Στη Μόνη Βροντησίου οι συνταξιούχοι του Ηρακλείου

Εκδρομή συνδέσμου πολιτικών συνταξιούχων Ηρακλείου στην ιερά Μονή Βροντησίου την 10 Νοεμβρίου 2018

Πρωί Σαββάτου αναχωρήσαμε από Ηράκλειο, με οδηγό λεωφορείου τον Άρη και ξεναγό και πάλι την ακούραστη κ. Αθηνά Κυριακάκη- Σφακάκη.

Σε όλη τη διαδρομή η ξεναγός μας, με τη γνωστή ευφράδειά της και τον πλούτο των γνώσεων της, εξηγούσε κάθε σημαντικό, που συναντούσαμε σε χωριά ή στο ύπαιθρο. Ακόμη όμως, με εξαίρετο τρόπο έκανε γέφυρα στο λόγο της, για να συνδέσει ό,τι βλέπαμε με άλλες σχετικές πληροφορίες από την ιστορία ή την παράδοση του τόπου μας. Ακούσαμε για το χωριό Πρινιάς και την αρχαία Ρηζηνία, το εκκλησάκι του Αγίου Παντελεήμονα, σκαρφαλωμένο στην κορυφή του τεράστιου βράχου, για τα «ψωμιά» του Δία, για το μικρό εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία, πάνω σε βράχο δεξιά στην είσοδο της Αγίας Βαρβάρας. Κατηφορίσαμε προς το χωριό Πανασός και σε λίγο μέσα από το κεφαλοχώρι της Ρίζας, τη Γέργερη. Αφήσαμε πίσω μας τη Νύβριτο και μέσα από τους δρόμους του Πάνω Ζαρού ανηφορίσαμε προς το Βροντήσι.

Έξω από τον υψηλό αυλότοιχο του μοναστηριού και κάτω από τεράστιο πλατάνι θαυμάσαμε την κρήνη με τις ανάγλυφες παραστάσεις του Αδάμ και της Εύας. Στα πόδια τους 4 φιγούρες που τρέχουν το νερό και συμβολίζουν τους 4 ποταμούς της Εδέμ. Για το λόγο αυτό οι τούρκοι το ονόμαζαν Σαντριβαλί μοναστίρ. Στρέφοντας το βλέμμα προς το νοτιά εντυπωσιαστήκαμε από την υπέροχη πανοραμική θέα τμήματος του κάμπου της Μεσαράς με τα Αστερούσια όρη.

Πίσω μας προς το βορρά να υψώνεται απότομος ο Ψηλορείτης.

Να φέρνεις στο νου στιγμές ηρωικές από την πρόσφατη ιστορία μας, με τη μάχη στο Τραχήλι τον Αύγουστο του 1943, αλλά και τη βοήθεια που πρόσφερε κι αυτό το μοναστήρι στους αγώνες της πατρίδας μας για να αποτινάξει τον τουρκικό ζυγό.

Το Βροντήσι ήταν στην αρχή μετόχι της μονής Βαλσαμόνερου, αλλά στη συνέχεια έγινε τόσο πλούσιο, που ξεπέρασε κατά πολύ σε πλούτο τη μητρική μονή. Περνώντας στην αυλή αντικρίσαμε το καθολικό του μοναστηριού. Δίκλιτος ναός αφιερωμένος στον Άγιο Αντώνιο και στην Ψηλάφιση του Θωμά. Το καμπαναριό με τον πύργο αποτελεί ανεξάρτητο οικοδόμημα χτισμένο με την ενετική αρχιτεκτονική. Εσωτερικά στο ναό στο νότιο κλίτος του διασώζονται τοιχογραφίες διαφόρων θεμάτων. Η παράδοση θέλει να έχουν ζήσει εδώ ο Μιχαήλ Δαμασκηνός, ως αδελφός στη μονή αλλά και ο νεαρός Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, λίγο πριν φύγει από την Κρήτη. Μάλιστα 6 εικόνες του Δαμασκηνού, που ήταν στη μονή μέχρι το τέλος του 19ου αιώνα, τώρα εκτίθενται στο μουσείο Αγιογραφίας στην Αγία Αικατερίνη στο Ηράκλειο.

Σε λίγο βρεθήκαμε σε καφετέρια στις όχθες της τεχνητής λίμνης του Ζαρού. Το τοπίο υπέροχο. Δε χόρταινε το μάτι σου τις ομορφιές. Στα ήρεμα νερά της λίμνης να τα σχίζουν κοπάδι από χήνες και πάπιες, ενώ το πράσινο γύρω να οργιάζει και να βάφει γαλαζοπράσινα τα νερά της λίμνης. Ευγενικά και φιλόξενα ο καταγόμενος από το Ζαρό συνάδελφος Μηνάς Παπαδάκης και η σύζυγός του Αθηνά πρόσφεραν σε όλους τους εκδρομείς κέρασμα καφέδες, γλυκά και ρακή. Θερμά τα ευχαριστώ μας για τη φιλόξενη διάθεσή τους!

Μετά τον καφέ κατεβήκαμε στον Επάνω Ζαρό, όπου επισκεφθήκαμε το λαογραφικό μουσείο και θαυμάσαμε τα εκθέματα, αντικείμενα του λαϊκού μας πολιτισμού. Δυο μικρές αίθουσες στο ισόγειο με έπιπλα και διακόσμηση του παλιού κρητικού σπιτιού. Με εσωτερική σκάλα ανεβήκαμε στον οντά, όπου μας εντυπωσίασαν και άλλα εκθέματα αλλά και μια μεγάλη και πρωτοφανής συλλογή ορυκτών από διάφορα μέρη της χώρας μας αλλά και πολλές χώρες του εξωτερικού, δωρισμένη στο χωριό από το συγχωριανό τους Ν. Αλμπαντάκη. Αξίζουν συγχαρητηρίων τόσον αυτός όσον και οι άλλοι όσοι πλούτισαν το μουσείο με δικά τους αντικείμενα.

Στη συνέχεια σε μεγάλη αίθουσα στον Άγιο Νεκτάριο στις Μοίρες παρακολουθήσαμε προβολή, χρησιμοποιώντας την πιο σύγχρονη τεχνολογία, για τις αρχαιότητες της περιοχής, τους ναούς και άλλα ιστορικά αξιοθέατα.

Το μεσημέρι απολαύσαμε νόστιμο γεύμα σε ταβέρνα στο χωριό Αμπελούζος. Το τοπίο πολύ όμορφο. Η ταβέρνα μικρή και γραφική κάτω από πανύψηλα πλατάνια. Μετά δίωρο περίπου συνεχίσαμε προς Αγίους Δέκα. Επίσκεψη- προσκύνημα στον ιερό ναό των Αγίων Δέκα μαρτύρων. Ξενάγηση και πάλι από την κ. Αθηνά. Δίπλα σε αίθουσα του ιερού ναού ο καταγόμενος από το χωριό συνάδελφος Μανώλης Ιατράκης, η σύζυγός του Πασχαλία και γυναίκες του πολιτιστικού συλλόγου πρόσφεραν καφέδες με τη συνοδεία γλυκών. Εξαίρετες και από εδώ οι εντυπώσεις μας. Το πνεύμα της κρητικής φιλοξενίας δεν έχει χαθεί ούτε σ’ αυτούς τους καιρούς, που τόσα έχουν αλλάξει!

Επιστρέψαμε στο Ηράκλειο νωρίς. Είχαμε χρόνο αρκετό να επισκεφθούμε και να προσκυνήσουμε στον εορτάζοντα Μητροπολιτικό ναό του Αγίου Μηνά, προστάτη της πόλης μας.

Πριν κλείσω αυτό το κείμενο θα πρέπει να εκφράσω τις ευχαριστίες μου αλλά και όλων, πιστεύω, των εκδρομέων: στον προσεκτικό και άριστο οδηγό του λεωφορείου, τον Άρη, και να του ευχηθώ καλούς δρόμους κι ο άγιος Χριστόφορος να τον προστατεύει. Στην ξεναγό μας, την κ. Αθηνά Κυριακάκη-Σφακάκη, η οποία εθελοντικά προσφέρεται να μας μεταφέρει, μ’ αυτό τον εξαίρετο τρόπο τις πλούσιες γνώσεις της για την ιστορία και όχι μόνο του τόπου μας. Ευχόμαστε ο Θεός να της δίνει υγεία και δύναμη, να συνεχίζει αυτό το έργο της. Επίσης ευχαριστίες στο Δ.Σ. του Συνδέσμου μας, στον Πρόεδρο κ. Κουκλινό, στον ταμία κ. Νικήτα Ψαθάκη αλλά και τη δραστήρια Αντιπρόεδρο κ. Γεωργία Μερκουλίδη, που ήταν και πάλι η ψυχή της εκδρομής. Ευχαριστίες και σε όσους με τραγούδι ή με ανέκδοτα πλαισίωσαν την εκδρομή μας. Τέλος όλοι να είμαστε καλά να βρεθούμε και πάλι την επόμενη χρονιά σε μια νέα εκδρομή του Συνδέσμου μας!

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΜΜ. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΑΚΗΣ
συνταξιούχος δάσκαλος