Στα ύψη η τιμή του ελαιόλαδου μέσα σε … θολό τοπίο

Συνεχίζουν την υψηλή πτήση τους οι τιμές του ελαιολάδου στην Ελλάδα μέσα σε θολό τοπίο για την παραπέρα πορεία τους.

Το ύψος της ερχόμενης σοδειάς στην Ελλάδα, αλλά και στις άλλες ελαιοπαραγωγικές χώρες, τα capital controls καθώς και η διασύνδεσή τους με τις πολιτικές εξελίξεις που θα προκύψουν από τις επί θύραις εκλογές -ειδικά στην Ελλάδα αποτελούν- καθοριστικούς παράγοντες για τις εξελίξεις στις τιμές παραγωγού στο προσεχές διάστημα.

Πράγματι οι μέσες τιμές στην Ελλάδα και στην Κρητη, παρά το ότι βρισκόμαστε λιγότερο από δυο μήνες πριν την εμφάνιση της νέας σοδειάς, εξακολουθούν να κινούνται σε επίπεδα τα οποία είναι συνεχώς χαμηλότερα απ’ ότι στην Ισπανία και την Ιταλία, είναι σχετικά υψηλή για την εποχή σε σχέση με προηγούμενες χρονιές (Σχ.1)

Ετσι με βάση τα δεδομένα του Δελτίου Τιμών του ΣΕΔΗΚ (www.sedik.gr) που αποτελεί μια από τις εγκυρότερες πηγές ενημέρωσης στην Ελλάδα, οι μέσες τιμές, εκείνες δηλαδή που πληρώνονται κατά μέσο όρο οι πολλοί παραγωγοί που πουλούν το προϊόν μόνο τους, σε μικροποσότητες “με κόψιμο”, κυμαίνονταν στα 3,54 €/κ.

Απ’ την άλλη πλευρά, την ίδια περίοδο οι μέσες τιμές σε Ισπανία κυμαίνονται στα 4,16 και στην Ιταλία στα 5,48€/κ. διατηρώντας πάντοτε μία σταθερη διαφορά της οποίας η αιτιολογία και η θεραπεία απαιτεί σοβαρές πολιτικές αποφάσεις.

Υψηλότερη από 4 ευρώ η τιμή με δημοπρασίες – Περίεργη όμως η αδιαφορία Συν/σμών, παραγωγών και Πολιτείας

– Ο ΣΕΔΗΚ προετοιμάζει διαγωνισμό βράβευσης των ορθών πρακτικών διάθεσης

Οπωσδήποτε οι τιμές παραγωγού, που επιτυγχάνονται στις από κοινού πωλήσεις που γίνονται με δημοπρασίες από Συν/σμούς τόσο στην Κρήτη όσο και στην Πελοπόννησο, είναι αρκετά υψηλότερες από ότι εκείνες που επιτυγχάνονται με τους διάφορους τρόπους πώλησης σε μικροποσότητες, χωριστά από κάθε παραγωγό.

Οι τιμές παραγωγού που επιτεύχθηκαν με δημοπρασίες φέτος στην Κρήτη ήταν υψηλότερες κατά 0,5€/κιλο και πλέον φαίνεται από τον αναλυτικό πινάκα που δημοσιεύεται μαζί με το Δελτίο Τιμών στην ιστοσελίδα www.sedik.gr.

Σύμφωνα με τον πίνακα αυτό ο Α.Σ. Ζάκρου πέτυχε τιμή 4,06€/κιλό στην τελευταία δημοπρασία που έκανε για ελαιόλαδο 60 τόνων Οξύτητας <0,20 %, ενώ και ο Α.Σ. Μεσσαράς πέτυχε 3,85+ΦΠΑ δηλαδή αρκετά πάνω από 4 ευρώ στη δημοπρασία της 4-9-15 για ποσότητα 45 τόνων οξύτητας <0,3%.

Ανάλογες ή και υψηλότερες τιμές, σύμφωνα με διάφορα Μ.Μ.Ε. επιτεύχθηκαν και σε δημοπρασίες στην Πελοπόννησο, πράγμα που δείχνει καθαρά, όπως και έχει τονιστεί και άλλες φόρες, ότι ο τρόπος πώλησης σε μικροποσότητες χωριστά από κάθε παραγωγό, τελικά λειτουργεί σε βάρος των παραγωγών αλλά αρκετές φόρες και σε βάρος των εμπόρων!

Έτσι είναι περίεργο το γεγονός όχι μόνο γιατί η μέθοδος με δημοπρασίες δεν εφαρμόζεται απ’ όλους τους Συν/σμούς αλλά και γιατί οι ίδιοι οι παραγωγοί – μέλη τους δεν ενδιαφέρονται να το επιβάλουν! Εκτός όμως από τους παραγωγούς και το ίδιο το κράτος θα μπορούσε να επιβάλλει τη μέθοδο των δημοπρασιών, θέτοντάς τη ως όρο στους Συν/σμούς και Ελαιουργικούς Φορείς που επιχορηγεί με σημαντικά ποσά.

Ο ΣΕΔΗΚ από την πλευρά του, προκειμένου να συμβάλει προς την κατεύθυνση αυτή, πρόκειται να οργανώσει διαγωνισμούς βράβευσης των ιδιωτικών και συνεταιρικών επιχειρήσεων που εφαρμόζουν ορθές πρακτικές διάθεσης του προϊόντος και σύντομα θα ανακοινώσει τους όρους συμμετοχής.

Οι συνέπειες των capital controls και της αδιαφορίας των πολιτικών

Αρκετά μειωμένη είναι η κινητικότητα της αγοράς ελαιολάδου στην Ελλάδα τελευταία και οι αγοραπωλησίες που γίνονται είναι περιορισμένες.

Κύριοι λόγοι στους οποίους αποδίδουν παράγοντες της αγοράς την κατάσταση αυτή είναι κυρίως δυό:

• Η επιβολή των capital controls στις Τράπεζες που επιτρέπει οι πληρωμές να γίνονται μόνο διατραπεζικά και επομένως η αξία του προϊόντος, βασικά να παραμένει σε Τραπεζικούς λογαριασμούς, αντιμετωπίζοντας σημαντικές δυσκολίες παραπέρα διακίνησης.

• Ο περιορισμός των διαθέσιμων αποθεμάτων του προϊόντος, τα οποία σε επίπεδο χώρας, σύμφωνα με Ιταλούς μεσίτες, εκτιμώνται σε 10-15 χιλ. τόνους και βρίσκονται στην κατοχή συνήθως λίγων μεγάλων παραγωγών που τα διατηρούν κυρίως σε δικές του αποθήκες.

Βέβαια κατά τις δίκες μας εκτιμήσεις τα υπάρχοντα αποθέματα πρέπει να είναι υψηλότερα, αφού μόνο στην Κρήτη, παράγοντες του εμπορίου εκτιμούν ότι ανέρχονται σε 10 – 15 χιλ. τόνους, ανεξάρτητα αν είναι πράγματι διαθέσιμα προς πώληση.

Κι αυτό γιατί μερικοί παραγωγοί, όπως λένε, προτιμούν να διατηρούν το προϊόν τους αδιάθετο, έχοντας κάποια έστω και μικρή ελπίδα για αύξηση των τιμών απ’ το να δεσμεύσουν την αξία του στις Τράπεζες με τους περιορισμούς των capital controls.

Οπωσδήποτε η όλη κατάσταση φαίνεται να σκιάζεται και απ’ τη γενικότερη αβεβαιότητα για τις πολιτικές εξελίξεις αφού, όπως λένε αρκετοί ελαιοπαραγωγοί, οι πολιτικοί δεν δείχνουν να ενδιαφέρονται για τα θέματα της Ελαιοκομίας.

Πράγματι, κατά την προεκλογική περίοδο οι θέσεις των κομμάτων για την ελαιοκομία είναι από ασαφείς έως ανύπαρκτες όπως φαίνεται και από τα αγροτικά προγράμματά τους που δημοσιεύονται στην ιστοσελίδα www.sedik.gr

cretalive.gr