Connect with us

Γεια, τι ψάχνεις;

Themata

Όταν οι γυναίκες έπλεκαν στις γειτονιές

Συνηθισμένη εικόνα ήταν παλιά, να βλέπουμε γυναίκες μονοπατισμένες, να κάθονται με τις γειτόνισσες τους, να πλέκουν, να γελούν και να κουβεντιάζουν τα καθημερινά τους θέματα


Όχι μονάχα στα χωριά της Κρήτης, αλλά σε όλες σχεδόν τις γειτονιές της Ελλάδος, είχαμε την ίδια εικόνα, γυναίκες μόνες είτε με άνδρες μαζί, να κάθονται στις καρέκλες ή στο κατώφλι κάποιου σπιτιού, είτε στα σκαλοπάτια μιας σκάλας, είτε σε κάποιο χαμηλό τοιχίο. Οι μεν γυναίκες να πλέκουν, η να κάνουν άλλες δουλείες, να ξεμάτιζαν κουκιά, να καθάριζαν φασολάκια, μπορεί να καθάριζαν το σιτάρι, αλλά ο σκοπός ήταν ίδιος, να πουν μια κουβέντα, είτε σοβαρή είτε αστεία, όλα ήταν στο πρόγραμμα..
Μαζευόταν να περάσει η ώρα τους, να μάθουν τα νέα τού χωριού, να πουν κι αυτές τα δικά τους, τα προβλήματά τους, γιατί τότε ήταν μια εποχή που όλα τα έλεγαν στο γείτονα, τον θεωρούσαν κανονικό «ξεμολόγο»!
Μα και οι άνδρες τα ίδια έκαναν στο καφενείο, έλεγαν το πρόβλημά τους, και έπαιρναν λύση από τις απαντήσεις των άλλων. Που πολλές φορές ήταν χρήσιμες..
Ένα είναι σίγουρο, ότι όταν έβλεπες γυναίκες περνώντας από κάποια γειτονιά, όλες τους ήταν χαρούμενες και γελαστές!
Η μια μάθαινε την άλλη και μάθαινε και από αυτήν, ήταν κάτι σαν σχολείο!
Οι ποιό σοβαρές γυναίκες σπάνια κουτσομπόλευαν, αυτές τού κουτσομπολιού ήταν συγκεκριμένες, και όλο τις ήξεραν, και ασφαλώς «είχαν το νου τους» τί θα πουν!
Ποιό πολύ συνήθιζαν να κάθονται στις αυλές η στα σκαλοπάτια αυτά που ήταν στο δρόμο, για να χαζεύουν τους περαστικούς, είτε ανθρώπους είτε ζώα για να έχουν θέματα προς σχολιασμό!.
H συζήτηση δεν είχε περιορισμό, ξεκίναγε από ένα θέμα, και όπου πήγαινε μετά η κουβέντα από μόνη της! Μέσα σε πέντε λεπτά άλλαζε το θέμα εκατό λογιώ! Έλεγε η μιά που έχει καλά βρουβάσταχα,παει το θεμα στη πείνα της κατοχής, μετά στα αεροπλάνα που βομβαρδίζανε, εκεί θυμήθηκε η άλλη πως παντρευόταν, απο κεί κάποια θυμήθηκε μια που ψάχνει γαμπρό, αν έχουν κανένα καλό ,παλικάρι…
Τούς άρεσε όμως να ανταλλάσσουν απόψεις με τις γειτόνισσες τους, πού πάντα φρόντιζαν να τα τρέχουν πάντα πολύ καλά, και όχι μονάχα για να τρέχουν για να περάσει η ώρα, αλλά για πολλούς και διαφόρους λόγους. Άμα ξέμεναν από ζάχαρη αλάτι ξύδι, αλεύρι, λεμόνι ή κανένα αυγό, το ζητούσαν «δανεικό»! Αλλά σπάνια το έπαιρναν πίσω όταν το επέστρεφαν, και επειδή το ήξεραν, έτσι και εκείνες τους έδιναν κάτι από αυτά που τους περίσσευαν για αντάλλαγμα.. Γενικά πάντα επεδίωκαν να τα ‘χουν καλά με τους γείτονες, και για μια ώρα ανάγκης να τους έχουν δίπλα τους για συμπαράσταση
Οι ποιό συνηθισμένες ώρες πού μαζευόταν, ήταν τα απογεύματα συνήθως τα Σάββατα και τις Κυριακές, και ειδικά στις ηλιόλουστες μέρες του χειμώνα, αφού φυσικά είχαν τελειώσει τις εργασίες τους.
Συχνότερα βέβαια βλέπαμε ηλικιωμένες γριούλες πού δεν είχαν και πολλές δουλειές να κάνουν, οπότε και την άραζαν στη γειτονιά σε μια καρέκλα, να χαζέψουν κανένα περαστικό, και γενικά ότι κινείται!
Όσο συνηθισμένες ήταν κάποτε οι σκηνές αυτές γυναικών στη γειτονιά, τόσο σπάνιο είναι να τις δούμε σήμερα, γιατί άλλαξαν πολλά από τότε, και οι εικόνες αυτές πλέον σπανίζουν. Την ωραία εικόνα, τη χάλασε κατ’ αρχάς η παρουσία της τηλεόρασης στο σπίτι, που αποξένωσε τον κόσμο. Οι σχέσεις των ανθρώπων των νεωτέρων γενεών, δοκιμάζονται πλέον από υπέρμετρο εγωισμό, που έχει σαν συνέπια να ξεκόβουν σιγά – σιγά, όχι μονάχα από τον γείτονα, αλλά και από τον συγγενή.
Έτσι δεν υπάρχουν υγιής σχέσεις ανθρώπων, που θα τους φέρουν στη γειτονιά, να μιλήσουν αγνά φιλικά χωρίς εμπάθεια.
Και αν ακόμα δούμε σήμερα εικόνες σαν αυτή της φωτογραφίας, αυτό θα είναι γιατί θα πρόκειται για γυναίκες της «παλιάς φουρνιάς», πού έχουν ακόμα μέσα τους την ίδια εκείνη καλοσύνη, αγαπάνε τους ανθρώπους, είναι αγνές, τίμιες, ρομαντικές και φυσικά λάτρεις των ωραίων του παλιού καλού καιρού!
Δυστυχώς μπορεί να προοδεύουμε στη τεχνολογία και στις επιστήμες, αλλά πάμε πίσω όσον αφορά τις σχέσεις μας με τον γείτονα και συνάνθρωπο μας.
Προτείνω λοιπόν όλοι να κάνουμε μια νέα αρχή, αρχίζοντας από τον εαυτό μας.
Ας κάνουμε μια επίσκεψη και στο γείτονα μας, που ναι μεν τα έχουμε καλά, αλλά έχουμε δέκα χρόνια να πάμε σπίτι του! Δεν θα μας φάει, ίσα – ίσα, θα μας φτιάξει καφέ, θα του κάνουμε παρέα και θα το χαρεί! Έτσι να το κάνουμε και στους συγγενείς μας, πρέπει να αναθερμάνουμε γενικά τις σχέσεις με τους ανθρώπους του περιβάλλοντός μας, που κάποτε ήταν άψογες.

Κείμενο – φωτογραφία: Γεώργιος Χουστουλάκης

Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook

Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δείτε και αυτά

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Συνηθισμένη εικόνα ήταν παλιά, να βλέπουμε γυναίκες να κάθονται μέ τίς γειτόνισσες τους, να πλέκουν, να γελούν και να κουβεντιάζουν τα καθημερινά τους θέματα...

ΙΣΤΟΡΙΑ

Δεν είναι η γιορτή της γυναίκας ημέρα για λουδουδάκια, σοκολατάκια και συνάξεις γυναικοπαρεών για καλοπέραση. Είναι μια εργατική πρωτομαγιά που προηγήθηκε της γνωστής, διότι...

ΙΣΤΟΡΙΑ

Στις 6 Οκτωβρίου 1943, στο χωριό Καλή Συκιά Ρεθύμνου, τα αποκαλούμενα «ελληνικά SS», αφού πρώτα λεηλάτησαν τα σπίτια, τους έβαλαν φωτιά και φώναξαν τις...

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Το θαύμα της Φύσης. Η σύλληψη, κυοφορία και γέννηση ενός παιδιού… ή αλλιώς, με πιο απλά λόγια: όταν δύο άνθρωποι γίνονται… ένας (ή και...

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν κάποιες μάρκες αυτοκινήτων που οι γυναίκες δείχνουν μία ιδιαίτερη αδυναμία για αυτές… Σύμφωνα με μια μεγάλη έρευνα που έκανε...

Creta

Σύλλογο Γυναικών αποφάσισαν να ιδρύσουν οι γυναίκες των Ανωγείων, στον ορεινό Ψηλορείτη στο Ρέθυμνο Αναγνωρίζοντας το ρόλο της Γυναίκας στο σήμερα, έχοντας όμως ήδη...

Greece

«Ακούγαμε τους γέροντες να φωνάζουν “βοήθεια”» λέει αυτόπτης μάρτυρας – Η φωτιά πιθανότατα ξεκίνησε από άλλο δωμάτιο Ακούγαμε τους γέροντες που φώναζαν «βοήθεια» και...

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ

Μία ιδιαίτερη διάκριση έλαβε το Ford Fiesta καθώς πρώτευσε στην κατηγορία «Budget Car» στο θεσμό Παγκόσμιο Αυτοκίνητο της Χρονιάς 2017 για τις Γυναίκες –...