Τι θα συμβεί αν η Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα πατήσει τη σκανδάλη και από το Δεκέμβριο ξεκινήσει έναν αυξητικό κύκλο επιτοκίων; Πώς θα επηρεαστεί η ίδια η αμερικανική οικονομία, η Ευρώπη και πώς η Ελλάδα;
Για περισσότερο από ένα χρόνο η Αμερικανική Κεντρική Τράπεζα (FED) καθυστερεί να αυξήσει τα επιτόκια του δολαρίου συνεχίζοντας την πολιτική τόνωσης της αμερικανικής οικονομίας, υποστηρίζοντας την ανάπτυξη και επιτρέποντας στην οικονομική επέκταση να συνεχιστεί.
Η υπομονετική της στάση έχει αποδειχτεί περισσότερο σωστή απ’ ότι λάθος, ιδιαίτερα αν αναλογιστεί κανείς το γεγονός ότι από τις 15 Κεντρικές Τράπεζες, εκ συνόλου 34 των κρατών του ΟΟΣΑ, που προέβησαν σε αύξηση επιτοκίων από το 2008 και οι 15 αναγκάστηκαν να υπαναχωρήσουν από την πολιτική νομισματικής σύσφιξης κα να υιοθετήσουν μέτρα χαλάρωσης, σε μία σαφή ένδειξη ότι οι οικονομίες τους ήταν ανέτοιμες για την εγκατάλειψη της υποστηρικτής πολιτικής.
Πλέον, όμως, η FED έχει φτάσει σε ένα σταυροδρόμι και δεν είναι πια απίθανο να βάλει τέλος στην πολιτική που ακολουθεί εδώ και οκτώ, περίπου, χρόνια. Τι θα συμβεί, λοιπόν, αν πατήσει τη σκανδάλη και από το Δεκέμβριο ξεκινήσει έναν αυξητικό κύκλο επιτοκίων; Πώς θα επηρεαστεί η ίδια η αμερικανική οικονομία, η Ευρώπη και πώς η Ελλάδα, η οποία πασχίζει να βγει από τον επταετή κύκλο ύφεσης και την εξαετή κρίση που την έχουν ωθήσει πέρα από τα όρια της;
Πριν απαντήσουμε πρέπει να εντοπίσουμε τη θέση της αμερικανικής οικονομίας εντός του αναπτυξιακού της κύκλου. Δεδομένου ότι βρίσκεται στον έκτο χρόνο επέκτασης της και με τον ιστορικά μέσο μέγιστο χρονικό όριο επέκτασης της να οριοθετείται στα 9 χρόνια, μπορούμε να υποθέσουμε, με σχετική ασφάλεια, ότι το μέσο του διαστήματος του οικονομικού κύκλου ανάπτυξης της έχει ήδη ξεπεραστεί και ότι κατά της διάρκειας της επόμενης τριετίας θα δούμε την κλιμάκωση και στη συνέχεια την κυκλική ύφεση στις ΗΠΑ.
Αυτό σημαίνει ότι στο αισιόδοξο σενάριο που παρά την αλλαγή νομισματικής πολιτικής από τη FED η αμερικανική οικονομία αποδειχτεί αρκετά ισχυρή για να πατήσει στα πόδια της μόνη της, οι πιθανότητες να αποφευχθεί η ύφεση μέχρι το 2019 θα είναι υπολογίσιμες.
Σε μία τέτοια περίπτωση η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έχει το χρόνο να υλοποιήσει, χωρίς κόντρα άνεμο, το δικό της πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης και το περιθώριο να δοκιμάσει τις αντοχές της ευρωπαϊκής οικονομίας στην μετά ολοκλήρωση του εποχή.
Παράλληλα, η Ελλάδα θα έχει τη δυνατότητα να εξαντλήσει και το τελευταίο δράμι αντοχής της στην προσπάθεια υλοποίησης του τελευταίου προγράμματος της εντός ενός θετικού αμερικανικού και κυρίως ευρωπαϊκού οικονομικού, χρηματοοικονομικού και χρηματιστηριακού περιβάλλοντος, γεγονός που θα αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίας ή τουλάχιστον θα μειώσει το βαθμό και τις συνέπειες μίας απόκλισης από τους στόχους του προγράμματός της.
Αντίθετα, αν η αμερικανική οικονομία αποδειχτεί ανήμπορη να περπατήσει χωρίς τις πατερίτσες της FED και γλιστρήσει σε ύφεση, τότε θα υπάρξει ένα ντόμινο αρνητικών εξελίξεων που θα ξεκινήσει από τις χρηματιστηριακές αγορές, θα περάσει στις χρηματοοικονομικές και στη συνέχεια στις οικονομικές συνθήκες και θα ζημιώσει πέρα από την αμερικανική τόσο την ευρωπαϊκή όσο και την ελληνική οικονομία.
Σε ένα τέτοιο σενάριο, το πιθανότερο είναι η FED να ακολουθήσει το παράδειγμα των προηγούμενων 15 κρατών του ΟΟΣΑ και να επιστρέψει στην πολιτική νομισματικής χαλάρωσης μειώνοντας και πάλι τα επιτόκια και αν ο βαθμός της αποδυνάμωσης της οικονομίας το απαιτήσει, εγκαινιάζοντας ένα νέο, το πέμπτο κατά σειρά, πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.
Σε αυτήν την περίπτωση, αρχικά, η οικονομική, χρηματοοικονομική και χρηματιστηριακή διαταραχή θα προκαλέσει κραδασμούς στην Ευρώπη και θα δημιουργήσει ένα αρνητικό περιβάλλον για την Ελλάδα, απειλώντας με ισχυρό εκτροχιασμό το πρόγραμμα της. Στη συνέχεια, η επιστροφή των ΗΠΑ στην υποστηρικτική πολιτική τόνωσης της οικονομίας και η πιθανή επέκταση του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα περιορίσουν τις βλάβες αλλά θα έχουν κοστίσει πολύτιμο χρόνο στην Ελλάδα, μεταθέτοντας περαιτέρω χρονικά την επιστροφή στην αναρρωτική ανάπτυξη.
Συμπερασματικά, όποια και αν είναι η επιλογή της FED είναι σημαντικό για την Ευρώπη και κρίσιμο για την Ελλάδα να είναι η σωστή.
* Ο Πάνος Παναγιώτου είναι τεχνικός αναλυτής χρηματιστηριακών αγορών, εκδότης του www.analitis.gr , διευθυντής της Ελληνικής Κοινότητας Τεχνικών Αναλυτών στην Αγγλία (www.ekta.gr) και διευθυντής εκπαίδευσης και έρευνας της Enalos LTD στο Λονδίνο. Είναι δημιουργός λογισμικών αυτοματοποίησης της τεχνικής ανάλυσης (3F, ModiStock) και συγγραφέας χρηματιστηριακών και οικονομικών βιβλίων. Άρθρα και συνεντεύξεις του δημοσιεύονται για μιάμιση δεκαετία σε πληθώρα ΜΜΕ ενώ είναι συχνός καλεσμένος σε τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές.
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
