερώσει τους δικούς τους!

Κι όμως έγραφαν και τότε, πριν το ‘40 ερωτικά γράμματα οι ερωτευμένοι, αλλά τα παρέδιδαν σε εντελώς έμπιστο και εχέμυθο άτομο του περιβάλλοντος τους, που εκείνο θα τα παρέδιδε στον ενδιαφερόμενο. Έτσι τα έφτιαχναν χωρίς κανείς να υποψιαστεί το παραμικρό! Αυτά ήταν τα λεγόμενα ερωτικά ραβασάκια.

«Στέλνω δυο αράδες για σένα αγαπημένε μου, που είσαι ο μόνος που μπορώ να βρω τη χαρά και την ευτυχία μου. Έξω βρέχει από το πρωί, μου λείπεις, και η μελαγχολία γεμίζει την ψυχή μου. Θεέ μου, γιατί να υποφέρω τόσο; Θέλω να αντικρύσω τα γλυκά σου ματάκια, που κλείνουν μέσα τους για μένα ένα ολόκληρο τον κόσμο…»

Τα ερωτικά γράμματα

Πολλά όμως κανονικά πλέον ερωτικά γράμματα, άρχισε να στέλνει πλέον η νεολαία του ‘70 ή ‘80 μέσω ταχυδρομείου, αφού το μορφωτικό επίπεδο των ανθρώπων είχε πια ανέβει αρκετά. Το έξοδο για ένα γράμμα ήταν ελάχιστο, αφού είχε μόλις μια δραχμή το γραμματόσημο. Τα ερωτικά γράμματα όπως και τα ραβασάκια, είχαν τόση δύναμη, αφού πάντα ωραιοποιούσαν τις καταστάσεις, και πολλές φορές έφερναν κοντά και ένωναν ανθρώπους από τα πέρατα του κόσμου!

Απέβαιναν όμως μπούμεραγκ καμιά φορά, αφού κατά την συμβίωση, και με το γάμο, χανόταν όλη η μαγεία!

Νεαρά εργαζόμενα αγόρια ή κορίτσια, μαθητές ή φοιτητές, φαντάροι κλπ, τύχαινε να κάμουν κάποιες τυχαίες γνωριμίες, σε τραίνο, σε σινεμά, σε στάση λεωφορείου κλπ, και αφού δεν υπήρχαν τηλέφωνα να ανταλλάξουν, αντάλλασαν απλώς την διεύθυνση τους! Έγραφαν σε πακέτο τσιγάρα, σε ένα περιοδικό τη διεύθυνση, και κάποια στιγμή αντάλλασαν επιστολές, κι ότι ήθελε προκύψει!

Και εδώ όμως ήταν δίκοπο μαχαίρι αυτές οι επιστολές, γιατί μια επιστολή φτιάχνει ζωντανές εικόνες στο νου, εξάπτει τη φαντασία, και αυτό επηρεάζει άμεσα τον άλλο! Η ανταλλαγή ερωτικών επιστολών ήθελε τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να κατευοδώσει, αλλιώς κατέληγε σε φιάσκο!

Για παράδειγμα, φαντάρος Ηρακλειώτης που υπηρετούσε σε στρατόπεδο στα Χανιά τέλη της δεκαετίας του ‘70, γνωρίζει κοπέλα, που έτυχε να καθίσουν για λίγο σε διπλανά καθίσματα σε αστικό λεωφορείο του Ηρακλείου. Έπιασαν κουβέντα, και επειδή υπήρχε μια αμοιβαία συμπάθεια, κατεβαίνοντας ένοιωσαν την ανάγκη και οι διό, να ανταλλάξουν διευθύνσεις.

Εκείνη δούλευε πωλήτρια σε μαγαζί στο Ηράκλειο, εκείνος συνέχιζε τη θητεία του σε στρατόπεδο στα Χανιά, στην ίδια πυροβολαρχία με μένα. Δεν ήταν όμως σε θέση το παιδί να συντάξει γράμμα, και ειδικά ερωτικό, σκεφτόταν και ξανασκεφτόταν τι να γράψει, πώς να το γράψει, μα δεν σκάμπαζε γρυ από αυτά! Έτσι ανέθεσε σε εμένα να του κάνω αυτή την εξυπηρέτηση!

Σαν φίλος, μπήκα στην ευχάριστη για μένα διαδικασία, και συντάξαμε μαζί το πρώτο ερωτικό του γράμμα, φυσικά με τις καλλιγραφίες μου, τις σχετικές καρδούλες, με πουλάκια κλπ!

Εκείνη ανταποκρίθηκε άμεσα και απροσδόκητα, με ένα απίστευτο ταλέντο στο γράψιμο, και τα γραφόμενα της έδειχνε πολύ νωρίς πως είχε ερωτευτεί τον «άνθρωπό της»! Δεν ξέρω βέβαια αν τα έγραφε εκείνη, ή κι αυτηνής της τα έγραφε άλλη!

Στα υπόλοιπα γράμματα δεν τον ρωτούσα, έγραφα ελεύθερα ότι ένοιωθα εγώ, σαν να ήταν δικό μου κορίτσι! Έτσι θα πρέπει να της έγραψα στο ανάλογο ύφος, γύρω στις τέσσερις επιστολές, αφού ωστόσο απολυθήκαμε, οπότε χαθήκαμε με το παιδί. Μου έστειλε όμως κάποια μέρα γράμμα σαν πολίτης, και με ενημέρωσε, πως χάρις σε εμένα τελικά παντρεύτηκαν!

Δεν είχαν πάντως αίσιο αποτέλεσμα όλες ερωτικές επιστολές τέτοιου είδους, που μπλέχτηκαν δηλαδή τρίτοι για να τις συντάσσουν. Μπορεί ο φίλος μου να τα κατάφερε μέχρι τέλους, αλλά άλλοι όχι.

Μια κοπέλα η Μαρία ζούσε με τον παππού της σε χωριό της Εύβοιας, είχε μια κολλητή παιδική φίλη την Ελένη, όπου σμίγανε ταχτικά εκεί στο σπίτι του παππού της Μαρίας.

Μεγάλωσαν, χώρισαν, η Ελένη σπούδασε, ενώ η Μαρία έμεινε στο χωριό, και ασχολήθηκε με τα αγροτικά. Κάποια μέρα, η Μαρία στο χωριό γνώρισε ένα φαντάρο, τον Κωνσταντίνο, που έτυχε να χορέψουν ένα νησιώτικο χορό σε μια γιορτή. Αντάλλαξαν διευθύνσεις, γιατί η Μαρία τον συμπάθησε, και προσφέρθηκε να του γράφει φιλικά, όσο θα είναι φαντάρος.

Δεν ήξερε όμως να γράφει ερωτικά γράμματα, και μια μέρα που ήρθε Αθήνα, μίλησε για αυτό, στην κολλητή φίλη της την Ελένη, που εκείνη ανταποκρίθηκε θετικά:

Μη σε νοιάζει Μαρία, θα του γράφω εγώ του Κωνσταντίνου για λογαριασμό σου, που ξέρω να γράφω ωραία γράμματα, φτάνει να δηλώσουμε την ίδια διεύθυνση, ότι μένεις και συ εδώ μαζί μου!

Έτσι ξεκίνησαν να αλληλογραφούν Κώστας με Ελένη, αλλά η Ελένη είχε τόσο ταλέντο στο γραπτό λόγο, που γρήγορα τον έκανε να την ερωτευτεί παράφορα, έστω και σαν Μαρία! Τον ερωτεύτηκε όμως και η Ελένη το ίδιο τρελά, και όταν έμαθε την ημέρα που ο Κωνσταντίνος επιτέλους απολύεται από το στρατό, κανόνισε να βρεθούνε οι δυο τους, και εκείνη φυσικά θα τον έβλεπε υποτίθεται σαν Μαρία!

Κατέβηκε όντως ο νεαρός και πολίτης πλέον Κωνσταντίνος από το λεωφορείο, κάπου στη γειτονιά της δήθεν τη Μαρίας. Όμως αντί της Μαρίας, βλέπει να τον πλησιάζει μια άλλη κοπέλα! Ήταν φυσικό, αφού πήγε κρυφά και τον βρήκε η Ελένη! Του μίλησε ευθέως, του είπε, εκείνη ήταν που του έγραφε τα γράμματα, και όχι η Μαρία! Του εξήγησε πως η φίλη της, δεν ήταν σε θέση να συντάξει δυο αράδες, και μάλλον την κακολόγησε και λιγάκι! Ο έρωτας όμως και των δυο ήταν ήδη αμοιβαίος, και σε αυτό φταίγανε τα γραφόμενα τους, και ο τρόπος που εξήπτε τη φαντασία ο ένας του άλλου!

Μια χαρά λοιπόν και με την αξία της κέρδισε η Ελένη τον Κωνσταντίνο, ο οποίος και την δέχτηκε κοντά του! Εν τω μεταξύ είχε πάρει η Ελένη το πτυχίο της, και δούλευε ήδη σε κάποιο γραφείο. Τι άλλο λοιπόν της έμελλε, από έναν άνδρα να την αγαπήσει, και να παντρευτούν, όπως και έγινε!
Δυστυχώς όμως για την δεσποινίδα Μαρία, της ήρθε δουβρουτσάς, όταν έμαθε το νέο!
Θα μάθει άραγε, πως «προξενητής απάντρευτος, γυρεύει για δικού του»;
Είναι μεγάλο ρίσκο να εμπιστεύεται κανείς κάποιον, να τον αφήνει να διαχειρίζεται τα ερωτικά του θέματα, ακόμα και αν είναι ο πιο κολλητός φίλος, και να στηρίξει επάνω του μια προσωπική ευτυχία!

Μέσα στα ερωτικά γράμματα, όπως και στα ραβασάκια, να συμπληρώσουμε εδώ, πως οι κοπέλες εκτός από κάμποσες καρδούλες που ζωγράφιζαν, εκτός από πολλά σταυρουδάκια που συμβόλιζαν τα φιλάκια, έβαζαν και το αποτύπωμα των χειλιών, τους με κραγιόν επάνω στο χαρτί, για να εξιτάρουν έτσι περισσότερο την φαντασία του αγαπημένου τους. Αυτό δε, το συμπλήρωναν δυο τρείς σταγόνες από το θεϊκό άρωμά από το μαγικό μπουκαλάκι τους!

Πάντως πρέπει να πούμε στους σημερινούς νεαρούς φίλους μας, βάσει και της εμπειρία μας σαν πιο παλιοί, στο να τους διαβεβαιώσουμε, πως δεν υπάρχει τίποτα πιο ρομαντικό, από ένα ερωτικό γράμμα!

Κείμενο – Φωτογραφίες: Γεώργιος Χουστουλάκη

Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook

Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δείτε και αυτά

ΚΡΗΤΗ

Απάτη αποδείχθηκε η ελκυστική “επένδυση” για Ηρακλειώτη, ο οποίος έπεσε θύμα επιτήδειου που τον έπεισε να μεταφέρει σε τραπεζικό λογαριασμό 10.500 ευρώ, με “δόλωμα”...

ΚΡΗΤΗ

Ο Περιφερειακός Διευθυντής Εκπαίδευσης Κρήτης, Μανώλης Καρτσωνάκης, συμμετείχε σε σύσκεψη στα γραφεία του Υπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, με τον Γενικό Γραμματέα Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας...

ΚΡΗΤΗ

Στην δημοσίευση Πρόσκλησης Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος προς επιτηδευματίες – επαγγελματίες του Ασημίου για την εξεύρεση χώρου με σκοπό την λειτουργία Ταχυδρομικού Πρακτορείου Γ1 Τάξης στην περιοχή, προχώρησαν τα Ελληνικά Ταχυδρομεία Α.Ε.,...

ΚΡΗΤΗ

Με κεντρικό μήνυμα «Crete Sense the Αuthentic» η Περιφέρεια Κρήτης χτίζει μια καμπάνια που καλεί τον δυνητικό επισκέπτη να ανακαλύψει όλα όσα συνθέτουν τη...

Sports

Η Εθνική ηττήθηκε 4-2 (0-0κ.α.) στα πέναλτι από τη Γεωργία στην Τιφλίδα κι έμεινε εκτός από το Euro 2024 – Ιστορική πρόκριση για τους...

ΚΡΗΤΗ

Με μαθητικές παρελάσεις και καταθέσεις στεφάνων σε Αγίους Δέκα, Αγία Βαρβάρα, Ασήμι, Γέργερη, Βαγιωνιά, Μητρόπολη και Σοκαρά, τιμήθηκε η Εθνική Επέτειος της 25ης Μαρτίου...

ΚΡΗΤΗ

Η τεραστίων διαστάσεων σημασία, υψώθηκε με τη βοήθεια γερανού, παρουσία πλήθους κόσμου

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Με τιμή και λαμπρότητα, με μεγάλη συμμετοχή δημοτών, τελέστηκε ο εορτασμός της 25ης Μαρτίου στους Αγίους Δέκα του Δήμου Γόρτυνας Οι πρωταγωνιστές της παρέλασης...