Η ελληνική λαογραφία, έχει πολλές μικρές ιστοριούλες, που σε όλη τη χώρα είναι σχεδόν οι ίδιες, στην προσπάθεια του να εξηγήσει γιατί και πως συμβαίνουν κάποια καιρικά φαινόμενα.
Οι παραδόσεις και τα έθιμα μας λοιπόν είναι αυτά που θα μας συντροφεύουν πάντα, και για αυτό δεν πρέπει να τα ξεχνάμε!
Θα πούμε λοιπόν ποιες είναι οι πέντε μέρες του Μάρτη, που λέγονται “Γριές μέρες”, και γιατί ονομάστηκαν έτσι.
Η εξήγηση βρίσκεται σε μια μικρή όμορφη ιστορία, που θα την λέει ο λαός μας, τις τελευταίες μέρες του Μάρτη.
Κάποτε λέεί σε ένα βουνό, έμεναν στο κονάκι τους δυο γριές, και έβοσκαν τα πρόβατα τους.
Ο Μάρτιος τότε είχε μόνον 28 μέρες, και ήδη διήνιε τις τελευταίες του, οδεύοντας προς το τέλος.
Οι γριές φανερά εκνευρισμένες, άρχισαν να λένε:
-Άιντε Μάρτη, τελείωσες και εσύ! Μέχρι εδώ ήταν! Δεν σε φοβόμαστε πια με τα κρύα σου και τα χιόνια σου!
Ο Μάρτιος ακούγοντας τις γριές να γελάνε και να χαίρονται, θύμωσε τόσο πολύ, που παρακάλεσε το Φεβρουάριο να του δανείσει 3 ημέρες!
Την επόμενη χρονιά, ο Φεβρουάριος έμεινε κουτσός από ημέρες (κουτσοφλέβαρος), όμως ο Μάρτιος είχε πλέον 31 ημέρες!
Οι γριές μην γνωρίζοντας τίποτα, και πάλι όταν έφτασε ο Μάρτης στα τελευταία του, άρχισαν να γελάνε, και να λένε πάλι τα ίδια, πως δεν τον φοβούνται πια, ούτε τον Μάρτιο, ούτε και τον χειμώνα!
Τότε ο Μάρτιος, θυμωμένος πολύ, έκανε ένα δυνατό χιονιά στο τελευταίο του πενθήμερο, με πολύ κρύο και πάρα πολύ χιόνι!
Όλο το κοπάδι που είχαν οι γριές, πέθανε από το κρύο και το χιόνι!
Τότε ο Μάρτιος γέλαγε, και είπε στις γριές:
-Μην με υποτιμήσετε εμένα ποτέ ξανά, ακόμη και εάν βρίσκομαι στα τελευταία μου!
Λέγονται λοιπόν “Γριές ημέρες”, οι πέντε τελευταίες ημέρες του Μάρτη, από τις 27 του μήνα μέχρι και τις 31!
Όμως κι ο Φλεβάρης έμεινε κουτσός, αφού του πήρε τρεις ημέρες ο Μάρτης, που είχε κι αυτός τα δικά του προβλήματα με μιαν άλλη γριά!
Κάποτε η γριά αυτή έβοσκε στο βουνό τα πρόβατά της, και τυροκομούσε το γάλα σε ένα καζάνι που το είχε πάνω στον πιο μεγάλο βράχο.
Μια χρονιά όμως έκανε μεγάλες κακοκαιρίες, και ο χειμώνας ήταν πολύ δεινός, οπότε η γριά είχε απελπιστεί!
Έτσι στο τέλος του Φλεβάρη, στις 28 του μήνα είπε:
-«Άϊντε! Ευτυχώς μας φεύγεις Κουτοφλέβαρε!
Επιτέλους θα γλυτώσουμε από σένα»!
Όμως ο Φλεβάρης θύμωσε που την άκουσε, και ζήτησε να του δοθεί ακόμα μια μέρα!
Πράγματι δόθηκε στο Φλεβάρη ακόμα μια μέρα, η 29η δηλαδή.
Εκείνος όμως για να εκδικηθεί τη γριά που δεν ήθελε το Φλεβάρη, έκανε εκείνη την ημέρα της παράτασης του, τόση κακοκαιρία, όπου η γριά δεν την άντεξε, και πήγε κάτω από τον μεγάλο βράχο και πέθανε!
Ο βράχος έγινε βούτυρο, τα τυριά της μετατράπηκαν σε βράχους, και τα πρόβατα της έμειναν και έρημα και μετατράπηκαν σε διάφορους βράχους και σκόρπισαν εδώ και εκεί, μοιάζοντας με κοπάδι!
Κείμενο: Γεωργιος Χουστουλακης
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
