Connect with us

Γεια, τι ψάχνεις;

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Τα ρασίδια σαν ένδυμα των φτωχών παιδιών το 1920

Αν ξαναγυρνουσαμε στα παλια χρονια του ’20,στη Κρητη, τιποτα δεν ειναι ιδιο με σημερα


Οι γυναικες επλεναν στο ποταμι, υφαιναν στον αργαλιο τα υφασματα.Οι γονεις πασχιζαν να μεγαλωσουν τα πολλα παιδια τους με πολυ φτωχα μεσα.

Στο σχολειο τα παιδια πηγαιναν ξυπολητα, και κυριως η μορφωση σταματατουσε στο Δημοτικο.

Μονο το πρωτο αγορι το πηγαιναν ”στα γραματα” να συνεχισει να βγαλει το σχολαρχειο, κι αυτο αναλλογα τις δυναμεις του γονιου.

Ομως και με το σχολαρχειο, ειχε το παιδι εξασφαλισμενο μελλον.

Στη γενια του ’20 βγηκε ενα ενδυμα στη Κρητη για τα παιδια κυριως προσχολικης ηλικιας, η παιδια του δημοτικου, που το ελεγαν ”ρασιδι.

Το ρασιδι η ρασιδακι, ονομαστηκε ετσι, γιατι ηταν ενδυμα ρηχτο σαν ρασο!

Το ενδυμα αυτο, το φορουσαν συνηθως τα αγορια χειμωνα καλικαιρι!

Ηταν ενδυμα παντος καιρου θα λεγαμε.

Εμοιαζε ομως και με μια μεγαλη ριχτη ποκαμισα, η καμιζολα.

Δεν ειχε πολλα ρουχα το καθε παιδι της φαμιλιας, και τα ρουχα που δεν εκαναν στο μεγαλιτερο παιδι, τα φορουσε μετα και ο μικροτερος.

Η πρωτη υλη για το υφασμα του ρασιδιου, ηταν απο μαλλι προβατου.

Πριν μπει το μαλλι στο αργαστηρι ( αργαλειο), περνουσε απο μια ειδικη επεξεργασια.

Ακομα ομως, και οταν γινοταν η υφανση του πανιου στον αργαλειο, παλι το υφασμα περνουσε απο αλλη διαδικασια, για να γινει το υφασμα, λειο και μαλακο.

Το υφασμα η ”ρασα”, αφοτου εβγαινε λοιπον απο τον αργαλειο, το εβαζαν σε μια μεγαλη ξυλινη σκαφη.

Η σκαφη αυτη ονομαζοταν ”γαβαλο”.

Εκει λοιπον στη σκαφη, πατουσαν το υφασμα ειδκοι” πατητες” ξηπολητοι, για να μαλακωσει το υφασμα,

Το δε γαβαλο, για να γινει, ανεβαιναν στις Μαδαρες, πανω στα βουνα σε μεγαλο υψωμα, οπου υπηρχαν θεωρατα δενδρα, κυριως πλατανια η πευκα, που δεν τα αγκαλιαζε ενας ανδρας.

Κατοπιν, με ενα μεγαλο πριονι δυο ατομων, εκοβαν το δενδρο, αδειαζαν ενα μερος του χονδρου κορμου, και εκαναν το γαβαλο.

Επρεπε να γινει κοιλο, οπως η σκαφη, και μεσα εκει πετουσαν τις ρασες.

Ο ειδικος πατητης, επρεπε να τις χτυπαει δυνατα με τις φτερνες, βαζοντας συγχρονως σαπουναδα και βραστο νερο.

Ο σκοπος που τα πατουσαν, ηταν να κανει το υφασμα ενα χνουδι η ρασα, και οταν το εκανε, ηταν ετοιμη να τη συγκωψουν!

Τωρα πια το υφασμα ηταν μαλακο για να φτιαξουν γαμπαδακια ρασιδενια, η ρασιδακια, τα οποια οπως ειπαθα φορουσαν τα παιδια χειμωνα καλοκαιρι!

Δεν υπηρχαν ομως μοδιστρες στα χωρια, και εδω ηταν το θεμα, ποια θα το συγκοψει και θα το ραψει!

Εδω γινοταν το εξης, σμιγανε συνηθως διο τρεις γυναικες, και βαζανε καποιες ιδεες που τυχον ηξερε η καθε μια.

Καποια μπορει να ηξερε να το ”σαμωσει”, αλλη να το συγκοψει, αλλη να το ραψει, και οχι πολλα πολλα, ισα ”να μπει το κοπελι μεσα”! να μη κρυωνει!

Καποιες το πετυχαιναν, αλλες το στραβοκωβαν και εβγαινε φαρδυ, σε αλλες στενο!

Δεν ηταν λιγες οι φορες που το παιδι στο δρομο το κοροιδευαν γιατι βγηκανε μακρυα τα μανικια, αλλα αυτα ηταν…λεπτομερειες!

Αλλου ηταν το ενα μανικι μικροτερο απο το αλλο κλπ.

Αργοτερα μετα παρελευση χρονου, βγηκαν οι ”τοκοι”, για πιο επισημη ενδυμασια.

Ετσι πια βγηκαν τα τοκινα παντελονια και σακακια, αλλα και παλι αυτα ηταν για τους πιο ευκαταστατους της εποχης.

Παντως, αν καποιο παιδι φορουσε κανενα τοκινο παντελονι , στο δρομο τα αλλα παιδια ζηλευαν και το κοροιδευαν λεγοντας του…

Παντελωνα συγκοκωλε
Σαραντα πιθαμοκωλε!

 

Κείμενο: Γεώργιος Χουστουλάκης

Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook

Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δείτε και αυτά