Έχουμε πολύ δρόμο ακόμη!

του Γεώργιου Χουστουλάκη

Πήγαινα προχθές στον Άγιο Γεώργιο στην ειδειλιακη παραλία της Αγίας Γαλήνης, και στην κατηφόρα ανάμεσα στην διασταύρωση του Φουρφουρά και της Αγίας Γαλήνης στην κατηφόρα, κάποιος εργολάβος έκανε έργα στο οδικό δίκτυο.

Συγκεκριμένα κάποια φορτηγά αδειαζαν άμμο, και ένα JCB το εστρωνε αριστερά του δρόμου.

Οποίος ανέβαινε στην ανηφόρα, μου έκανε νόημα να κόψω ταχύτητα. Κατηφόρα βλέπεις έτρεχα με 80!

Λεω, να ναι τίποτα τροχαία, η τίποτα τροχαίο? Τίποτα από όλα αυτά δεν ηταν!

Ένας φορτηγατζης στη άκρη , ένας οδηγός του JCB στη μέση μέση του δρόμου, μετά αμέσως τη στροφή!

Καταμεσης του δρόμου, και ένας εργάτης με ένα φτιαρι και φτιαριζε την άμμο προς την άκρη!

Ε καλά, εγώ μας ξέρω…

Ο διερχόμενο ομως τουρίστας τι θα πει?

Ούτε ένα πριειδοποιητικο σήμα στα 100 μέτρα για τον επερχόμενο κινδυνο, ούτε κάποιον να πάει πίσω πισω και να κάνει σημα στα διερχόμενο οχήματα να κοψουν ταχύτητα.

Τίποτα από όλα αυτά! Όταν περνούσα από δίπλα τους, δεν αντεξα, και τους λέω δυνατά:

Ένα προειδοποιητικο σήμα δεν μπορούσατε να βάλετε πιο πάνω?

Πρέπει να σας σκοτώσουμε η να μας σκοτώσετε?

Εκεινοι ούτε καν που με κοίταξαν! Απαξίωσαν και ως προς αυτό!

Ε… Βρε μια Πλουτινάκη μονάχα σας χρειάζεται εσάς! Σκέφτηκα!