Τα πιο σημαντικά γεγονότα, γεννήσεις και θάνατοι που έγιναν σαν σήμερα 26 Ιουνίου

Γεγονότα σαν σήμερα

1409: Ο κρητικός ιερωμένος Πέτρος Φιλάργης ανακηρύσσεται Πάπας με το όνομα Αλέξανδρος Ε’, κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Σχίσματος της Καθολικής Εκκλησίας. Σήμερα θεωρείται Αντιπάπας.

1483: Ο Ριχάρδος Γ’ ανακηρύσσεται βασιλιάς της Αγγλίας.

1870: Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Μόναχο η όπερα του Ρίχαρντ Βάγκνερ, Βαλκυρία (γερμ. Die Walküre).

1896: Ανοίγει ο πρώτος κινηματογράφος στις ΗΠΑ. Το εισιτήριο κοστίζει 10 δολάρια.

1904: Ξεκινά η πολιορκία του Πορτ Άρθουρ από τους Iάπωνες. Oι Pώσοι άντεξαν μέχρι τις 2 Iανουαρίου.

1913: Ο Ελληνικός Στρατός, μετά από διήμερο σκληρό αγώνα, εκδιώκει τους Βουλγάρους από την οροσειρά της Κερκίνης (Μπέλες) και κατέρχεται στην κοιλάδα της Στρώμνιτσας. Το αντιτορπιλικό «Δόξα», υπό τον Πλωτάρχη Κριεζή, και τα ανιχνευτικά «Πάνθηρ» και «Ιέραξ» εισπλέουν στο λιμάνι της Καβάλας και στη συνέχεια άγημα του «Δόξα» απελευθερώνει την πόλη.

1925: Ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος διαλύει το κοινοβούλιο και κηρύσσει τη βραχύβια δικτατορία του.

1945: Πενήντα κράτη υπογράφουν στο Σαν Φρανσίσκο τον καταστατικό χάρτη του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών που αντικατέστησε την Kοινωνία των Eθνών.

1972: Ο Ιρλανδικός Δημοκρατικός Στρατός (IRA) κηρύσσει αντάρτικο στη Βόρεια Ιρλανδία εναντίον των Άγγλων.

1984: Πεθαίνει σε ηλικία 78 ετών ο κατά συρροή δολοφόνος Έντουαρντ Γκέιν του οποίου η δράση αποτέλεσε έμπνευση για την θρυλική ταινία «Ψυχώ».

1992: Η Διάσκεψη Κορυφής της ΕΟΚ στη Λισαβόνα αποφασίζει να μην αναγνωρίσει τα Σκόπια με το όνομα Μακεδονία, αποδεχόμενη τις ελληνικές θέσεις – προτάσεις.

1993: Φτάνουν στην Αθήνα τα γιγάντια εξαρτήματα του μετροπόντικα «Ιάσονα» για τη διάνοιξη του μετρό.

1994: Η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου δίνει τον δεύτερο αγώνα της στο παγκόσμιο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στις Η.Π.Α. με την αντίστοιχη Εθνική ομάδα της Βουλγαρίας και ηττάται με 4-0.

1995: Δολοφονική απόπειρα εναντίον του Προέδρου της Αιγύπτου Χόσνι Μουμπάρακ σημειώνεται στην Αιθιοπία.

1996: Με τιμές αρχηγού κράτους κηδεύεται στο Α’ Νεκροταφείο, ο ιδρυτής και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου. Ο ιδρυτής του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος, πρωθυπουργός της Ελλάδας (1981-89, 1993-96) «έφυγε» στις 23 Ιουνίου του 1996 μετά από οξύ ισχαιμικό επεισόδιο στο σπίτι του στην Εκάλη.

1999: Ο 38χρονος διεθνής χαντμπολίστας του ΒΑΟ Αλέξης Τομπουλίδης σκοτώνεται σε τροχαίο στην Χαλκιδική.

2001: Το Εφετείο Καβάλας καταδικάζει έναν 50χρονο σε φυλάκιση 3 μηνών για ασέλγεια εις βάρος προβάτου.

2003: Πεθαίνει ο Καμερουνέζος ποδοσφαιριστής Μαρκ Βιβιέν Φοέ, ενώ έπαιζε μετά χρώματα της χώρας του κόντρα στην Εθνική Κολομβίας για το Κύπελλο Συνομοσπονδιών. Αρχικά μεταφέρθηκε με φορείο στο ιατρείο του Σταδίου Ζερλάν της Λυόν. Τρία τέταρτα, αργότερα, έγινε γνωστό ότι η καρδιά του 28χρονου Φοέ δεν άντεξε. Ο ξαφνικός θάνατός του βύθισε σε πένθος το παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

2005: Η NASA εκτοξεύει το Discovery STS-114 που είναι η πρώτη πτήση της μετά την καταστροφή του Columbia το 2003.

2005: Την ίδια μέρα απίστευτη βροχόπτωση στη Βομβάη που σε 24 ώρες δέχεται 99,5 εκατοστά νερού και πλημμυρίζει για δύο μέρες.

2007: Καύσωνας, με θερμοκρασίες που φτάνουν τους 46,2 βαθμούς Κελσίου, πλήττει την Ελλάδα. Στο Θησείο η μέγιστη θερμοκρασία αγγίζει τους 44,8 βαθμούς και είναι η υψηλότερη τιμή από το 1897.

2008: Έκρηξη βόμβας στο Αχμενταμπάντ της Ινδίας σκοτώνει 56 άτομα και τραυματίζει πάνω από 200.

2009: Η ΠΑΕ Παναθηναϊκός ανακοινώνει την απόκτηση του γάλλου επιθετικού Τζιμπρίλ Σισέ, που αποτελεί την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του συλλόγου. Ο Σισέ υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο συνεργασίας με το «τριφύλλι», ενώ αμέσως μετά ήρθε η σειρά του 30χρονου διεθνή αμυντικού χαφ Κώστα Κατσουράνη να βάλει την υπογραφή του σε -επίσης τετραετές- συμβόλαιο με τον Παναθηναϊκό.

Γεννήσεις σαν σήμερα

1730 – Σαρλ Μεσιέ, Γάλλος αστρονόμος

1821 – Μπαρτολομέ Μίτρε, αργεντίνος πολιτικός, ελληνικής καταγωγής (Μητρόπουλος το ελληνικό του όνομα), πρόεδρος της Αργεντινής από το 1862 έως το 1868. (Θαν. 19/1/1906)

1824 – Ουίλιαμ Τόμσον, Ιρλανδός φυσικός και μηχανικός

1892 – Περλ Μπακ, Αμερικανίδα συγγραφέας

1908 – Σαλβαδόρ Αλιέντε, σοσιαλιστής πρόεδρος της Χιλής, που σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια πραξικοπήματος του στρατηγού Πινοτσέτ. (Θαν. 11/9/1973)

1924 – Κώστας Αξελός, φιλόσοφος και στοχαστής. (Θαν. 4/2/2010)

1925 – Πάβελ Μπελυάγιεφ, Σοβιετικός πιλότος

1964 – Τόμι Μάκινεν, Φινλανδός οδηγός αγώνων

1968 – Πάολο Μαλντίνι, Ιταλός ποδοσφαιριστής

1971 – Μαξ Μπιάτζι, Ιταλός μοτοσικλετιστής

1972 – Γκαρού, Καναδός τραγουδιστής

1977 – Tite Kubo, Ιάπωνας καλλιτέχνης

1984 – Ντερόν Ουίλιαμς, Αμερικανός καλαθοσφαιριστής

1987 – Σαμίρ Νασρί, Γάλλος ποδοσφαιριστής

Θάνατοι σαν σήμερα

363 – Ιουλιανός ο Παραβάτης, αυτοκράτορας του Βυζαντίου, που προσπάθησε να επαναφέρει την αρχαία θρησκεία. (Γεν. 331)

1452 – Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων, έλληνας φιλόσοφος. (Γεν. 1355)

1541 – Φρανθίσκο Πιθάρρο, Ισπανός κατακτητής του Περού

1810 – Ζοζέφ Μισέλ Μονγκολφιέ, Γάλλος εφευρέτης

1836 – Κλοντ Ζοζέφ Ρουζέ ντε Λιλ, Γάλλος συνθέτης

1917 – Ντράγκουτιν Ντιμιτρίεβιτς, Σέρβος στρατιωτικός

1925 – Ανδρέας Μιχαλακόπουλος, Έλληνας πολιτικός

1943 – Καρλ Λαντστάινερ, Αυστριακός βιολόγος και ιατρός

1957 – Άλφρεντ Ντέμπλιν, Γερμανός συγγραφέας

1985 – Γεώργιος Μαμιδάκης, Έλληνας επιχειρηματίας

1992 – Μπάντι Ρότζερς, Αμερικανός παλαιστής

1996 – Βερόνικα Γκέριν, ιρλανδή δημοσιογράφος, που δολοφονήθηκε από ανθρώπους του υποκόσμου και η ζωή της έγινε ταινία. (Γεν. 5/7/1958)

1997 – Ισραήλ Καμακαγουιγουόλε, Αμερικανός τραγουδιστής

Τι είναι αυτό που κάνει άραγε ένα Κρητικό να διαφέρει από άλλους Έλληνες, μήπως η κουζουλάδας τους; Μήπως το υπερβολικό τους φιλότιμο τους σε σημείο που να κουράζει τον άλλο;

Ποιοι άραγε συμπατριώτες θα μπορούσαν να τρακάρουν στο δρόμο, και μόλις θα έλεγε ο άλλος πως είναι Κρητικός, θα απαντούσε ο έτερος:

– Άσε δα τα αμάξα Σύντεκνε, και έλα να μπούμε εκειέ στο καφενείο να πχιούμε δυο ρακές! Μα τα αμάξα είναι για να χαλούνε και να σπούνε!

Άλλος Κρητικός πάλι, μόλις πότισε τις ελιές του, και ετοιμάζεται να πάρει το φορτηγάκι για να φύγει. Άλλος Κρητικός και χωριανός του εμφανίζεται ξάφνου, που έτυχε να περνά με το τραχτέρι, ο Μανώλης! Τραβά αστραπιαία το χειρόφρενο ο Μανώλης, και πιάνει επιτόπου από το κάθισμα από κάτω ένα μικρό μπουκαλάκι ρακή!

– Έλα Σύντεκνε να πχιούμε μια! Λέει ο Μανώλης ο τραχτεριτζής.

-Μα δεν έχωμε ποτήρια! Του απαντώ.

-Πολλά έχομε Γιώργη, μυαλό δεν έχομε! Είπε αυτά και με μια μαθιά που έριξε στη καρότσα του αγροτικού μου, είδε ένα πορτακάλι!

-Και ετονέ δεν είναι ποτήρι? Μου λέει!

Πού θα βρεις καλύτερο ποτήρι, που να έχει και η ρακή φρουτώδη γεύση!

Ενώ μίλαγε τα δικά του, έκοψε στα δυο το ποτρτακάλι, αφαίρεσε τον «μεζέ» που είχε μέσα, τσίτωσε το ένα στο μαχαιράκι και μου το πρόσφερε:

-Πχιάσε επαέ το «μεζέ» και το «ποτήρι» σου! Μου λέει ο Μανώλης, και μου δίνει την άδεια κούπα του πορτακαλιού και το πορτακάλι – μεζέ που είχε μέσα!

Έφερε δυο πέτρες ντάκα – ντάκα κάτω από μια ελιά, και αφού καθίσαμε, κέρασε τη παρέα γεμίζοντας τις δυο κούπες!

– Ήπχιες ποτές σου καλύτερη ρακή Γιώργη?

-Μπά! Έχεις το χάζι σου Μανώλη, και συ και τα ποτήργια σου με τη ρακή!

Μέχρι να αδειάσει το μπουκαλάκι είπαμε χιλιώ λογιώ ιστορίες, καλαμπούρια, και κάπνισε ο Μανώλης και εφτά οχτώ τσιγάρα!.

Όταν άδειασε το μπουκάλι και έφυγε ο Μανώλης, έκατσα και κοίταζα κάτω στο έδαφος τις δυο πορτοκαλόκουπες, τα αποτσίγαρα, και αναρωτιόμουν:

Σε όλη τη χώρα, πόσοι άραγε «Μανώληδες» να υπάρχουν!

Άνθρωποι πρόσχαροι και προ πάντων πραχτικοί!

Έτσι είναι οι Κρητικοί, αν και λιγάκι … κουζουλοί!

Κείμενο – φώτο: Γεώργιος Χουστουλάκης

Περασμένα χρόνια ήτονε, που οι περισσότεροι από μας και προπαντός οι πλια μεγάλοι, τα θυμούμαστε, μια ουλιά παραπάνω!!

Απ’ ότι θυμούμαστε, τα χρόνια εκεινανά, τα χαραχτήριζε η φτώχεια, η μιζέργια και η δυσκολία τση επιβίωσης.

Ετοτεσάς ο καθ’ ένας, είχενε λιγοστές τροφές, ετσά ίσα ίσα για να περάσει το σπιτικό ντου, ενώ είχενε και ελάχιστα ζούμπερα.

Είχενε συνήθως ένα γάιδαρο, για να μεταφέρνει τα τζιμπράγαλα ντου, μια, δυο αίγες, για να πίνουνε τα κοπέλια ντου το γάλα και τρεις, τέσσερις όρνιθες και ένα πετεινό, για νά ‘χει που και που, κια να αυγουλάκι, η νοικοκερά ντου, για να το δώσει στο μωροκόπελο, γη να σάξει κια να σφουγγάτο.

Είχενε ακόμα και ένα κάτη, για να πνίγει τσι ποντικούς, που τρυπούσανε το ψωμοσάκι.
Μέσες άκρες, αυτό ‘τανε ούλο κι ούλο το νοικοκεργιό ντου.

Ωστόσο απ’ ότι είπαμε, πλια ομπρός, είχενε λιγοστές όρνιθες και τα αυγά ντως, εφτάνανε και δεν εφτάνανε, για να φάει από ένα αυγό, το κάθε κοπέλι!!

Εμάς παράδειγμα στο σπιτικό μας, που είχαμε μια ν-όρνιθα, ούλη κι δια νούλη, πολύ σπάνια έτρωγα εγώ, αυγό, αφού τό ‘τρωγε ο κανακάρης, ο αδερφός μου, που δεν ήπινε λέει το γάλα και ετσά δεν είχενε φόβο, να ”πέσει το κουκί ντου”, όπως ελέγανε!!

Με αποτέλεσμα κάπχοια φορά, μ’ έβαλε και ‘μένα ο πειρασμός, να πάω να κλέψω τσι γιαγιάς μου τσι Ζαχαρογιάννενας, από τη φωλιά, ένα αυγό και να το φάω!!

”Εξομολογημένη αμαρτία, ετσά που λένε, δε λογίζεται”!!

Αλλά ας μη ξεφεύγω από το θέμα που ντάκαρα, γιατί ξεχάστηκα κιόλας!!

Παντοτινός τως τα κοπέλια, επαίζανε συνοριτό, οντέ νε βρίχνανε πράμα να φάνε, και προπαντός όντε νε βρίχνανε αυγά!!

Πες πως τ’ αγαπούσανε τ’ αυγά, πες πως ήτονε λιγοστά, πες πως η πείνα αυτά ήφερνε, εκείνους σας τσι δύσκολους καιρούς, που ποτέ να μη ξαναερχότανε, ούλοι μας θα ευχόμαστε!!

Απ’ ότι λέγεται όμως, ο μακαρίτης ο Σηφόκωστας, είχενε μια έμμονη συνήθεια και ήτρωγε ούλα τα αυγά, απού κάνανε οι όρνιθες του, και δεν ήφηνε κιανένα για τα κοπέλια ντου!!

Κάθε ταχινή εσηκωνόντανε η γυναίκα ντου, η Σηφοκώστενα, και του τηγάνιζε ούλα τα αυγά τση προηγούμενης ημέρας, κι αυτός τση τα κοπάνιζε !!

Εγουρλώνανε τα μάθια ντως από πέρα πέρα τα κοπέλια ντου, εκειά που τονέ θορούσανε, και εγουργούριζε το αίμα ντους ….μα είντα θα κάνανε τα κακονίζικα, απού ανέ μιλούσανε, κουμπανάζο τα περίμενε !!

Τσι Μάνας ντως όμως τα λέγανε ούλα, δίχως να σκιάζουνται!!

– Μα γιάντα Μάνα, δε μας σ’ αφήνει και ‘μας ο Κύρης μας, αυγουλάκια, μονό τα τρώει ούλα, απού να φάει το λυσόντερο;;

– Αφήτε τονέ μρε το κακομοιργιασμένο, τους ήλεγε και τους εξανάλεγε, μα δε θα περάσει και πολύς καιρός και θα στραβωθεί, ετόσανα τηγανιστά αυγά απού τα τρώει!!

Δεν το κατέχετε μρε κοπέλια, πως τα τηγανιστά αυγά στραβώνουνε τσι γερόντους;;

Σε μια ουλιά καιρό απού θα στραβωθεί, και δε θα φέγγει να ξεσύρει, θα βάλει μνυαλό!!!

Μα ετότε σας όμως, θα ν-είναι αργά για του λόγου ντου, και ‘μεις θα κάνουμε από πέρα πέρα το σεϊρι ντου!!

Δεν θα φέγγει, μηδέ να φάει, μηδέ να πχει, μηδέ να κατουρήσει , και να το θυμάστε καλά ετούτονα το πράμα, απού σας σε λέω!!

Να θυμάστε πως θα κατουργιέται απάνω ντου και ‘μεις θα τονέ κοροϊδεύγουμε από πέρα πέρα, γελοχαχαρίζοντας!!

Ετότε σας θα του λέμε, κοροϊδεύγοντας τονε, πως τσι όρνιθες, τσί ‘πνιξε η ζουρίδα!!

Ετσά θα βρίχνετε και εσείς την ευκαιρία, και θα τρώτε ούλα τ’ αυγουλάκια, και νιέκος του και κεινού!!

Με τούτανα και με κείνανα, η μάνα ντως, επαγούδιαζε μια ουλιά, τω κοπελιώ τζη το καημό, και ετσά ο λεκεντές τους ήτονε μικιότερος!!

Κάθε μέρα όμως κι’ αυτά, δεν εκάνανε άλλη δουλειά, οξώ να τάζουνε του Αϊ Γερασίμου, πως θα τονέ θυμνιάσουνε, και θα τ’ ανάψουνε και ούλα ντου τα καντήλια, ανέ στραβώσει το κύρη ντως, το γληγορότερο!!

Κάποτε όμως, μια ταχινάδα, σα και σηκώθηκε ο Σηφόκωστας από το κρέβατο, αρχίνιξε να παραπατεί επίτηδες, κάνοντας το στραβό, και φωνιάζοντας αδυνατά!!

– Μπρε συ γυναίκα!! Όφου, όφου και ειντά ‘παθα!! Όφου, όφου και εστραβώθηκα!! Δε θορώ πράμα!! Δεν θορώ κιανένα σας!! Δε θορώ να πάω στη βρύση να πλυθώ!! Όφου και ειντά ‘παθα ο μαύρο κακομοίτσης!! Εστραβώσανεμε, κακονίζικο γυναίκα μου, τα πολλά τηγανιστά αυγά!! Ήλεγε μου ντο, εκείνος, ο γιατρός, ο Κουκουριτάκης, πως τα τηγανιστά αυγά στραβώνουνε τσι γερόντους!!

Μα εγώ δε του φρουκάστηκα!! Δεν ήθελα να τονέ πιστέψω!! Μα νάτο εδά, πως στ’ αλήθεια μου τό ‘λεγε!! Εστραβώσανε με, το μαύρο κακομοίτση, τα τηγανιστά αυγά!!

Ίσαμε να τα ‘κούσουνε και να τα ιδούνε τα κοπέλια ντου ετούτανα τα πράματα, εντακάρανε και εχοροπηδούσανε από τη χαρά ντως, εχτυπούσανε τσι παλάμες ντως αδυνατά και εφωνιάζανε, απού τα γροικούσανε, από τη σοχώρα!!

– Εκειά!! Εκειά!! Εκειά!!

Καλά να πάθει!! Μα καλά να πάθει!!

Να στραβωθεί να πάει στο διάολο!! Μα ετσά να πάει!!

Να πάει στο διάολο να μας σε ξεφορτωθεί!!

Όι λέω και δε μας ήφηνε και ‘μας, ένα αυγουλάκι, να το φάμενε!!

Μα ετσά, δε μας ήφηνε!!!

– Ετσά το λοιπόν, από τότες σας, έμεινε η φράση:

”Τα τηγανιστά αυγά στραβώνουνε τσι γερόντους” !!

Σύνταξη κειμένου, διάσωση ιστορικού: Φανούριος Ζαχαριουδάκης