Μια αληθινή ιστορία τα παλιά τα χρόνια στα μέρη μας
Από βραδύς εφόρτωσε ένα γομάρι αθοτύρους στο γάιδαρο ντου ο Κωσταντής, από το μιτάτο ντου που το ‘χενε στα ‘Κόλητα, κι’ ήγειρε στη χώρα.
Τσοι φόρτωσε από βραδύς, γιατί ‘θελε να εκμεταλευτεί τη δροσεράδα τση νύχτας, αφού και τα χιλιόμετρα κάμποσα ήτονε και ζέστη πολλή είχενε υπολογίσει πως θα ‘κανε τα δε ταχυτέρου.
Δεν άργησε σα δε μπιτίζει να τσοι πουλήσει στ’ άψε σβήσε, μιας και τω Κοληθιανώ αθοτύρω, ένα ‘ναι το νάμι ντως σ’ ολόκληρο το κόσμο.
Πουθενά μα πουθενά δεν υπάρχουνε οι καλύτεροι ντως.
Πέντε δεμένα χιλιάρικα ήβαλε στη τσέπη ντου από τη πούληση των αθοτύρω.
Ήτονε πλήρης ευχαριστημένος που πήγανε ούλα καλά.
Σαν αποτέλεψε, κάνει ανατολικά το σταυρό ντου, δοξάζει το Θιο που εξετέλεψε νωρίς, κι απόκειας βάνει το σαρίκι ντου,στρίβει το τσιγκελωτό μουστάκι ντου, και ακουμπισμένος με τη μια χέρα στη πρινένια κατσούνα απού κρατούσε νε, και με την άλλη, πιάνοντας το σαμάρι του γαϊδάρου, παίζει ένα πήδο, καβαλικεύοντας τονε, και με δυο βιτσές στη καπούλα του γαϊδάρου, αγλακιχτός παίρνει τα ίσα πίσω για να γιαγύρει στο χωργιό ντου.
Καθώς όμως επερνούσενε από ένα μαχαλά, θορεί μια πατούλια γνωστούς του, που το ‘χανε για τα καλά στρωμένο, και κουμαροπαίζανε.
Ετσά του φάνηκε, πως ένας από κείνους σας του φώνιαξε, που πράμα άλλο και η αφεντιά ντου δεν ήθελε.
Εξ’ άλλου δεν είχενε κιανένα πρόβλημα, αφού και όνειρο μεγάλο είχενε δει οψαργάς, πως σήμερα θα κέρδιζε πολλά λεφτά!!!
Κατεβαίνει να παίξει δυο ζαργιές ετσα στα πεταχτά.
Εδώ που τα λέμε τονε γαργαλούσανε και τα μαυροσκότεινα λευτά απού ‘χενε στη τσέπη ντου.
Νταλτίζει μέσα, και στ’ άψε σβήσε μπαίνει στο παιχνίδι.
Μπαίνει το λοιπόν δυναμικά στο παιχνίδι, ελογάργιαζε όμως ”χωρίς το ξενοδόχο”, τα ζάργια δηλαδή!!!.
Δεν επέρασε όμως και η πολύ ώρα και τα ”αφθιά ντου εγέρνανε το ίσα κάτω”.
Έχασε ούλα τα λεφτά απου ‘χενε παρμένα από τη πούληση των αθοτύρω!!!!
Δεν είχενε πράμα άλλο να κάμει στη συνέχεια, και γέρνει οθώ το χωργιό ντου με αδειανή τη τσέπη, χωρίς να έχει ουτέ να φράγκο!!.
Δεν είχενε να πάρει μηδέ συσαμοκούλουρο τση μελεμενιάς του.
Φτάνει στο χωργιό, και μπαίνει μέσα στο σπίτι ντου.
Η γυναίκα του τον ε καλωσορίζει και του φθιάχνει ένα καφέ, που κουρασμένος φανταζότανε πως ήτονε.
Το ντελόγο όμως ξεκίνησε και την ”ανάκριση” – Πόσα λεφτά ήβγαλες μπρε σήμερο από τη πούληση των αθοτύρω;;.
– Να τση λέει, ήπιασα πέντε ολόκληρα χιλιάρικα.
– Ε…. και πούντα και δεν τα θορώ;; Είντα τα ‘χεις καμομένα;; Τον ερωτά εκείνη.
– Α….. τα είχα….. εδά όμως δεν έχω φράγκο, τσ’ απαντά.
– Γιάντα μπρε συ του λέει, ντα είντα τά ‘καμες;;
Μπας κι αγόρασες στη χώρα κια να οικόπεδο;;
– Μπα, τση λέει, τα ‘παιξα στα ζάργια.
– Μπρέ ούλα τα ‘παιξες στα ζάργια;; Πέντε ολόκληρα Χιλιάρικα ήπαιξες στα ζάργια;; Ήπαιξες ούλο τον αθότυρο;;;
Τα ‘χασες ούλα;;; μπρε κακομοίρη, μπρε ελεεινέ, κι αξιοδάκρυτε, μπρε αμπατάριστε, μπρε τελειωμένε τση κοινωνίας, τα ‘χασες ούλα…. μα ούλα;;;;.
– Ναι μωρή κια νε τα δίπλωνα, καλά θα ΄τανε;;;
Κια νε τα δίπλωνα;;;……..Κια νε τα δίπλωνα;;;
Μια χαρά θα μάστε εδά!!! Θα σου ‘ρεσε και του λόγου σου!!!!
Από τις αφηγήσεις του υπεραιωνόβιου πατέρα μου, Μανώλη Ζαχαριουδάκη, ετών 101.
Επεξεργασία κειμένου ΦΑΝΟΥΡΙΟΣ ΖΑΧΑΡΙΟΥΔΑΚΗΣ
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
