Τα σκόρδα (Του Σωτίωνος)

Τα σκόρδα γίνονται πολύ καλά στο ασπρόχωμα

Όταν τα τρώμε βγάζουν τις λεβίθες και κινούν τα ούρα.

Είναι ωφέλιμα και στους δαγκωμένους από οχιά ή από σκυλί λυσσασμένο, αν τα φάνε ή αν τα βάλουν κατάπλασμα.

Όταν τα κάψουμε και τα ζυμώσουμε με μέλι και τα βάλουμε επάνω θεραπεύουν τα σημάδια από τα κτυπήματα και την κασίδα.

Όταν τα κρατήσει κανείς στο στόμα παύουν το πονόδοντο.
Βγάζουν τις φακίδες και τις λειχήνες.

Όταν τα τρώει κανείς βραστά ή και ωμά ωφελούν στο χρόνιο βήχα.

Αν κανείς έχει φάει πριν σκόρδα δεν παθαίνει τίποτε ούτε από το δάγκωμα των ερπετών, ούτε από τ’ άλλα δηλητήρια.

Επίσης θεραπεύουν και τις πληγές αν τα κοπανίσουμε και τα βάλουμε επάνω.

Πολύ ωφέλιμα είναι και όταν τα ποιεί κανείς με κρασί.
Ακόμη δε ωφελιμώτερα σ’ όσους δεν μπορούν να χωνέψουν.
Τα σκόρδα φέρνουν ούρα, γιατρεύουν τους νεφριτικούς και προλαβαίνουν τη βλάβη απ’ τα άσχημα νερά.

Αν θέλουμε τα σκόρδα να γίνουν γλυκύτερα, τα φυτεύουμε τσακισμένα.

Εκτός απ’ τα ήμερα υπάρχουν και άγρια σκόρδα.

Τα άγρια σκόρδα είναι ακόμη πιο ωφέλιμα για τις αρρώστιες που είπαμε παραπάνω.

Τα σκόρδα γίνονται γλυκύτερα, αν βάλουμε μαζί όταν τα φυτεύουμε κουκούτσια από ελιές.

Γίνονται δε χωρίς μυρωδιά όταν και τα σπέρνουμε και τα βγάζουμε τις ημέρες που το φεγγάρι είναι κάτω από τη γη.

Μερικοί λέγουν ότι δεν αφήνουν μυρωδιά στο στόμα αν μασήσουμε, αφού τα φάμε, ωμό κουκί.

Έρευνα: Φανούριος Ζαχαριουδάκης