Κείμενο φωτογραφία: Γεώργιος Χουστουλάκης
Στην αχλάδα
Λέγανε παλιά στα παιδιά που δεν ήταν μελετηρά αφού ποτέ διάβαζαν και έμεναν στην ίδια τάξη: «Δεν πειράζει παιδί μου, αύριο μεθαύριο εσύ θα γενείς ένας ωραίος σκαφτιάς, γιατί τα γράμματα προ πολλού τα έχεις κρεμάσει στην αχλάδα»! Η αχλαδιά λοιπόν είναι το άγριο ακαλλιέργητο δένδρο της φύσης, που το διάλεξαν στην φράση τους αυτή οι Κρητικοί για τα μη μελετηρά παιδιά τους. Ακόμα έλεγαν και τη φράση: «Μη διαβάζεις εσύ και αργότερα θα δεις πόσα απίδια βάνει ο σάκος»! Το αχλάδι που στα τούρκικα λέγεται armud, αρμούτ, όταν έλεγαν στα παιδιά τους πως «Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά», και εδώ βέβαια εννοούσαν το φρούτο αχλάδι, εννοούσαν πως κάποια στιγμή που ενώ περνούν μποέμικα, θα βρουν τεράστιες δυσκολίες! Όπως δηλαδή όταν τρώει κανείς με τα δόντια ένα αχλάδι όπως είναι με το φλούδι του και είναι μαλακό, κάποια στιγμή εκεί που το τρώει θα έρθει η στιγμή να δαγκώσει και την ουρά του που είναι σκληρή!.
Στον κόκορα
Λέγανε επίσης πως το παιδί «τα φόρτωσε όλα στον κόκορα»,μια φράση που κρατάει από την αρχαιότητα , τότε που στις κοκορομαχίες τα χρήματα τα κρεμούσαν επάνω στον κόκορα και ο χαμένος τα έπαιρνε! Στην Κρήτη βέβαια ο κόκορας συμβολίζει και το παιδί που είναι κοκορόμυαλο, και έχει το μυαλό κοκόρου! Καμιά φορά έλεγαν και τη φράση: «Τα κρέμασες στο λειρί του κόκορα»!
Στην ουρά του γαϊδάρου
Ο γάιδαρος όπως και ο κόκορας έχουν μεγάλη θέση στην κρητική λαογραφία, και μάλιστα έλεγαν πως το μη μελετηρό παιδί «τα κρέμαγε στην ουρά του γαιδάρου», γιατί όπως και στο λειρί του κόκορα δεν μπορείς να κρεμάσεις μεγάλο βάρος! Είναι δηλαδή σημεία που δεν μπορείς να βασιστείς.
Στο σοσρολόπ
Μια πανελλήνια φράση «τα φόρτωσες στο σορολοόπ», και εννοούνε στο καλαμπούρι, τα θεωρεί δηλαδή όλα σαν μια πλάκα ανέμελα και τίποτα δεν παίρνει σοβαρά.
Ψηλά ψηλά στον τοίχο
Κρέμασε δηλαδή τη σχολική του τσάντα με τα γράμματα στον τοίχο και μάλιστα ψηλά να μην την φτάνει κάπου εκεί στα ντουβάρια, με αποτέλεσμα να γίνει και ο μαθητής ένα μελλοντικό ντουβάρι!
Τα όσα αναφέρουμε παραπάνω, δεν αφορούσαν μονάχα τον μαθητή, που τον έλεγαν και στουρνάρι, βόδι, κούτσουρο, ξύλο απελέκητο, τούβλο κλπ, ήταν έννοια ευρύτερη και αφορούσε όλους τους αδιάφορους, τους τεμπέληδες και ανεπρόκοπους!