Connect with us

Γεια, τι ψάχνεις;

ΑΠΟΨΕΙΣ-ΓΝΩΜΕΣ

“Καλημέρα θλίψη”

Δανείζομαι αυτή τη φράση, από τη λαογράφο και τέως δασκάλα της Φανερωμένης, την κα Νικολιδάκη Αικατερίνη, οποία τη χρησιμοποιεί όταν θέλει να εκφράσει την διαμαρτυρία για ένα θέμα


Όταν δεν γίνεται κάτι, ή δεν συμφωνεί καθόλου για ένα θέμα, ή για κάτι που είπε κάποιος, θα σου πεί απλά:

“Ε καλά! Καλημέρα θλίψη, πές του!”

Θέλει να πει, για εκείνον με τον οποίο διαφωνεί, να περιμένει την απογοήτευσή του!

Τουλάχιστον εκείνη το κάνει χαριτολογώντας, φυσικά με τον πιο ευγενή και χαριτωμένο τρόπο!

Και τη θυμήθηκα την κα Αικατερίνη, σήμερα που πήγαμε να κοινωνήσουμε, και ξεχάσαμε στο σπίτι, πως με τις φακές, δεν έπρεπε να φάμε ελιές!

Τότε μου ήρθαν συνειρμικά τα παιδικά μας χρόνια, τότε που μας υποχρέωναν και εμάς τα έρμα τα παιδιά, να νηστεύουμε μαζί με αυτούς και τις 40 μέρες, φυσικά με πολλαπλά αποτελέσματα!

Αφ’ ενός γινόμαστε πιο καχεκτικά από ότι ήμαστε λόγω εξαντλητικής νηστείας, από την άλλη να έχουμε κάνει «παπούτσι» το στόμα μας από τους πολλούς βραστούς χοχλιούς με τα πολλά αλάτσα.

Να έχουμε μονήμωςμουδιασμένα τα χείλια μας, από τις πολλές αγκινάρες που τρώγαμε, και φυσικά με ένα στόμα κατάμαυρο, γιατί τα φύλλα της αγκινάρας βάφουν!

Φυσικά να έχουμε αναγκαστεί να περιπέσουμε σε πολλαπλές αμαρτίες, γιατί η κλοπή στα κρυμμένα τσουρέκια, και κόκκινα αυγά, είχε εξελιχθεί σε …τέχνη!

Τη Μ. Πέμπτη έπρεπε να μας πάνε να κοινωνήσουμε στην εκκλησία.

Μετά τη Θεία Κοινωνία, δεν έπρεπε να φτύσουμε όλη μέρα!

Δεν έπρεπε να φιλήσουμε κανένα όλη μέρα!

Δεν έπρεπε να φάμε ελιές, γιατί με το να φτύσουμε τη πυρήνα της ελιάς, θα έφευγε και η μεταλάβωση!

Και αν τρώγαμε, έπρεπε τις πυρήνες να τις πετάμε στη φωτιά να καούν!

Το ίδιο και με τα φιλιά και το φτύσιμο! Πάλι θα έφευγε η μεταλάβωση!

Θα έφευγε η μεταλάβωση ακόμα αν τρώγαμε με το κουτάλι!

Δεν έπρεπε να γλύφουμε το κουτάλι!

Ακόμα και αν δεν νηστεύαμε, δεν έπρεπε να γλύψουμε κόκκαλο όταν τρώγαμε κρέας.

Παρόλο που συνήθιζαν τη Μ. Πέμπη να φτιάχνουν ντολμαδάκια με χοχλιούς, εν τούτοις δεν έπρεπε να γλείφουμε τούς χοχλιούς!

Και αν το κάναμε, θα έπρεπε πάλι να πετάμε τις χοχλιδόκουπες στη φωτιά!

Έπρεπε πριν μεταλάβωμε, και εμείς τα τότε παιδιά, να πάμε να εξομολογηθούμε όπωσδήποτε πιο μπροστά, και να εκθέσουμε τις αμαρτίες μας, ενώπιον του ιερέα!

Αν μας συγχωρέσει ο ιερέας για τις αμαρτίες μας, τότε μπορούσαμε πλέον ελεύθερα να πάμε ναμεταλάβωμε.

Θα πεί κάποιος, “ε μα δύσκολο πράγμα είναι αυτό να το κάνετε?

Απλα ένα σεβασμό θα δείχνατε στη Θεία Κοινωνία…”

Δεν έμαθαν ποτέ όμως οι γονείς μας και οι διαφωτιστές μας, πως τα φυσιολογικά παιδιά δεν μπαίνουν εύκολα σε κανόνες, και δεν θα είναι πιο «χριστιανάκια», από κάποια άλλα που τηρούσαν πιστά, όλα αυτά τα τυπικά!

Αντίθετα, όλα τα παιδιά μπορούσαν να πάρουν το χριστιανικό τους μάθημα, αν έβλεπαν τον πατέρα τους, το πρωί της Μ. Πέμπτης, πρίν να πάνε να κοινωνήσουν, να πλησιάσει τη γυναίκα του, να της φιλήσει ο χέρι, και να της πει ταπεινά:

«Συγχώρεσέ με γυναίκα, και ο Θεός να σε συγχωρέσει…»

Το ίδιο και η μάνα.

«Συγχωρεμένος από εμένα άνδρα μου! συγχώρεσέ με και συ, και ο Θεός να σε συγχωρέσει και σένα!»

Και μετά πάλι ο πατέρας:

«Ε, πάμε γυναίκα και από το πατέρα μου και τη μάνα μου, να πάρωμε ένα συγχωρεμό και από εκειά, και να πάμε μετά να μεταλάβωμε…»

Και πράγματι γινόταν αυτό, το θυμάμαι στην πράξη!

Μπορεί να ήταν αγράμματοι οι περισσότεροι γονείς, αλλά σε όσους τους έκοβε να κάνουν βιωματικό τρόπο τη χριστιανοσύνη, αυτό ήταν που εύκολα το καταλάβαιναν τα παιδιά!

Δεν καταλάβαιναν όμως γιατί δεν έπρεπε να φάνε ελιές , ή φύλλα της καυκάλας (αγκινάρας) , γιατί αν το κάνουν, δεν θα ήταν καλά χριστιανάκια…

 

Κείμενο: Γεώργιος χουστουλάκης

Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook

Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δείτε και αυτά