Σε μια σύρραξη ΟΛΟΙ θα θέλαμε να βγούμε ΝΙΚΗΤΕΣ

Για να γίνει όμως αυτό ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ να υπάρχουν και αυτοί που θα πολεμήσουν…

Κάποιοι άνθρωποι, ΚΡΥΦΑ μέσα στο μυαλό τους, επιθυμούν να βρεθούν κάποιοι ΆΛΛΟΙ και οι οποίοι θα κάνουν αυτό που αυτοί ΔΕΝ τολμούν.

Ξέρουμε ποιο είναι αυτό;

Να σκοτώσεις ΕΣΥ κάποιους ανθρώπους αντί ΕΚΕΙΝΟΥ και αν χρειαστεί και να σκοτωθείς, ώστε να ζήσουν εκείνοι ασφαλής και ελεύθεροι κοροϊδεύοντας την συνείδηση τους ότι αυτοί δεν συμμετείχαν στο κακό και προωθώντας άλλους να το κάνουν…

Το παραπάνω είναι για τους λίγους εκείνους που παριστάνουν τους προοδευτικούς και για τις ΚΡΥΦΕΣ κ ΠΟΝΗΡΕΣ τους σκέψεις… υπό το κάλυμμα της περιορισμένης και υποχθόνιας οπτικής αντίληψης , κινούμενοι ΠΆΝΤΑ κατά αυτόν τον ΤΡΟΠΟ ακόμα και στις πλέον ειρηνικές περιόδους.

Είναι οι γνωστοί παρτάκιδες που διχάζουν την κοινωνία με με την φτήνια τους και κάνουν του άλλους στα μάτια τους να φαίνονται σούπερ πατριώτες, ενώ ΔΕΝ αντιλαμβάνονται ότι αυτή η ΨΕΥΤΙΚΗ ιδέα τους οφείλεται στην παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για το κοινό καλό, πέραν του προσωπικού τους συμφέροντος και σωτηρίας.

ΜΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ ΑΔΙΚΗ ΟΜΩΣ…

ΟΣΟ ΑΔΙΚΑ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΠΕΘΑΙΝΑΝ, ΑΝ ΚΑΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΘΥΣΙΑΖΟΝΤΑΝ ΓΙ ΑΥΤΟΥΣ…

Είναι αθώοι;
Είναι προοδευτικοί με τις πλάτες άλλων;
Είναι δίκαιοι;
Κάνουν το καλό προωθώντας άλλους να κάνουν το κακό;
Μήπως δεν είναι έτσι τα πράγματα και αν δεν είναι έτσι, πως είναι;

Ευχαρίστως να απαντήσει κάποιος αλλά να είναι προετοιμασμένος διότι έγραψα ελάχιστα για την σκούφια τους. Αν και αποφεύγω να γράφω τέτοια μηνύματα που διχάζουν αλλά κάποτε κάποτε πρέπει να λέγονται.

Το παραπάνω μήνυμα ΔΕΝ έχει κύριο σκοπό να κατηγορηθεί μια μερίδα, ώστε να βγει αθώα κάποια άλλη, αλλά προς προβληματισμό. ΕΆΝ κάποιος βέβαια προσβληθεί ευχαρίστως και αυτό.

ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΕΤΕ ΑΥΤΟΥΣ;

Είναι η πατρίδα σου
Είναι η πίστη σου
Είναι η οικογένειά σου
Είναι η χώρα σου
Είναι η Ελευθερία σου
Είναι η ζωή σου
Είναι οι φύλακες
Είναι όλα αυτά που ΔΕΝ είσαι και ΘΑ ΉΘΕΛΕΣ να είσαι.

Και όσο θα υπάρχουνε εχθροί που θα απειλούν τα παραπάνω θα υπάρχουν και αυτοί για να υπάρχεις και εσύ.

Του Βασίλη Ψυχαράκη