Ενώ βαδίζουμε κιόλας στο Καλοκαίρι, οι περισσότεροι από μας θα βρεθούν στην ανάγκη να κοιμηθούν, έστω και για μια βραδιά κατακαλόκαιρα, στο ξενοδοχείο των ”δώδεκα αστέρων”!!
Λέγοντας ξενοδοχείο ”των δώδεκα αστέρων” εννοώ, το ”ξενοδοχείο”, κάτω από τον έναστρο ουρανό!!
Άλλοι από μας θα κοιμηθούν στην ακρογιαλιά, πάνω στην άμμο μαζί με το ταίρι τους, που τόσο ρομαντικοί βρεθήκανε εκείνη τη βραδιά και άλλοι στην εξοχή ή και στο βουνό, στου φίλου τους το μιτάτο!!
Αλλά και άλλοι θα κοιμούνται συνεχόμενα όλο το Καλοκαίρι στην αυλή του σπιτιού τους, σε ιδικό γι’ αυτή τη περίπτωση χώρο που θα έχουν ετοιμάσει, απολαμβάνοντας έτσι τη μαγεία και τη δροσιά της νύχτας.
Σε όλες τις περιπτώσεις όμως η θετική ενέργεια που προσκομίζουμε και που μας κάνει να νοιώθουμε πως ζούμε σε κάποιο επίγειο παράδεισο, ίσως να διακόπτεται μόλις μας έλθει κατά νου η ιδέα, το τι θα γίνει αν κάποιο μιαρό της φύσης μας πλησιάσει και ένα παραπάνω αν είναι δηλητηριώδες!!
Σ’ αυτή τη περίπτωση εγώ τουλάχιστον θα σας έλεγα, να αφήσετε ελευθέρα τη σκέψη να περιπλανηθεί σε τόπους φανταστικούς και ονειρεμένους, αφού εκ των προτέρων θα έχετε διαβάσει μια από τις παρακάτω γητειές που σας έχω ετοιμάσει, ιδικά γι’ αυτή τη περίπτωση, που προσωπικά έχω περισώσει από ντα ήμουνα μικιό κοπέλι!!
” Άι Γιώργη από τσ’ Ασούς
και κερά απ΄τσ’ Απαντούς,
δέσε και χαλίνωσε τα θερμάμενα τση γης,
τον όφι και τη λιόχεντρα και τη σκουλοπετρίδα,
το σκορπιό και το λιακόνι αποκάτω στο ματσακόνι,
να βγει ο ήλιος τρία κονταρόξυλα,
να πάει ο τυροκόμος να τυροκομήσει,
και το χάλκωμα να μπουμπουρήσει ”.
ή και την:
” Άι Γιώργη από τσ’ Ασούς και κυρά απού τσοι Πρασούς,
δένε και χαλίνωνε τον όφι και τη λόχεντρα ( οχιά),
το σκορπιό και τη σκουλόπετρα ( σαρανταποδαρούσα)
και το μαυραρογαλίδι ( μαύρη αράχνη)
και το κολοβελονίδι ( το λιακόνι).
Μη σαλέψει, μη σαβάξει από κάτω στο πλακάκι,
ώσπου να βγει ο ήλιος τρία κονταρόξυλα,
να πιάσει η γρα τ’ αρδάχτι τζη
κι ο γέρος το ραβδί ντου. ”
ή και την:
” Άι Γιάννη κι’ Άι Γιώργη κι’ Άι Παντελεήμωνα,
δέσε και χαλίνωσε τα σερνούμενα τση γης,
τον όφι και τη λιόχεντρα, το σκορπιό και τη σκουλόπετρα,
το μικρό το λιακονάκι, πούνε κάτω στο πλακάκι,
ώσπου να βγει ο ήλιος τρία κονταρόξυλα,
να σηκώσω τα πουλιά μου, να τινάξω τα παπλιά μου
και να πάω στη δουλιά μου ”.
ή και την:
”Αι Γιώργη από τσ’ αθούς και κερά από τσ’ απαντούς,
δέσε και χαλίνωσε, το σκορπιό και το λιακόνι
από κάτω στο δρακόνι (δρακόνι = πέτρα),
ώστε να πάει ο ήλιος τρία κονταρόξυλα ψηλά,
να πάει η μάνα στα παιδιά κι η σκρόφα στα γουρούνια,
κι ο τυροκόμος να τυροκομήσει
και το χάλκωμα να μπουμπουρήσει”.
ή και την:
“Άι Γιάννη κι’ Άι Γεώργη κι’ Άι Παντελεήμονα, δέσετε και χαλινώσετε τον όφι και την λιόχεντρα και τη σκολοπετρίδα και το μικρό το σκορπιδάκι που ‘ναι κάτω απ’ το πλακάκι”.
ή και την:
”Άι Γιώργη Δεσανέ, Δεσανέ και Κουσανέ,
δέσε και χαλίνωσε,
όλα τα κακά μυαρά του κόσμου,
τον όφι, τη λιόχεντρα και τη σκουλοπετρίτσα,
σα με να βγει ο ήλιος τρία κονταρόξυλα,
νά ‘ρθει η μάνα, να σηκώσει τα παιδιά της,
να τινάξει τα πανιά της”.
Πέρα όμως από αυτές τις γητειές καλό είναι να γνωρίζουμε, όπως αναφέρει ο Διοφάνους, πως αν πιάσουμε ένα σκορπιό και τον κάψουμε θα φύγουν και οι άλλοι.
Όταν έχουμε τα χέρια μας αλειμμένα με χυλό από ρεπάνι χωρίς φόβο και χωρίς κίνδυνο μπορούμε να πιάσουμε σκορπιό.
Όταν βάλουμε ρεπάνια επάνω στους σκορπιούς αμέσως ψοφούν.
Η δαγκωματιά από σκορπιό θεραπεύεται αν τη σφραγίσουμε με ασημένιο δαχτυλίδι.
Η σανδαράχη (δέντρο της Αφρικής και της Αυστραλίας απ’ το οποίο βγαίνει ρετσίνι και ξύλο πολυτελές) μαζί με χαλβάνη και βούτυρο ή γίδινο ξύγκι, αν τη θυμιατίσουμε διώχνει όλα τα ερπετά.
Αν βράσουμε σκορπιό μέσα σε λάδι και αλείψουμε τη δαγκωματιά παύει ο πόνος.
Ο Απουλήϊος λέγει ότι ο δαγκωμένος από σκορπιό πρέπει να καθίσει επάνω σε γάιδαρο γυρισμένος κατά την ουρά και ο γάιδαρος θα πονεί αντί γι’ αυτόν και θα κλάνει.
Ο Δημόκριτος λέγει ότι ο δαγκωμένος από το σκορπιό, αν πει αμέσως στο γάιδαρο ”μ’ εδάγκωσε σκορπιός”, δεν θα πονέσει γιατί ο πόνος πηγαίνει στο γάιδαρο.
Τα σαμιαμίδια έχουν αποστροφή προς το σκορπιό.
Αν λοιπόν λιώσουμε ένα σαμιαμίδι μέσα σε λάδι και με το λάδι αυτό αλείψουμε τη δαγκωματιά παύει ο πόνος.
Ο ίδιος λέγει ότι αν βάλουμε στη δαγκωματιά ρίζα από τριανταφυλλιά γιατρεύεται.
Ο Πλούταρχος λέγει ότι πρέπει να βάζουμε λεπτοκάρυα στα πόδια του κρεβατιού για να μην πλησιάζουν οι σκορπιοί.
Ο Ζωροάστρης λέγει ότι ο σπόρος από μαρούλι όταν πίνεται με κρασί γιατρεύει τους δαγκωμένους από σκορπιό.
Ο Φλωρεντίνος λέγει ότι αν κανείς σταλάξει στη πληγή αμέσως ύστερ’ απ’ το δάγκωμα γάλα από συκιά, το δηλητήριο δεν προχωρεί.
Επίσης αν ο δαγκωμένος φάγει σκυλοκρεμμύδα, δεν θα πάθει βλάβη και η σκυλοκρεμμύδα θα του φανεί γλυκιά.
Ο Ταραντίνος λέγει ότι αν κανείς κρατεί στα χέρια του τσάϊ (όχι της Κίνας, αλλά των ελληνικών βουνών) μπορεί να πιάσει ζωντανούς σκορπιούς χωρίς να τον πειράξουν.
Σύνταξη κειμένου – έρευνα – διάσωση γητειών: Φανούριος Εμμ. Ζαχαριουδάκης Μέλος της ΠΑ.Ε.ΔΗ. και ΜΜΕ.
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
