Ευχές από τον Μητροπολίτη Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Μακάριος

Το μυνήμα του Μητροπολίτη

Ἀγαπητοί μου,
Τήν περυσινή πρωτοχρονιά σᾶς εἴχαμε γράψει, μεταξύ ἄλλων, ὅτι: «…Μόνο ὄνειδος θά φέρουν συμβάσεις μέ θεωρίες, σέ ἀντικατάσταση Νόμων καί Θεσμῶν, πού ἐκφράζουν τήν κατοχυρωμένη ταυτότητα τῆς Πατρίδας μας…». Δυστυχῶς αὐτό πιά εἶναι πραγματικότητα.
Μόλις πρό καιροῦ εἴδαμε ὅτι μεθοδεύεται ἡ τροποποίηση τοῦ 21ου ἄρθρου τοῦ ἰσχύοντος Ἑλληνικοῦ Συντάγματος περί τῆς προστασίας τῆς Οἰκογένειας, μέ τήν ἀφαίρεση ἀπό αὐτό τῆς φράσης ὅτι ἡ Οἰκογένεια ἀποτελεῖ: «θεμέλιο της συντήρησης και της προαγωγής του Έθνους». Ἀκόμα, μεθοδεύεται ἡ προσθήκη φράσης στό 3ο ἄρθρο τοῦ Συντάγματος, ὅτι ἡ Ἑλληνική Πολιτεία εἶναι: «θρησκευτικά ουδέτερη». Ἐπί πλέον δέ, μεθοδεύεται ἡ βίαιη ἀλλαγή τοῦ ἐργασιακοῦ καθεστῶτος τῶν κληρικῶν μας, μέ τήν ἔξοδό τους ἀπό τήν Ἑνιαία Ἀρχή Πληρωμῶν τοῦ Κράτους καί τήν εἴσοδό τους σέ ἕνα θολό μισθοδοτικό καθεστώς κ.λ.π.
Ἐξ ἀφορμῆς τῶν παραπάνω θλιβερῶν μεθοδεύσεων, παρά τόν γιορτινό χαρακτῆρα τῶν ἡμερῶν αὐτῶν, δέν μποροῦμε παρά νά σᾶς κάνουμε κοινωνούς τῶν θεμάτων αὐτῶν, τῆς ἔντονης ἀγωνίας μας καθώς καί τοῦ βαθύτατου προβληματισμοῦ μας.
Ἐπειδή, μάλιστα, τά προαναφερθέντα περιθοριοποιοῦν τήν ὀρθόδοξη χριστιανική ταυτότητά μας, ἀποδυναμώνουν τόν θεσμό τῆς Οἰκογένειας σέ καιρούς διογκωμένης ὑπογεννητικότητας, στοχοποιοῦν τούς κληρικούς μας, μέ ἕνα ἰδιότυπο κοινωνικό «ρατσισμό», σέ σχέση μέ ἄλλες ὁμάδες ἐργαζομένων, ὅπως τόνισε ἡ Ἐκκλησία Κρήτης καί ἐπειδή ὅλα αὐτά θά δημιουργήσουν μελλοντικά ἀρνητικές συνέπειες μεγάλων διαστάσεων, ὅπως δήλωσε ρητά ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, δηλαδή: «…τόν ἀποχρωματισμό τῆς Ἑλληνικῆς Κοινωνίας ἀπό τίς Ἑλληνορθόδοξες Παραδόσεις της, τήν κατάργηση θρησκευτικῶν συμβόλων στούς δημόσιους χώρους, τήν περιθωριοποίηση τῶν θρησκευτικῶν ἀργιῶν, καθώς καί μιά σειρά ἄλλων τετελεσμένων θεσμικῶν ἀλλοιώσεων, πού θά ἐπιφέρουν τόν ἀφανισμό τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἀπό τόν χῶρο τῆς δημόσιας ζωῆς…», οἱ κληρικοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας συνάχθηκαν ἔκτακτα καί ἀποφάσισαν ὁμόφωνα νά ἐκφράσουν δημόσια πρός κάθε κατεύθυνση τήν πλήρη ἀντίθεσή τους γιά τά ὡς ἄνω σοβαρά ζητήματα.
Ποιές ἄραγε θά εἶναι οἱ ἐξελίξεις τό 2019 πού σήμερα ὑποδεχόμαστε; Συνειδητοποιοῦν οἱ ἁρμόδιοι τό τί πᾶνε νά κάνουν μέ τίς μελετούμενες συνταγματικές ἀλλαγές; Ἄν αὐτές προχωρήσουν, ποιός θά εἶναι μετά ὁ συνεκτικός κρίκος τῆς κοινωνίας μας; Ποιό θά εἶναι τό αὔριο τῆς Πατρίδος μας;
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας, δέν ἀρνεῖται τόν διάλογο μέ τήν Πολιτεία προβάλλοντας ὅμως σθεναρά τίς θέσεις Της πού ἔχουν «κόκκινες γραμμές», ὅπως ἡ διατήρηση τῆς ταυτότητας τοῦ Ἔθνους μας, ἡ ἐνίσχυση τοῦ θεσμοῦ τῆς οἰκογένειας κ.λ.π.
Οἱ σχεδιασμοί τῶν ὑπευθύνων νά βάλουν στό Σύνταγμα τή φράση ὅτι: «η Ελληνική Πολιτεία είναι θρησκευτικά ουδέτερη», δέν εἶναι κάτι ἁπλό. Διευκολύνει νομικές ἑρμηνεῖες καί προσφυγές πού θά προκύψουν στό μέλλον ἀπό τήν προτεινόμενη ἐν λόγῳ ἀλλαγή ἡ ὁποία θά ἐπιφέρει τήν ὑποτίμηση τῆς Πίστης, τῆς Οἰκογένειας καί τῶν Παραδόσεών μας.
Βλέπουμε καί ἀκοῦμε κάθε μέρα τά ἀδιέξοδα πού ἤδη δημιουργήθηκαν ἀπό ἄλλες δῆθεν προοδευτικές ἀλλαγές καί συνειρμικά διαπιστώνεται γιά ὅλα αὐτά ἡ βέβαιη ἀπόκλιση ἀπό τίς δικές μας ὀρθόδοξες καί ἑλληνικές ἀξίες.
Τελικά, ἡ Πατρίδα μας ἔχει μόνο οἰκονομική κρίση ἤ εἶναι ἐγκλωβισμένη σέ ἕνα πνευματικό λήθαργο πού παραθεωρεῖ βασικές, συστατικές της ἀξίες; Γιατί τό Σύνταγμά μας, στά σημεῖα πού εἴπαμε πιό πάνω, ἐνῶ εἶναι δοκιμασμένο ἐδῶ καί δεκαετίες καί μάλιστα κατοχυρώνει πλήρως τούς διακριτούς ρόλους Πολιτείας καί Ἐκκλησίας καθώς καί τήν ἀνεξηθρησκεία, μέ τό ὑπάρχον ἄρθρο 13, πού μπορεῖ δηλαδή κάθε ἄνθρωπος ἐλεύθερα νά πιστεύει ὅτι θέλει, χρειάζεται νά εἰσαγάγουν σέ αὐτό τό καθεστώς τῆς οὐδέτερης θρησκείας γιά τήν Ἑλληνική Πολιτεία; Γίνεται, λοιπόν, κατανοητό πού πᾶνε τά πράγματα καί ὅτι ἄλλο εἶναι ἡ ἀνεξηθρησκεία καί ἄλλο εἶναι ἡ οὐδέτερη θρησκεία.
Μ᾽ αὐτά καί μαζί μέ ἄλλα πού ἔχουν νομοθετηθεῖ ἐσχάτως στήν Ἑλλάδα ἀνοίγουν ἐπί πλέον τήν ἀφετηρία τοῦ πρακτικοῦ ὑλισμοῦ. Ὑποβοηθοῦν μέ τίς συνταγματικές τροποποιήσεις πού ἑτοιμάζουν τούς μηχανισμούς τῆς ἀθεΐας γιά νά μετακινηθεῖ ἡ Πατρίδα μας ἀπό βασικές ἀξίες τοῦ Ἔθνους ἔτσι ὥστε νά ἀποκοπεῖ σύρριζα ἀπό τήν αὐθεντική ἱστορία του. Οἱ δέ νομικές συνέπειες πού θά προκύψουν, ἀπό ὅσα ἀναφέραμε, θά δράσουν ἀκόμα περισσότερο πρός τήν κατεύθυνση τῆς περιθωριοποίησης τῶν ἀνεκτίμητων παραδόσεών μας.
Μπροστά σ᾽ αὐτή τή δεδομένη κατάσταση ποιά εἶναι ἡ δική μας εὐθύνη; Ἡ ἀπάθεια καί ἡ ἀδιαφορία ἐπιταχύνει τή διαμόρφωση τοῦ νέου μοντέλου ζωῆς πού κατασκευάζεται ἀπό τούς ἡγήτορες. Οἱ ἡμέρες πού θά ἔλθουν κατά τό νέο ἔτος εἶναι ἡμέρες πολλαπλῆς συλλογικῆς εὐθύνης. Ὁ κάθε ἕνας πρέπει νά σταθεῖ ὑπεύθυνα ἀπέναντι στόν Θεό, τήν ἱστορία, τή συνείδησή του, τήν οἰκογένεια, τά παιδιά καί τούς οἰκείους του.
Ἡ Ἐκκλησία μίλησε, διαμαρτυρήθηκε, κατέθεσε δημόσια τίς θέσεις της, ἔκαμε διαβήματα, πῆγε καί βρῆκε τούς ἁρμόδιους καί θά συνεχίσει νά ἀγωνίζεται γιά τή διατήρηση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐλληνικῆς Ταυτότητάς μας. Ἐναπόκειται πλέον στίς τοπικές κοινωνίες νά τοποθετηθοῦν καί νά ἐκφρασθοῦν κατάλληλα γιά νά μή συνεχίσει ὁ κατήφορος πού μᾶς βρῆκε.
Ἄν δέν θέλουμε νά πειραχθεῖ καί νά δοκιμαστεῖ ἀκόμα πιό πολύ αὐτό πού εἴμαστε καί ἄν δέν θέλουμε τήν ὑποταγή σέ ἕνα λάθος εἶδος ζωῆς πού συνεχῶς προβάλλεται μέ κάθε τρόπο, τότε νά πάρουμε τίς εὐθύνες πού μᾶς ἀναλογοῦν.
Ἡ ζωή δέν εἶναι ἕνα ἀτέλειωτο ναί σέ ὅλα. Ὑπάρχει καί τό ἔντιμο ὄχι, αὐτό πού δέν συνθηκολογεῖ μέ ἐξωτερικές ἐπιταγές καί πού σέ κρίσιμες στιγμές διέσωσε τήν ἐθνική μας ἀξιοπρέπεια.
Ἀπό μᾶς ἐξαρτᾶται ἡ λύση γιά νά βγοῦμε ἀπό τό ἀδιέξοδο.
Σᾶς εὐχόμαστε καλή χρονιά καί ὁ Πανάγαθος Θεός νά δίδει σέ ὅλους φώτιση.

Μέ ἑόρτιες εὐχές
Ὁ Μητροπολίτης
† Ὁ Γορτύνης καί Ἀρκαδίας Μακάριος