Ο παλιός βοσκός δεν άφηνε ποτέ το κοπάδι του στην τύχη του, το μάτι του παλιού βοσκού έλεγχε ανά πασα στιγμή το κάθε πρόβατο!
Ο παλιός Γαλιανός βοσκος,, δεν ήθελε αμπελικούς και αγρονόμους για να κάνει σωστά τη δουλειά του, ήταν ο ίδιος μπροστάρης του κοπαδιού του, και όλα τα οζά του τα είχε εκπαιδεύσει και τα είχε κάνει πειθήνια όργανα, ώστε να τον υπακούν, και μην μπαίνουν ποτέ σε εζημιές!
Συχνά άκουγες τη σφυριά του, και συχνά πετούσε πέτρες στο αρνί που σκεφτόταν να παρανομήσει ή να ξεφύγει από το κοπάδι.
Ο παλιός Γαλιανός βοσκος, δεν πάσχιζε να μονοπλπυτήσει με τα οζά του, και ήταν και αυτός ένας βιοπαλαιστης, που τον έφταναν το τυρί το κρέαςκαι το μαλλί των οζών του, να ζει καλάμε την οικογένεια του.
Ο παλιός Γαλιανός βοσκός ήταν γελαστός τύπος, φιλότιμος, πρόσχαρος, σε ακριβοχαιρετούσε στο δρόμο, και σε κερναγε τσιγάρο όπου σε συναντούτσε!
Ο παλιός Γαλιανός βοσκόε, δεν ήθελε 4χ4, ούτε μαύρα φορούσε. Αγαπούσε πολύ τη δουλειά του, αγαπούσε τη φύση, την θαύμαζε, και ήταν κατά τι αρκετά καλού ρομαντικός.
Ο παλιός Γαλιανός βοσκός, πλέον δεν υπάχει σήμερα, παρά μονάχα αν είναι κάποιος του παλιού καιρού…
Φώτο: Γεώργιος Χουστουλάκης