24 Ιουνιου ημερα του Αϊ Γιαννη,, μπορει να περασε η γιορτη, που καποτε ηταν απο τις μεγαλιτερες του καλοκαιριου αλλα στις συνοικιες της Αθηνας μεχρι τελευταια τηρούσαν το εθιμο την παραμονη, που ειχε συνδυαστεί και με τον κλειδωνα με τις μαντικες ιδιοτητες αλλα και τις φωτιες!
Σε πολλες περιοχες διοργανωναν τις φωτιες την παραμονη τ’ Αη Γιαννιου ειτε σε επιπεδο διαφορων οργανωσεων η σε παρεες οικογεννειακες.
Ετσι και εκεινο το Καλοκαιρι που η Λευτερια ηταν 10 xronvn παιδι του δημοτικου.
Συνηθιζαν οι γονεις της να πηγαινουν στη Νεα Σμυρνη που τοτε ηταν σαν χωριο. Πηγαιναν στη θεια της με τα ξαδερφα της και εκει ολη μερα ετοιμαζαν τα φαγητα για να φανε τρεις οικογενειες που καθε χρονο αναλαμβανε και καθε μια να κανει το τραπεζι στο δικο του χωρο. Τα φαγητα ηταν ρεφενε.
Τα ξυλα τα ειχαν προμηθευτει 3 μερες πιο μπροστα και τα ειχαν σε τρεις σωρους χωριστα στη μεση του δρομου.
Τις φωτιες τις αναβαν στις 12 τα μεσανυχτα.
Οι φωτιες αυτες ηταν και μια ευκαιρια επιδειξης στους νεους μπροστα στα ματια της κοπελας που αγαπουσαν για να την εντυπωσιασουν αναβοντας μεγαλες φωτιες για να κανουν και μεγαλα αλματα για να τους θαυμασουν!
Η Λευτερια ειχε ρητη εντολη απο τη μανα της…
-Κοιτα, τωρα που θα πας εκει, δεν θα πας στις φωτιες γιατι δεν εχεις ξαναπηδηξει , δεν εχεις συνηθισει οποτε μη το διανοηθεις γιατι δεν θα τα καταφερεις…
-Ενταξει μαμα…
Την προηγουμενη βραδυα ειχε παιξει η τηλεοραση ενα εργο ”Βροντακηδες και Φουρτουνακηδες” και ειχε σκηνες που οι πρωταγωνιστες πηδαγαν στη φωτια..
Ενα παιδι απο τη γειτονια που ηταν στην παρεα τοτε στο σπιτι της θειας, διο χρονια μεγαλιτερο, ρωτα τη Λευτερια…
-Ειδες το εργο εχθες Βροντακηδες και Φουρτουνακηδες?
-Ναι το ειδα, λεει εκεινη
-Σου αρεσε?
-Ε ,καλο ηταν…
-Θες να παιξουμε και μεις να πηδαμε στη φωτια και να χορευουμε?
Εσυ θα κανεις τη Βουγιουκλακη και γω το Παπαμηχαηλ!
-Δε ξερω, φοβαμαι να το κανω… λεει η Λευτερια
-Μη φοβασαι! Παμε στην αυλη να κανουμε μια προβα..
Καποια στιγμη που οι μεγαλοι ειχαν πιασει κουβεντα για πολιτικη το σκασανε και πηρε ο πιτσιρικας τη Λευτερια για να κανουν το …χορευτικο!
Πανε στον κηπο και φτιαχνει ο μκρος ενα σωρο απο πετρες που θα ηταν η φωτια και σταματα μπροστα και της λεει.
-Κοιτα με, ειναι ευκολο! Εγω θα πηδαω προς τα σενα και συ προς τα μενα!
Πραγματι το εκαναν μερικες φορες και ολα πηγαν καλα…
Τα βλεπεις? Το βραδυ θα τους εντυπωσιασουμε ολους!
Αλλα δεν θα τους το πουμε, θα διαλλεξουμε τη πιο μικρη φωτια και μολις φυγουν οι αλλοι θα πηδηξουμε και εμεις!
Ηδη ο νεαρος ειχε και ενα αδερφο 6 χρονια μεγαλιτερο που αναβε μεγαλες φωτιες μεγαλες για να εντυπωσιασει και εκεινος μια κοπελα!
Αυτο ονειρευοταν και ο μικρος και ονειρευοταν να τους χειροκροτανε και να τους θαυμαζουν ολοι!
Πραγματι αργα το βραδυ αναψαν οι φωτιες και το γλεντι αρχισε απο τους μεγαλιτερους! Συνηθως νεοι και σπανια μεγαλιτεροιοι που ηθελαν να αποδειξουν οτι κι αυτοι ειχαν κοτσια να πηδηξουν πανω στη φωτια!
Σαν περασε η ωρα, βρηκαν τη μικροτερη φωτια, και περιμεναν να αδειασει και να πλησιασουν τα παιδια.
Πραγματι δεν υπηρχε κανενας στη φωτια αυτη με τα λιγοτερα ξυλα και πηγε ο μικρος και επιασε θεση απο τη μια πλευρα κι απο την αλλη η Λευτερια!
Ομως τα ποδια της Λευτεριας κολησαν! Φοβηθηκε!
Τη ρωταει…
-Εισαι ετοιμη να αρχισουμε?
-Οχι, εγω φοβαμαι…
-Δεν ντρεπεσαι? Ενας Παπαμηχαηλ και μια Βουγιουκλακη δεν επιτρεπεται να δειλιαζουν!
Αντε λοιπον! με το ενα με το δυο με το τρια ξεκιναμε!
Καποια ομως στιγμη καποιες κοπελες πιο περα και νεαροι τους πηραν χαμπαρι και τους ειρωνευοταν!
-Αντε βρε νιανιαρα που θελετε και φωτια!
Αντεστε στα σπιτια σας να πιειτε το γαλατακι σας!
Νευριασε ο….Παπαμηχαηλ και της λεει…
-Αλικη! Τωρα! Παμε! Θα πηδηξουμε και θα τους μπουμε στο ματι!!!
Τα χερια στη μεση και με το ενα δυο τρια πηδαμε!!!!
Στο τρια πηδανε δυνατα! Ξεκιναει αυτος, ξεκιναει και η Λευτερια, αλλα δεν ειχε προβλεψει ενα κλαρι πευκου που ηταν υπερυψωμενο πανω ακριβως απο τη φωτια και χτυπησε το κεφαλι της δυνατα,και αφου χτυπησε επεσε ευτυχως στην ακρη της φωτιας!
Πεφτοντας ομως παρεσυρε και μερικα ξυλα που της εκαιγαν το κορμι και τα ρουχα και φυσικα εβλεπε αστρακια!
Τσιριξε δυνατα!
-Καιγομαι! και με τα ματια κλειστα ακουει φωνες!
-Βοηθεια! τα παιδια καιγονται!
Τους πεταγαν νερο!
Τοτε θυμηθηκε οτι ειχε ξεχασει τον …Παπαμηχαηλ απο την αλλη πλευρα των ξυλων οστις ηταν πεσμενος καταγης, μπουγελωμενος και τσουρουφλισμενος με τα παπουτσια του να καιγονται!
Της ηρθε να γελασει, αλλα τοτε βλεπει απο πανω της τη μανα της να της φωναζει!
-Βρε αθεοφοβη! Λιγα λεπτα σε αφησα απ’ τα ματια μου και την εκανες τη βλακεια σου?
Παμε στο σπιτι και θα σε περιποιηθω καταλληλως!
Καποιοι γειτονες ομως απ το φοβο τους ειχαν καλεσει ασθενοφορο!
Βαλανε μεσα τα παιδια και τα πηγαν στων παιδων!
Ευτυχως οι γιατροι τα περιποιηθηκαν γελωντας ακουγοντας τα κατορθωματα τους!
Τους ειπαν οτι ειναι πολυ μκροι για να παιζουν με τη φωτια!
Το πιο σοβαρο στη Λευτερια ηταν το καρουμπαλο στο κεφαλι της και ο πιτσιρικας καηκαν τα παπουτσια του και λιγο στα ποδια.
Τα κρατησαν εκει ολο το βραδυ προληπτικα, και την επομενη πηγαν σπιτι!
Σε αυτο το σημειο της διηγησης η Λευτερια λεει…
-Αυτη ηταν η πρωτη και η τελευταια φορα που …επαιξα Βουγιουκλακη!
Εκτοτε ουδεποτε την εκτιμησα ,αλλα δεν ηθελα ουτε να ξαναδω εργα της!
Ασε πια που του χρονου που ξαναπηγαμε στη Νεα Σμυρνη φροντισαν οι γονεις της να εξαφανησουν τον…Παπαμηχαηλ που τον εκρυψαν οι γονεις του, για να μην ερθουμε σε επαφη!
Γεωργιος Χουστουλακης
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
