Με τον όρο Τρεις Ιεράρχες, αναφερόμαστε συνοπτικά στους Τρεις Επιφανείς Αγίους και Θεολόγους, Βασίλειο τον Μέγα, Ιωάννη τον Χρυσόστομο και Γρηγόριο τον Ναζιανζηνό.
Από πολλά χρόνια τώρα έχει επικρατήσει σε όλα τα σχολεία να έχουν αργία, εκκλησιασμό, και στη συνέχεια να μοιράζουν μικρά ατομικά στρογγυλά αρτίδια στα παιδιά. Τα αρτίδια τα ονόμαζαν αρτούλια, ή αρτουλάκια στη Κρήτη.
Ίσως αναρωτηθεί κάποιος γιατί υπήρχε το έθιμο αυτό με τα αρτίδια πολλά χρόνια τώρα.
Ως γνωστόν στις 30 Ιανουαρίου όλα τα σχολεία έχουν αργία, διότι και οι Τρεις Ιεράρχες ήταν Σοφοί Άνθρωποι των γραμμάτων, και οι ίδιοι αγάπησαν τα γράμματα και τον πολιτισμό των αρχαίων Ελλήνων.
Η γιορτή των Τριών Ιεραρχών είναι τόσο σχολική όσο και Χριστιανική, και έχει καθιερωθεί στα μέσα του 11ου αιώνα, που τελικά καθιερώθηκε σαν Εκκλησιαστική Εορτή των Τριών Ιεραρχών, και ο πρώτος Εορτασμός-μνημό
Ο λόγος της αργίας και το μοίρασμα των αρτιδίων στους μαθητές, έχει να κάνει ότι και με τα τάματα και τις αρτοκλασίας στις εκκλησίες καθώς συνηθίζεται με τους Αγίους. Γίνεται δηλαδή κάτι σαν τάξιμο, με σκοπό να ευχαριστήσουν τον Άγιο, να τον τιμήσουν, αλλά και να τον παρακαλέσουν να τους φέρει υγεία.. Αντί όμως μετά τον εκκλησιασμό να μοιράζονται κομμάτια άρτου στα παιδιά, καθιερώθηκε κάθε παιδί να κάνει το τάμα του με δικό του ατομικό αρτίδιο, για να τιμήσει ξεχωριστά και ιδιαίτερα τους Τρεις Ιεράρχες!
Έτσι στο κοινό αυτό μνημόσυνο των Τριών Πατέρων της εκκλησίας, κάθε παιδί πλέον με το δικό του αρτίδιο, κάνει την αρτοκλασία του, και μπορεί να τιμά ξεχωριστά το κάθε ένα τους Τρεις Ιεράρχες! Εχει κάνει δηλαδή το κάθε ένα ξεχωριστά το τάμα του και τη παράκληση του, με το μικρό ατομικό αρτούλι!
Σήμερα δυστυχώς αφήσανε να χαθεί αυτή η ιδιαίτερη τιμή των παιδιών στο να έχουν την ευκαιρία να τιμήσουν το κάθε ένα τους χωριστά τους Τρεις Άγιους Πατέρες. Φυσικά έπρεπε να τους εξηγήσουν οι δάσκαλοί τους, πόσο σημαντική θα ήταν και η δική τους προσφορά και παράκληση στους Τρεις Ιεράρχες, οι οποίοι συνέβαλαν τα μέγιστα στη σημερινή δυνατότητα των παιδιών στη μόρφωση.
Κείμενο: Γεώργιος Χουστουλάκης