Τα αινίγματα τη σημερινή εποχή, ίσως από τους περισσοτέρους και εδικά τους νεότερους, να θεωρούνται ανάξια λόγου και ευτελούς αξίας
Αυτό όμως δεν συνέβαινε ποτέ τα παλιά τα χρόνια!!Απεναντίας!!
Μέσα σε μια κατηγορία, που λεγόταν παρατσάφαρα, υπαγόταν και τα αινίγματα, καθώς και όλα τα άλλα αστεία και περίεργα που γνώριζε ο καθένας της παρέας ξεχωριστά.
Οι στιγμές της κάθε παρέας όπου λεγόταν όλα αυτά, ήταν από τις ωραιότερες που έχουν να θυμούνται οι παλιοί.
Ήταν από τις ωραιότερες, γιατί ήταν ένας από τους λίγους και μοναδικούς τρόπους διασκέδασης.
Αρχικά στη παρέα έκανε την αρχή, ο πλέων ειδήμονας στα θέματα αυτά και στη συνέχεια το λόγο έπαιρνε ο καθένας ξεχωριστά, ενώ το κέφι και η διάθεση έφτανε στο απόγειο της.
Το παιχνίδι είχε τους δικούς του κανόνες.
Οι λέξεις πάντοτε είχαν αλληγορική και παραπλανητική έννοια.
Ο κύριος σκοπός ήταν να μπερδέψουν με κάθε τρόπο τον άλλο.
Στο παιχνίδι έπαιζαν όλες οι Ελληνικές λέξεις, ακόμα και οι πλέον πονηρές, όπως τη σημερινή εποχή θα μπορούσαμε να κατονομάσουμε και που αφορούσαν ή άφηναν να εννοηθούν, έμμεσα ή άμεσα τα γεννητικά όργανα.
Στη πραγματικότητα όμως όλα ήταν σοβαρά και ποτέ δεν υπήρχε πονηρή ή χυδαία απάντηση.
Γι’ αυτό και τα παιδιά συμμετείχαν και προσπαθούσαν και αυτά να βρούνε τη λύση.
Με αυτό το τρόπο λοιπόν, μικροί και μεγάλοι, διασκέδαζαν, περνώντας την ώρα τους, αλλά παράλληλα έβγαζαν και ένα καθημερινό, μικρό σχολειό, που μέσα από αυτό ακόνιζαν το μυαλό τους.
Κάπου εκεί και μέσα από τις συναισθηματικές μου αναμνήσεις και δεδομένου ότι αυτά όλα πρέπει να περισωθούν, προσπάθησα και εγώ να περισώσω ότι μπόρεσα και που αφορούν το κύκλο των αινιγμάτων, ενώ θα συνεχίσω τη προσπάθεια μου αυτή, όσο μου είναι δυνατό, καθιστώντας έτσι με το καιρό πλουσιότερη τη συλλογή μου.
Θέλω να πιστεύω ότι το υλικό αυτό είναι σπάνιας αξίας, αφού όλο προέρχεται από αφηγήσεις αιωνόβιων και υπεραιωνόβιων του τόπου μας.
Ασφαλώς μας προέρχεται από τα βάθη των αιώνων και είναι και αυτό προϊόν του πολιτισμού του τόπου μας, ανεξάρτητα ότι κάποιοι, κάποια από αυτά, θα τα κατατάξουν στα λεγόμενα ”αξεμούριστα”.
1) Όλοι οι άνθρωποι έχουμε κάτι μπροστά μας,
αλλά δεν το βλέπουμε!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: Το μέλλον).
2) Τα χέρια μου στους όμους σου,
τα πόδια μου στη μέση σου
και τα κρεμαντόλια μου,
κρέμονται στα κολιά σου.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: Η βούργια, τα βαστάγια της και η φούντα των βασταγιών).
3) Σαράντα χρόνια ήκαμα να σάξω μια ν-ανέμη,
να νοιγοκλείνει το μου@@ και η ψω@@ να μπαίνει!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: Το όργο του αργαστηριού και η σαϊτα).
4)Η σκρόφα μας η λαγοτή κι λαγοφαγωμένη,
ούλο το κόσμο ήφαε κι΄ακόμα δε χορταίνει.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο αλευρόμυλος)
5) Ήρθες, δεν είχα και σού ‘δωκα,
και ξανάρθες και είχα και δε σού ‘δωκα,
παρακάλιε να μην έχω,
νά ‘ρθεις πάλι να σου δώσω!!!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: Είχε περίοδο και δεν τού ‘δωκε!)
( τον καημένο…τον λυπούμαι!! χαχαχα).
6) Μια κυρία κατεβαίνει,
πέντε τη κρατούνε
κι’ άλλη μπάντα τη πετούνε!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η μύξα).
7) Στ’ αόρι έβοσκε τα πρόβατα του ένας βοσκός,
ώσπου πέρασε κάποιος περάτης από κειά κοντά, λέγοντας του:
Γεια σου βοσκέ με τα εκατό σου πρόβατα!!
Ο βοσκός του απάντησε ευθύς αμέσως:
Αν είχα όσα έχω και τα μισά ακόμη
και πέντε και πενήντα, θα είχα εκατό!!!
(Πόσα τελικά πρόβατα είχε ο βοσκός;;;)
(Λύση: Είχε 18 και αν είχε όσα έχει δηλαδή άλλα 18 = 36
και τα μισά ακόμα,από τα 18 δηλαδή, άλλα 9 = 45 +5+50=100!!)
8) Εσύ που ξέρεις τα πολλά κι ο νους σου κατεβάζει,
ένα μεγάλο λάχανο, πόσους ντουλμάδες βγάζει;;
(Λύση: Σαν είναι το λάχανο καλό, σάχνει τσι πεντακόσους,
μα ‘γώ που είμαι μοναχός, είντα τσι θέλω τόσους!!)
9) Παίρνω πάω στο μποστάνι, βλέπω μιά με το φουστάνι,
ανασκώνω το φουστάνι, ψαρομούστακο μου ‘φάνη
και τσι δίδω μιά στα σκέλια και ξεραίνεται στα γέλια!!
(Ειντάναι;;)
(Λύση: το καλαμπόκι)
10) Στο τζιν τζιν κρέμεται στο καμπανό πουλιέται,
το μαύρο κοκαλάκι τζη, στη κοπριά κυλιέται
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η ελιά)
11) Από κάτω στο πλακάκι, είναι ΄να καλογεράκι,
πόδια έχει, χέργια έχει, κεφαλή κι΄οριά δεν έχει.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο καβρός)
12) Ψοφησμένη καρκατούρα, ζωντανά πουλιά πλακώνει
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η πατανία)
13) Αρμενιώτικο καράβι έρχεται,
αυγά λεμόνια φορτωμένο ήτονε,
τα αυγά εσπάσανε, τα λεμόνια σαπιθήκανε
κι θάλασσα εγίνηκε αυγολέμονο!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: Περιέσωσα το αίνιγμα, αλλά δυστυχώς
δεν περιέσωσα την απάντηση!).
14) Κούτρουλος κριγιός βαρβάτος κι΄ένας κάπρος αρχιδάτος.
(Που;; διαφέρουνε)
(Λύση: στο μηρυκασμό)
15) Χίλιοι Μύριοι καλογέροι, σ΄ένα ράσο τυλιγμένοι.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το ρόδι)
16) Πράσινη είν’ η νιότη μου, μαύρα τα γεραθειά μου,
όλο χαρές η λύπη μου, φαϊ τα δάκρυά μου.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η ελιά)
17) Μακρής μακρής καλόγερος και πίτα η κεφαλή ντου,
κι΄από ΄να μίλι κιά ‘πο δυό γροικάται η φωνή ντου.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το τουφέκι)
18) Από παέ και στα Χανιά, θορώ τη θειά μου και γελά!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η φωτιά)
19) Άσπρο είναι σα τυρί, μα κιανένας δε μπορεί,
να το φάει να χαρεί.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το σαπούνι)
20) Είναι ΄να καλογεράκι και΄έχει σφήνα στο κολάκι.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η σταφίδα)
21) Δυο κώλοι να χτυπήσουνε, τα δυό μεργιά να σμίξουνε
και το μακρύ στη μέση, να μπει να κουρκουτέψει.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο μάνταλος)
22) Εγώ σ΄ακριβογόρασα κι ‘δωκα το παρά μου,
για να σε θέτ΄ανάσκελα, να κάνω τη δουλειά μου!!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η σκάφη)
23) Πηγαϊδάκι ασβεστοτό έχει δυο λογιώ νερό.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το αυγό)
24) Του πατέρα μου κρέμεται και τση μάνας σου χάσκει.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο κουβάς και το πηγάδι)
25) Αρμυρό κι΄ανάλατο ροβίθι κι΄αν το νοιώσεις
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το ρεβίθι)
26) Πατώ τα αρχή@@@ μου και σκώνεται η παντέρμη μου!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο καμπανός)
27) Ο παππούς μου ο ζωναράς, σαράντα ζώνες ζώνεται
και τη παλιά ντου απόξω.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το κρεμμύδι)
28)Έχω ένα βαρελάκι κι΄έχει δυο λογιώ κρασάκι
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το αυγό)
29) Τεντωμένη τη βάζω, ζαρωμένη τη βγάζω.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η κάλτσα)
30) Σου τι δείχνω και τρομάζεις,
σου τη βάζω και στενάζεις
και όταν χύσει, ανασαίνεις.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η βελόνα με την σύριγγα!!)
31) Αν δε το βάλω κάθε αργά, δεν μου ‘ρχεται ύπνος.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το μάνταλο στη πόρτα)
32)Ανοιγοκλείνουν οι κάμαρες και κρότος δεν γροικάται.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: τα μάτια)
33)Σα κοιμούμαι, αυτό ξυπνά κι΄όλη νύχτα τριγυρνά.
Σα ξυπνήσω, αυτό κοιμάται και κιανένα δε φρουκάται.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το φεγγάρι)
34) Σκύβω, γονατίζω, ομπρός σου,
το μακρύ μου στο σχιστό σου.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το κλειδί στη κλειδωνιά)
35) Αν στη δείξω θα φοβηθείς,
μα αν τη φας θα γλυκαθείς.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η αγκινάρα)
36) Του μιλώ και μου μιλά , τραγουδώ του, τραγουδά
και γελώ του και γελά.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο αντίλαλος)
37)Από πάνω σαν τηγάνι , από κάτω σαν μπαμπάκι
κι’ από πίσω σαν ψαλίδι.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το χελιδόνι)
38) Απ΄όξω είναι μαγληνό κι από μέσα μαλλιαρό
κι΄από μέσα από τα μαλλιά, είναι μια καλή γουλιά.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το κάστανο)
39)Κορώνα φορώ, βασιλιάς δεν είμαι,
τις ώρες μετρώ, ρολόι δεν είμαι!!
(Ειντά ‘μαι;;)
(Λύση: ο πετεινός)
40) Κέρατα έχει, βούϊ δεν είναι,
σαμάρι φορεί, γάιδαρος δεν είναι,
γράμματα γράφει, γραμματικός δεν είναι.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο χοχλιός)
41) Μαγληνό, κατσουνωτό, σε γυναίκας τρύπα μπαίνει!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το σκουλαρίκι)
42) Απ’ ομπρός κονταίνει και από πίσω μακραίνει!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο δρόμος)
43) Βάζω το χεράκι μου, στο παντελονάκι μου
και βγάζω το μακρύ μου και το βάζω σε μιά τρύπα,
πού ‘χει γύρου γύρου τρίχα.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το τσιγάρο)
44) Τη σαλιώνω, τη τεντώνω και στην τρύπα τση τη χώνω.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η κλωστή και η βελόνα)
45) Μικιός μικιός σαν τελεία και πηδά σαν ελατήριο!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο ψήλος)
46) Σαράντα φράγκα ήδωκα και πήρα τη κερά μου,
να την ε θέτ’ ανάσκελα να κάνω τη δουλειά μου!!!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: η σκάφη)
47) Μακρύς μακρύς καλόγερος, ποτέ σκιά δεν κάνει!
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο δρόμος)
48) Χιλιοτρύπητο λαϊνι και σταλιά νερό δε χύνει.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: το σφουγγάρι)
49) Ολημέρα ποθαμένος και το βράδυ αναστημένος.
(Ειντά ‘ναι;;)
(Λύση: ο λύχνος)
50) Βαδίζουν δυο άνθρωποι στο δρόμο, χέρι χέρι.
Ένας μεγάλος και ένας μικρός ως προς την ηλικία.
Ο μικρός είναι (γνήσιος) γιος του μεγάλου
Ο μεγάλος όμως δεν είναι ο πατέρας του!!
Ποιος άραγε να είναι;;
(Λύση: η μάνα του!!)
Σύνταξη κειμένου – διάσωση αινιγμάτων: Φανούριος Ζαχαριουδάκης
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
