Connect with us

Γεια, τι ψάχνεις;

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Αγαπημένα παιγνίδια των παιδιών του ’60

Για ενα τετειο θεμα, θα χρειαστει να ”φρεσκαρω” καλα τη μνημη μου, γιατι εχουν σχεδον ξεχαστει τα περισσοτερα, και ελαχιστοι πλεον κανουν μνεια για αυτα. (Βεζυρης – καπακια – χωραφια)


Στο χωριο μου, πολλα παιγνιδια ανθισαν.

Ενα παιχνιδι που κρατησε και αφησε εποχη ηταν ο Βεζυρης!

Αγνωστο το πως πηρε το ονομα του το παιγνιδι, ο βεζυρης ηταν ενα κοκκαλο στο κοτσι του αρνιου η κατσικιου.

Ειχε ενα χαραχτηριστικο σχημα, και οταν τα παιδια μαζευοταν καπου για να παιξουν βεζυρη, πραγματικα διασκεδαζαν!

Τον πετουσαν κι αναλλογα το πως θα στηνοταν επαιρνε διαφορες θεσεις.

Του Βασιλια, ο οποιος παντα κερδιζε, τα σκαρβελια, οταν ηταν ορθιο, σπανιο μεν, αλλα τοτε εδινες ξυλο!

Ειχε αλλες θεσεις πως του Βεζυρη και του ψωμα που παλι κερδιζες.

Δεν μπορουμε δυστυχως να τα θυμωμαστε τελεια, αλλα το παιγνιδι αυτο πραγματικα σημερα εχει ξεχαστει!

Αλλο παιγνιδι ηταν τα καπακια απο τις λεμοναδες, πορτοκαλαδες, γαζοζες η μπυρες!

Καμαρωναμε για τα χρωματα τους και φυσικα τα πιο σπανια ειχαν και …περισσοτερη αξια!

Οπου βρησκαμε καπακια τα μαζευαμε, πηγαιναμε εξω απο τα καφενεια που τα πεταγε ο καφετζης και οπου τα βρισκαμε τα αρπαζαμε για να πλουτησουμε τη συλλογη μας!

Αυτα τα καπακια τα κοπανιζαμε στο σπιτι με ενα σφυρι και τα καναμε εντελως επιπεδα!

Αφου τα ειχαμε κοπανισει ολα τοτε καθε ενας ειχε τα δικα του και τα πετουσαμε με τεχνη αναμεσα στα δαχτυλα, αλλα και με δυναμη!

Οποιος πεταγε το δικο του πιο μακρυα επερνε το καπακι του αλλου!

Ειχε φανατικους φιλους το παιγνιδι αυτο, και ενας απο αυτους ηταν και ο…γραφων!

Ενα αλλο παλι παιγνιδι διασκεδαστικο δυο ατομων ηταν και τα λεγομενα ”χωραφια”.

Για το παιγνιδι εκτος τα δυο ατομα που χρειαζεται, απαιτει ενα μεγαλο καρφι τουλαχιστον 20 εκατοστα, η ενα αντιστοιχο σιδερο μυτερο, σπανια μια καδρονοπροκα.

Καποιος τραβαγε μια χωριστη γραμμη απο το παραλληλογραμμο, και πετουσαν το σιιδερο η καρφι.

Ο ενας χαραζε ενα μεγαλο παραλληλογραμμο στο χωμα, περιπου 1,5 επι 2 μετρα και καρφωνε το σιδερο πετωντας το απο τον αερα.

Στη συνεχεια τα δυο ατομα ”νικερνανε”

Αυτο γινοταν ως εξης.

Τραβαγε ενας μια γραμμη εξω απο το παραλληλογραμμο, και καρφωναν το σιδερο η καρφι.
οποιος ηταν πιο κοντα στη γραμμη, επαιζε πρωτος!

Αν δεν καρφωνε, τοτε εχανε και την σειρα την επερνε ο αλλος.

Το ιδιο συνεβαινε και οταν επεφτε εξω απο το ”χωραφι”, Παλι την σειρα την επερνε ο αλλος.

Οταν καρφωνε τραβαγε μια γραμμη προς την κατευθυνση που στεκει απ ακρη ακρη του χωραφιου.

Κραταγε το λιγοτερο τμημα, και ξανακαρφωνε παλι σε καποιο σημειο και παλι κραταγε το ποιο λιγο.

Ετσι αφαιρουσε τμηματα καθε φορα μεχρι το τμημα να ειναι οσο μια παλαμη του χεριου και μικροτερο, τοτε κερδιζε ολο το χωραφι!

Φυσικα κερδιζε το παιγνιδι.

Βεβαια αν το τμημα δεν ηταν συνορευε με κανενα απο τα εξωτερικα τμηματα, τοτε λεγοταν ”νησι” και παλι οταν το καλυπτε καποιος με την παλαμη του, ηταν διπλα νικητης!

Ετσι το παιγνιδι το επερνε διπλο!

Γιώργος Χουστουλάκης

Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook

Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δείτε και αυτά

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Τρόποι μαρκαρίσματος στα παλιά παιδικά παιγνίδια Στα κρητικά παιδόπουλα υπήρχαν διάφοροι τρόποι. στο ποιος ή ποια ομάδα θα άρχιζε πρώτη το παιγνίδι. Πολλοί ήταν...