Connect with us

Γεια, τι ψάχνεις;

Themata

Το παράπονο της Φροσύνης

Η γελαστή Φροσύνη του ’50, έμεινε βαθιά ριζωμένη στη ψυχή και στη καρδιά τση γηραιάς πλέον Φροσύνης του 2017 από τη Γαλιά, και δε μπορεί να πιστέψει, πως αλλάξανε ετσα απότομα τα πράματα, και ήρθανε τα πάνω κάτω!


Μπορεί να πέρασε πολλώ λογιώ δυσκολίες στη ζωή τση, αλλά επέρασε και διπλάσιες χαρές, γιατί είχε τον άνδρα τση, είχε και το μοναχογιό τση, έστω κι αν εκείνος ήτονε χρόνια στη ξενητειά…

Όμως , είχε σε ούλη τη ζωή τση, “ένα χωργό” δίπλα τση!

Είχενε ούλα τα κοπέλια του χωργιού κοπέλια τση, και όλους τους χωργιανούς αδέρφια τση!

Εδά είναι σχεδόν κατάκοιτη, ίσα απου σέρνεται, δίχως κιανένα εδικό τση στο πλάι της.

Πού και πού, ανε φανεί κιανείς…

Ένας μονάχα πηγαίνει και τηνε θωρεί αργά ταχιά κατά καιρούς, ο κατά όλους εξαίρετος και σεμνός άνθρωπος και οικογενειάρχης, ο Αλέκος Φανουράκης, ο παλιός μεγάλος λαουτιέρης του χωργιού!

Πάει και τη θωρεί πού και πού, να δει πως είναι η υγεία τση, και να τση κάνει μιαολιά παρέα, και αυτό, γιατί ακόμα νοιώθει άθρωπος, γιατί αυτόν δεν τον αλλάξανε ετεσές οι εποχές…

Και εκείνη ήτανε χρυσός άνθρωπος στη ζωή της, και χρυσός παρέμεινε!

-Καλημέρα Φροσύνη, πώς είσαι?

-Καλώς το γείτονα, το καλό μας τον Αλέκο! Να ‘σαι καλά μπρε Αλέκο, που εσύ τουλάχιστο, θυμάσαι και μένα, που και πού…

-Α βρε Εφροσύνη! Πότες επεράσανε τα χρόνια μας, πως επερνούσαμε μια φορά και ένα καιρό, επαέ στη γειτονιά μας, σα κι οψες αποσπερίζαμε εκειέ αοπάνω στο αυλιδάκι σας! Πως εγλεντούσαμε, πόσο γελαστή και κεφάτη ήσουνα μρε Φρωσύνη, απου σε καμάρωνε ούλο το χωργιό με το γέλιο σου, και τη καλωσύνη σου!

-Αχου Αλέκο, πως εποδώκαμε έτσα πραγματικώς!

Μα δεν εποδώκαμε θαρώπως μόνο εμείς!

Εμείς τουλάχιστο, ούλα εκειανά τα όμορφα χρόνια τα κρύβωμε μέσα μας, όξω ο κόσμος είναι πχιά δυστυχής από μας…

Ετσα που ζει σήμερο ο κόσμος, είναι πραγματικά να τον ε λυπάσαι!

Πού ‘ναι μπρε Αλέκο εκείνοι οι καλοσυνάτοι αθρώποι που συνέχεια εγελούσανε, συνέχεια εκάνανε παρέες παρέες, και εσμίγανε από σπίτι σε σπίτι!

Χαιρότανε και αυτοί τη ζωή ντως, και τσι καμάρωνε και οι οικογένειες τους, εγελούσανε με τη καρδιά ντως τα κοπέλια με τα αστεία ντως!

Πόσο καιρό Αλέκο, έχω να ιδώ διό άντρες αγκαλιασμένους και αγαπημένους, με πραγματική αδερφική φιλία, χωρίς ζήλιες, χωρίς μίση και διαφορές, με μια ψυχή να κάνουνε ένα καλό παρεάκι, και να πίνουνε ένα κρασί, και να τραγουδούνε, που έφερνε ακόμα πιο κοντά τον ψυχικό ντως κόσμο…

Μα πόσο καιρό Αλέκο, έχω να ακούσω καντάδα από μνια παρέα μεσάνυχτα από διο τρείς, που είχανε πχει τα κρασάκια τους, και μέσα ντως εξύπνησε ο ο έρωντας τση ψυχής τως, και αγκαλιασμένοι και οι ούλοι ντως, εβγαίνανε και ετραγουδούνε για την αγάπη ντως, σε κάθε γειτονιά απου είχε καθένας τως με το μυαλό του μπολιασμένη μια γκοπελιά, και στην πραγματικότητα, ήτανε σαν να κάνανε μια προσευχή στο Θεό, που περάσανε οστόσονα καλά, και τόσονα όμορφα τη βραδιά ντως…

Πούνε τα χρόνια που το σκολιό εκεια αοπάνω, ήταν γεμάτο κοπέλια που επαίζανε “σκλαβγιά” και “μπιζμπωλ”, και αγλακούσανε και φωνιάζανε?

Και εδά δε θωρείς, οξω μόνο αμάξα να αγλακούνε!

Που ναι τα χρόνια που επερνούσανε τα χτήματα φορτωμένα στάχυα και τα ξωλαλούσανε οι νοικοκυραίοι?

-Ετσα ΄ναι που τα λες Φροσύνη, τα ίδια σκέφτομαι και εγώ, και στενοχωργιούμαι.

Κιαμιά φορά ετούτηνα η δυστυχιά του κόσμου με φέρνει στο κλάιμα, γιατι και εγώ πέρασα καλά, και διασκέδασα μαζί με ούλο το χωργιό στα γλέντια, και πολλές καντάδες εκάναμε με τσι παρέες μου…

Εδα όμως Φροσύνη, επολυστενέψανε τα πράματα…

Κείμενο -φώτο: Γεώργιος Χουστουλάκης

Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook

Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δείτε και αυτά

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Η γελαστή και ηλικιωμένη πλέον Φροσύνη, δεν θυμίζει σε τίποτα την αεράτη και ζωηρή Φροσύνη του ’50, με την έντονη κρυστάλλινη και καθαρή αλλά...

Themata

Αν στο δρομο σας συναντησετε ενα αδυναμο, χτυπημενο  γερακι,  αγριο πουλι η ζωο γενικως, θα χρειαστει να ακολουθησετε τις συμβουλες της φιλοζωικης εταιριας ΑΝΙΜΑ,...