Με ένα συγκινητικό σημείωμα της στην Ανωγή, η μικρή 13χρόνη μαθήτρια Φρόσω Ξυλούρη, αποχαιρετάει τον παππού της Χαράλαμπο Ξυλούρη ή “Πλαστήρα”
Ο Χαράλαμπος Ξυλούρης ή “Πλαστήρα” μια εμβληματική και παραδοσιακή φυσιογνωμία του Περαχωριού, ενός ανθρώπου με αρχές και αξίες που τίμησε τα Ανώγεια και “έφυγε” στις 30 Αυγούστου 2018, με όλο το χωριό να τον αποχαιρετάει στον Ιερό Ναό της Παναγίας.
Η μικρή Φρόσω, αποχαιρετά τον “Πλαστήρα”, με όλα τα αγνά αισθήματα και τις αναμνήσεις που πηγάζουν από το ιερό δέσιμο της σχέσης παππού με εγγονής σε ένα χωριό όπως τα Ανώγεια. Αναλυτικά αναφέρει τα εξής:
“Ο Χαράλαμπος Ξυλούρης ή “Πλαστήρας”, γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Ανώγεια. Μαζί με τα αδέρφια του έζησαν τον μεγάλο πόλεμο και το Ολοκαύτωμα του 1944, όπου ήταν μόλις 14 ετών. Ήταν το τρίτο παιδί του Κουκουβογιάννη… Το 1966 παντρεύτηκε την αγαπημένη του Ευφροσύνη, κόρη του Γιάννη Σκουλά ή “Πιτοπούλιου”. Μαζί απέκτησαν τρία παιδιά και έχουν μέχρι σήμερα και έντεκα εγγόνια. Μεγάλωσε με αξία, ηθική και γενναιοδωρία. Παρόλο που ήταν δύσκολες εποχές κατάφεραν όλοι μαζί να ανταπεξέλθουν. Με τα αδέλφια του ήταν πολύ δεμένος, αν και δεν βλεπόντουσαν πολύ συχνά , διότι παντρεύτηκαν και έφυγαν από το χωριό.
Οι φίλοι σου σε αναζητούν παππού, μα πιο πολύ εμείς! Σε θυμάμαι πολύ έντονα να παίζεις χαρτιά και να μου λες: “Πήγαινε μέσα, είναι το χαρτί και το μολύβι να μου το φέρεις!”. Κι εγώ έτρεχα αμέσως να στο φέρω για να μη σου χαλάσω χατίρι. Κι αν όντως κάποιες φορές στο χαλούσα το χατίρι, λέγοντας σου “όχι δεν πάω!”, πάντα είχες τον τρόπο να με φέρνεις με τα νερά σου, δίνοντας μου καραμέλες και σοκολάτες που έφερνε η θεία Ρένα, κάθε φορά που ερχόταν να μας δει. Όταν ερχόταν η ώρα να σε φωνάξει η γιαγιά, είτε για να φας είτε για να πάρεις τα φάρμακα σου, της έλεγα “Γιαγιά εγώ θα πάω, κάτσε εσύ εδώ!” και στη συνέχεια ερχόμουν τρέχοντας λέγοντας σου “Η Γιαγιά σε θέλει!”.
Πριν από μερικές εβδομάδες, καθώς γυρνούσα από το σχολείο, έβλεπα από μακριά ένα ηλικιωμένο άνθρωπο να πίνει καφέ.Νόμιζα πως ήσουν εσύ, αλλά όχι! Ήταν ο φίλος σου ο Καργομιχάλης, με την ίδια στάση που καθόσουν εσύ και έπινες τον καφέ σου, στο πρώτο πρώτο τραπέζι, κάτω ακριβώς από το μπαλκόνι του γιου σου Γιάννη. Έτσι καθόσουν!
Ήταν 30 Αυγούστου 2018 και ώρα 3 μ.μ , όταν ο γιατρός μας ανακοίνωσε ότι δεν τα κατάφερες, ότι δεν θα σε ξαναδούμε ποτέ μπροστά μας γερό και δυνατό, με την κατσούνα σου να κόβεις βόλτες στην εκκλησία ή να πηγαίνεις στο μαγαζί. Παππού! Έφυγες νωρίς και πηγαίνεις αυτό το μακρινό ταξίδι του Παραδείσου, εκεί που είναι οι γονείς σου και μερικά από τα αδέρφια σου! Καλό ταξίδι παππού! Θα σε θυμόμαστε πάντα! Σε αγαπάμε..
Η εγγονή σου Φρόσω..”