Connect with us

Γεια, τι ψάχνεις;

Themata

Οι σιταποθήκες του σπιτιού κάποτε…

Θυμαμαι, ενα καιρο, στα σπιτια στα χωρια, ειχανε την αποθηκη σιτηρων στο χωρο που διεμεναν, λιγοι ειχαν ιδιαιτερες αποθηκες, οι περισσοτεροι τις ειχαν στο χωρο που κοιμόντουσαν


Ο αγροτης αφου με πολυ κοπο εφερνε τον ”καρπο” στο σπιτι, καπου επρεπε να τον αποθηκευσει.
Αν ειχε χωρους μπορουσε να κανει διαφορους σωρους, ενα για το σιταρι, ενα για κριθαρι κι αλλο για τη ταγη (σικαλη).

Το ιδο και αν ειχε χωρους με πολλα μεγαλα πιθαρια.

Τα υπολλοιπα οσπρια και δημητριακα, τα ειχε σε σακια.

Σε ενα σακι ειχε το λαθουρι, σε αλλο τη φακη, σε αλλο τα κουκια, σε αλλο το σουσαμι, σε αλλο το ροβι, (ειδος σογιας) η τα ρεβυθια, τον αρακα κλπ.

Αν ομως ειχε παλι στην αποθηκη πιθαρακια η βρασκια (μικρα πιθαρια ανοιχτα χωρις στενεμα πανω), τοτε τα εβαζε εκει .

Οι χωροι πολλες φορες στο σπιτι, δεν ηταν ανετοι, γιατι ελεγαν οι παλιοι…

”χωραφι οσο θωρεις (βλεπεις), και σπιτι οσο χωρεις”

Δηλαδη, εννοουσαν…

”Μενε αρχικα σε ενα μικρο σπιτι μη χαλας τα λεφτα σου, αγοραζε μεγαλα χωραφια, και εκεινα θα σου φερουν λεφτα να φτιαξεις και μεγαλιτερο σπιτι αργοτερα”.

Η εκαναν το αλλο. Τα λεφτα που θα χαλαγαν για να φτιαξουν δικο τους μεγαλιτερο και πιο ανετο, προτιμουσαν να βοηθησουν τα παιδια τους να κανουν εκεινα πιο συγχρονα και ανετα σπιτια.

Εκαναν οστοσο και πολλα παιδια τοτε, αυτα ειχαν εξοδα μεχρι να τα παντρεψουν, και δεν κοιταζαν πολλες πολλες πολυτελειες!

Εκαναν λοιπον ενα χωρισμα σε ενα δωματιο ειτε με ξυλινες ταβλες η τσιμεντενια χαμηλα τοιχεια, απο τη μια μερια του τοιχου, μεχρι την αλλη.

Επισης εσωτερικα, ειχαν παλι αλλα χωρισματα καθετα.

Ετσι χωριζαν την αποθηκη αυτη, σε 3 η 4 τμηματα.

Σε ενα χωρισμα εβαζαν το κριθαρι, αλλου το σταρι και αλλου παλι τη ταγη (βρωμη).

Κυριως εβαζαν πολυ κριθαρι, γιατι ηταν τα εδαφη καταλληλα, ενω το σιταρι απαιτουσε αρωση δυο φορες τουλαχιστον, να αεριστει καλα το χωμα να αφρατεχψει για να μπορει να αναπτυχθει.

Το κριθαρι ομως, και ακομα περισσοτερο η ταγη, δεν ηθελαν ιδιαιτερη καλλιεργεια.

Αλλος χωρος για αποθηκη, που ηταν και ο πιο συνηθεστερος στα αγροτικα σπιτια της Κρητης, ηταν η κ α σ ο ν α.

Ηταν μια στενομακρη κασονα ξυλινη με χωρισματα κι εκεινη και απο πανω εκλεινε με μια μπουκαπορτα.

Μεσα στο χωρο που κοιμωντουσαν ολη η οικογεννεια, ηταν και αυτη, μαλλιστα απανω ηταν στρωμενη , αντι στρωμα, με διο τρεις κουρελουδες, και εκει απανω κοιμωταν συνηθως το μεγαλιτερο παιδι της οικογεννειας.
τα μικροτερα ολα κοιμωταν κατω στο πατωμα ολα μαζι στρωματσαδα!

Αλλα επισης η κασονα αυτη μπορουσε να φιλοξενησει για υπνο και δυο παιδια!

Το ενα κοιμωταν απο τη μια μερια, και το αλλο απο την αλλη!

Ομως το σιταρι, και ολα τα σιτηρα, εχουν τη κακη συνηθεια, μετα απο ενα διαστημα να κανουν ψειρες!

Ειναι οι γνωστες σε ολους, ψειρες του σιταριου.

Μπορει η κασονα στα χρονια του ’50 και ’60 να γινοταν και ενα ωραιο κρεββατι, αλλα δεν ηταν και ικανη να συγκρατησει τις ψειρες να μη βγαινουν απεξω απο τις ταβλες, και να πηγαινουν να περπατανε στα ποδια των παιδιων!

Για τα σημερινα δεδομενα, αυτο ειναι ανεπιτρεπτο, αλλα για τοτε αυτο ηταν λεπτομερειες!

Αυτες τις εικονες στο μυαλο μου θυμισε η επισκεψη μου στο χωριο Λαλουμας, που ετυχε να δω σε ενα εγκαταλελειμενο, μισογκρεμισμενο σπιτι .

Σαν ταινια του συνεμα περασαν απο το μυαλο μου πολλες παλιες σκηνες με τις παλιες αυτες σιταποθηκες!

 

Κείμενο, φωτογραφία Γεώργιος Χουστουλάκης

Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook

Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δείτε και αυτά