Του Φανούριο Ζαχαριουδάκη
Ζωή δε θέλω στο χωργιό,
γιατ’ ήμαθα στα όρη,
το καλοκαίρι, στα βουνά,
στους κάμπους, ο Χειμώνας,
νά ‘χω και σε ψηλή κορφή
χτισμένο το μιτάτο,
ν’ αντιλαλούνε τα βουνά,
οι κάμποι κι’ μαδάρες.
Να ζω και νά ‘μαι ‘λεύτερος.
Νά ‘χω και τα βοσκάκια μου
μαζί να τραγουδούμε,
στο ζεύκι, μ’ ερωτόκριτο,
το πόνο μας να πούμε.
Τραγούδι – φωτογραφικό υλικό: Φανούριος Ζαχαριουδάκης
(ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ αυστηρά η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική, μερική ή περιληπτική του περιεχομένου του παρόντος κειμένου,από οποιανδήποτε και σε οποιοδήποτε SITE, ή όπουδήποτε αλλού, χωρίς προηγούμενη άδεια του κατόχου του Φανουρίου Ζαχαριουδάκη, Νόμος 4481/2017 και κανόνες Διεθνούς Δικαίου που ισχύουν στην Ελλάδα).