Στην Ολομέλεια της Βουλής τοποθετήθηκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού Σπύρος Δανέλλης, σε σχέση με το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την κύρωση 12 Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου, που εκκρεμούσαν από το καλοκαίρι.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησής του:
https://youtu.be/2xdbBmu1NxQ
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Συζητάμε ένα νομοσχέδιο, το οποίο περιλαμβάνει συγκεντρωμένες τις περισσότερες ΠΝΠ, μεταπολιτευτικά.
Πρόκειται για ακόμη μια πρωτιά των κυβερνήσεων ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Κάθε μια από τις συζητούμενες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ), που καλούμαστε σήμερα να κυρώσουμε, αποτελεί τρανταχτή απόδειξη των ερασιτεχνισμών και της αλλοπρόσαλλης δήθεν διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης, κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Είναι τα παράσημα των ιδεοληπτικών «ανδραγαθημάτων» σε ένα άγνωστο, μέχρι πρότινος για εσάς πεδίο, αυτό των ευρωπαϊκών δεσμεύσεων της χώρας.
Ένα πλέγμα δηλαδή αλληλένδετων υποχρεώσεων, αλλά και δικαιωμάτων, που προσπαθήσατε να εκβιάσετε κατά την περίοδο της πρώτης σας διακυβέρνησης, ως άλλοι «Σομαλοί πειρατές της Ευρώπης».
Υπερηφανεύεστε κύριε Υπουργέ για το ρήγμα που προκαλέσατε στην ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία.
Δυστυχώς, δεν μπορέσατε να αξιοποιήσετε τις ενδο-ευρωπαϊκές αντιθέσεις που υπήρχαν τα τελευταία πολλά χρόνια.
Δεν μπορέσατε να αντιληφθείτε ποιοι ήταν οι φύσει και δυνάμει σύμμαχοι, τους οποίους δεν προσεταιριστήκατε στην φάση των διαπραγματεύσεων.
Και αυτό γιατί η συμμετοχή σας σε μια περιθωριακή ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, της GUE – NGL, της Αριστεράς, η οποία είναι περιθωριακή όχι για το μικρό της μέγεθος, αλλά γιατί αρνείται να συμμετέχει και να συμβάλλει σε ένα διάλογο, για τις αλλαγές που κυοφορούνται χρόνια τώρα στην Ευρωπαϊκή Αριστερά, στην Σοσιαλδημοκρατία, στους Πράσινους, αλλά και στους Φιλελεύθερους.
Έτσι λοιπόν δεν ανοίξατε εσείς ρήγμα, το ρήγμα υπάρχει.
Το θέμα είναι ότι δεν το αξιοποιήσατε.
Κατηγορούσατε τις τράπεζες, την χρησιμότητα των οποίων επιλέγατε να αγνοείτε και στο τέλος φέρατε ΠΝΠ, με την οποία επιβλήθηκαν τα capital controls.
Και φτάσατε στο σημείο να διατείνεστε ότι οι έλληνες πολίτες συνήθιζαν σιγά-σιγά το όριο αναλήψεων των 60 ευρώ!
Ξεχάσατε να υπολογίσετε όμως την τεράστια ζημιά που προκλήθηκε στην πραγματική οικονομία.
Η ανεργία εκτινάχθηκε, τα δημοσιονομικά έσοδα πήραν την κατιούσα, ενώ η μικρή και η μεσαία επιχειρηματικότητα έφτασε στα όριά της.
Αλήθεια έχετε υπολογίσει πόσες επιχειρήσεις έκλεισαν σε αυτό το διάστημα;
Πόσες επιχειρήσεις μετέφεραν την έδρα και τις δραστηριότητές τους εκτός Ελλάδας;
Πόσοι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα έμειναν άνεργοι ή απλήρωτοι ή άλλαξε το καθεστώς εργασίας τους;
Παράλληλα, στρεψόδικα και ψευδώς, ακόμη μέχρι πρότινος, ξεφορτώνατε την ευθύνη των ελέγχων κεφαλαίων – των capital controls – στους δανειστές.
Ως δήθεν τρόπο απάντησης των εταίρων στην «περίφημη» σκληρή σας διαπραγμάτευση.
Αποσιωπήσατε το γεγονός ότι η καταστροφική σας ρητορική περί κακού τραπεζικού συστήματος – η θερινή σας επανάσταση – δεν έφερε την ουτοπία.
Μια ουτοπία που μόνο εσείς ιδεοληπτικά είχατε.
Αντίθετα, οδηγήσατε κεφάλαια σε αθρόα εκροή προς το εξωτερικό ή προς τα στρώματα και, συνεπακόλουθα, σε κατάρρευση το ελληνικό τραπεζικό σύστημα.
Εχθές, 0,014 κόστιζε η τιμή της μετοχής της Eurobank, 0,052 της Αlphabank και 0,011 της Πειραιώς.
Φτάνει, δηλαδή, το επίδομα ανεργίας για να σε κάνει μεγαλομέτοχο σε τράπεζα.
Αυτός είναι ο λαϊκός καπιταλισμός.
Το ελληνικό χρηματιστήριο απαξιώθηκε πλήρως.
Η χρηματιστηριακή αξία των Ελληνικών τραπεζών από 29 δις τον Ιούνιο του 2013 κατέρρευσε πλήρως στα 3,9 δις, στις αρχές του Νοέμβρη του 2015.
Σήμερα, καθώς βαδίζουμε προς την ολοκλήρωση της κεφαλαιοποίησης, η αξία τους υπολογίζεται γύρω στο 1 δις.
Αυτή τη στιγμή η κεφαλαιοποίησή του Χρηματιστηρίου Αξιών Αθηνών, αντιστοιχεί ούτε στο 20% του ΑΕΠ και βαίνει συνεχώς μειούμενη, μετά από κάθε παλινωδία σας.
Να σας θυμίσω τον Ευρωπαϊκό μέσο όρο;
Είναι της τάξης του 75% του ΑΕΠ.
Κυριολεκτικά μιλάμε για ένα Βατερλό.
Αυτός είναι ο μόνος όρος που περιγράφει την κατάσταση του τραπεζικού μας συστήματος σήμερα.
Αν είχατε δείξει τη στοιχειώδη υπευθυνότητα, αν είχατε φέρει προς ψήφιση τον νόμο για την ανακεφαλαιοποίηση έγκαιρα, αν είχατε προνοήσει να υπάρχουν τα 10 δισ., που ακόμη αναμένονται στο ΤΧΣ και αν είχατε ολοκληρώσει γρηγορότερα την αξιολόγηση, θα είχατε επιτρέψει στις τράπεζες, να προσεγγίσουν από άλλη θέση και με άλλους όρους τους επενδυτές.
Αντ’ αυτού, ο νόμος για την ανακεφαλαιοποίηση ψηφίστηκε μόλις πριν τρεις βδομάδες, δηλαδή 15 ημέρες μετά την εκπνοή της προθεσμίας, με πολλές ασάφειες και προβλήματα, που αντιμετωπίστηκαν με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε μόλις την περασμένη Πέμπτη 19 Νοεμβρίου.
Υπό το δεδομένα αυτά, ακόμη και το ότι μαζεύτηκαν αυτά τα ποσά, επιτυχία είναι.
Επιπλέον, είχαμε πρωτοφανή πτώση στο εμπορικό ισοζύγιο.
Σε σύνολο 19 κρατών – μελών, η Ελλάδα κατέγραψε τη δεύτερη χειρότερη θέση στη μείωση των εξαγωγών και τη μεγαλύτερη πτώση στις εισαγωγές το επτάμηνο Ιανουαρίου-Ιουλίου.
Ακόμη, το δίμηνο Ιουλίου – Αυγούστου χάθηκε 1 δις ευρώ ναυτιλιακού συναλλάγματος, που σημαίνει μείωση της τάξεως του 12% σε σχέση με πέρυσι.
Αλήθεια, θα μας ξεκαθαρίσετε πόσο θα μας κοστίσουν τελικά οι σύμβουλοι που χρησιμοποιήσατε κατά την διαπραγμάτευση;
Στην ΠΝΠ του άρθρου 5 προβλεπόταν η απευθείας ανάθεση έργων, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου διάρκειας μέχρι 3 μηνών, σε διακεκριμένους εμπειρογνώμονες, για χρηματοπιστωτικά, νομικά ή οικονομικά θέματα, προκειμένου να υποστηριχθεί η διαπραγμάτευση της Ελληνικής Κυβέρνησης.
Πέρα από το αδιαφανές του πράγματος, όπου οι σύμβουλοι/ φίλοι Υπουργών παρουσιάστηκαν ως αδρά αμειβόμενοι εμπειρογνώμονες, στην Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, δεν εκτιμάται επακριβώς το ύψος ενδεχόμενης δαπάνης για την καταβολή της αμοιβής τους.
Η δαπάνη θα εκτιμηθεί με σχετική απόφαση του υπουργού Οικονομικών (!).
Έτσι προβλεπόταν.
Έχετε καταλήξει ως προς το ύψος της αμοιβής τους κ. Υπουργέ;
Κι αν όχι, πότε θα καταλήξετε, προκειμένου να πληροφορηθεί και ο ελληνικός λαός πόσο κόστισαν.
Άλλη ΠΝΠ αφορά την εύρυθμη λειτουργία των σχολικών μονάδων και την πρόβλεψη δαπάνης ύψους 35 εκατομμυρίων ευρώ για τον σκοπό αυτό.
Προβλέπεται ακόμη, δαπάνη σε βάρος του Προϋπολογισμού Δημοσίων Επενδύσεων ύψους 72 εκατομμυρίων ευρώ, για την πληρωμή αναπληρωτών και ωρομισθίων εκπαιδευτικών, καθώς και του ειδικού εκπαιδευτικού και βοηθητικού προσωπικού.
Αυτά τα χαρακτηρίζετε ως «απρόβλεπτη ανάγκη»;
Είναι «απρόβλεπτες ανάγκες» οι σχολικές καθαρίστριες, η ασφαλής μεταφορά των μαθητών και η πρόσληψη αναπληρωτών καθηγητών;
Μάλλον περί «απρόβλεπτης» κυβερνητικής ανεπάρκειας πρόκειται δυστυχώς (!).
Και μιας και μιλάμε για την Παιδεία.
Με το άρθρο 12 του παρόντος και πιο συγκεκριμένα με το εσωτερικό άρθρο 6, άλλαξε ο τρόπος επιλογής των Πρυτάνεων.
Ενώ ίσχυε ότι, ως Πρύτανης μπορεί να εκλεγεί καθηγητής πρώτης βαθμίδας ΑΕΙ της ημεδαπής ή αλλοδαπής με ελληνική ιθαγένεια και άριστη γνώση της ελληνικής γλώσσας, με αναγνωρισμένο κύρος και σημαντική διοικητική εμπειρία, η ΠΝΠ που κυρώνουμε αντικαθιστά την ως άνω πρόβλεψη με την φράση «… ως Πρύτανης εκλέγεται καθηγητής πρώτης βαθμίδας του οικείου ιδρύματος».
Αυτό έχει ως συνεπακόλουθο την κατάργηση της διαδικασίας διεθνούς πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για τις εν λόγω θέσεις.
Μιλάμε για γνήσιο ιδρυματισμό.
Το άκρον άωτον του επαρχιωτισμού, της φοβικότητας, της μετριοκρατίας.
Του καθεστωτισμού, μέσω της προστασίας των «δικών μας» και των «κλώνων» που αυτοί δημιουργούν.
Μιλάμε για τον εξορκισμό της αριστείας από τον κατεξοχήν της χώρο.
Τα Συμβούλια Ιδρυμάτων ήταν λοιπόν μια πολυτέλεια.
Μας περίσσευαν λοιπόν Σηφάκης, Μπερτσιμάς και όσοι άλλοι διεθνούς κύρους Έλληνες ακαδημαϊκοί έσπευσαν να συνδράμουν αφιλοκερδώς το τιτάνιο έργο μεταρρύθμισης της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης;
Καταθέτω την επιστολή παραίτησης του κ. Γρηγόρη Σηφάκη, Προέδρου του Συμβουλίου του Πανεπιστημίου Κρήτης για τα πρακτικά.
Γενικότερα, βεβαίως, ξηλώνετε με ταχύ ρυθμό το πουλόβερ του νόμου Διαμαντοπούλου, μέσα στο γνωστό αντιμεταρρυθμιστικό σας μοτίβο.
Ενός νόμου, που όχι μόνο ψηφίστηκε με πρωτόγνωρη πλειοψηφία της Βουλής της κοινοβουλευτικής περιόδου 2009 -2012, αλλά και προέκυψε μέσα από ευρεία και μακροχρόνια διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
Κυρίες και κύριοι της κυβέρνησης,
Θυμηθείτε πως κατακεραυνώνατε ως αντιπολίτευση τις τότε κυβερνήσεις, όποτε τολμούσαν να φέρουν ΠΝΠ.
Ο Μαρκ Μαζάουερ – γνωστός ιστορικός – στο εμβληματικό του έργο «Σκοτεινή Ήπειρος» – και δεν αναφέρεται στην Αφρική αλλά την Ευρώπη – κατέδειξε με ακράδαντα στοιχεία, ότι η αύξηση των ΠΝΠ στις αδύναμες τότε μεσοπολεμικές δημοκρατίες επέτεινε μοιραία τη διολίσθηση τους σε ολοκληρωτικά καθεστώτα διαφόρων τύπων.
Έτσι, Οι ΠΝΠ ακόμη και κυρούμενες από τη Βουλή δεν παύουν να αποτελούν έναν αντιδημοκρατικό – αντικοινοβουλευτικό κατ΄ ουσία τρόπο νομοθέτησης.