Από παδά κοντά τανε και τούτος σας, όνομα και μη χωργιό και μια τζιμνιάς εβάλθηκε να πα γενεί καλόγερος σε Μοναστήρι τση πάντας του.
Αρκετά πολλά εκάτεχε, ως προς την κατάσταση του Μοναστηριού.
Εκάτεχε πως η φαγοπχιοτούρα ήτανε εξαιρετική και τα ”ελέη” του Θεού μπόλικα.
Ποτές του δεν εντουχιούντιζε πως θα ‘πόμενε νηστικός.
Ήτανε Γενάρης όντενε πρωτοπήγαινε.
Τσι πλια πολλές φορές, στη παρασθιά τονέ ‘βρισκες παρά στην εκκλησά.
Λίγο λίγο εζωριζότανε τσι Τετράδες και τσι Παρασκές με τη νηστεία, καθ’ όσον καλομαθημένο τόν είχενε η μάνα ντου, αφού το κριάς δεν εξέλειπε από το σπιτικό τους.
Τα δύσκολα όμως αρχηνίξανε να φαίνονται,μόλις εμπήκενε η Μεγάλη Σαρακοστή.
Όφου….. και ειντάπαθε ο ”κακομοίρης”, είντα θα γενεί, μπελάς απού τον βρίκενε.
Δεν εφτάνανε οι Τετράδες και οι Παρασκές, μονό ‘πρεπε να νηστεύγει και ούλες τσ’ αποδέλοιπες ημέρες τσ’ εβδομάδας.
Άντε όμως που έφθασε και η Μεγαλοβδομάδα και τα πράματα εχειροτερέψανε ακόμα πλια πολύ.
Διάολος όμως από μικρός πού ήτανε και μεγάλος δεν επήγαινε οπίσω.
Είντα έκανε;;;
Και είντα δεν ήκανε, να ειδείτε μρε κοπέλια…
Σε κάθε τσέπη του ράσου ντου ήβανε κια ‘πο ένα αυγό, ενώ σε μιαν άλλη τσέπη ήβανε ένα μακρύ κλειδί παλιάς πόρτας, από κιανά που είχανε την τρύπα από πίσω, ένα κερί και ένα κουτί σπίρτα.
Εκειά δα που εψέλνανε οι γιαποδέλοιποι αυτός ήκανε πως εκατουργιούντανε και πήγαινε κάπου παράμερα, ήναβε το κερί, εκράθιενε όρθιο το κλειδί, με την τρύπα το ίσα πάνω, ισοροπούσε στο κλειδί το αυγό και ήψηνε τ’ αυγό με τη φωτιά του κεργιού.
Μόλις εψηνότανε, το καθάριζε στα ντάκα ντάκα, τό ‘κανε μια μπουκιά και γιάγερνε το ντελόγο πάλι στο ψαλτήρι και ήκανε πως ήψελνε.
Αλλά ”πάει και πάει το σταμνί στη βρύση”.
Τη Μεγάλη Παρασκή το μεσημέρι, σαν κάτι να υποψιάστηκε ο Γούμενος και τον εβλέπησε.
Τον έκανε τσακοτό την ώρα απού ‘ψηνε τ’ αυγό.
Αρχήνιξε ο Γούμενος τσι φωνάρες και γρηκούντονε από ένα χιλιόμετρο.
– Είντανε τουτανά, λέει ο Γούμενος, απού κάνεις, ειντάνε!!!, αντίχριστε, άθεε, άπιστε, ελεεινέ!!!!!.
Ειντάνε ετούτανα, Μεγάλη Παρασκή απούνε σήμερα!!!!
– Δεν τόθελα, λέει αυτός, δεν τόθελα, ο…..διάβολος μέ ‘βαλε να το κάμω, ο διάβολος μέ ‘βαλε!!!
Την ώρα εκεινά πετάχτηκε ο διάβολος από πάνω από τ’ αυγό και τους λέει:
– Ψώματα Γούμενε, ψώματα Γούμενε!!!
Μην τον αφρουκάσε……
Μηδέ ‘γώ δεν τηνε σκεύτηκα ετούτηνα την πατέντα, μηδέ ‘γώ δεν την εσκεύτηκα!!!
Κείμενο – Φώτο: Φανούριος Ζαχαριουδάκης,
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
