Δύο δωράκια σε ειδικές κατηγορίες ψηφοφόρων περιλαμβάνει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ που δόθηκε χθες ολόκληρο στη δημοσιότητα.
Το πρώτο είναι προς τους ομοφυλόφιλους, για τους οποίους προβλέπει τη δυνατότητα του πολιτικού γάμου.
Συγκεκριμένα, αναφέρεται η προγραμματική δέσμευση περί δικαιώματος στον πολιτικό γάμο «για όλα τα ζευγάρια, ανεξαρτήτως φύλου των δύο συντρόφων». Το δεύτερο αφορά τους αντιρρησίες συνείδησης.
Γι’ αυτούς προβλέπεται ειδική ευνοϊκή μεταχείριση, μια και ορίζεται η εναλλακτική κοινωνική υπηρεσία «σε μη στρατιωτική Αρχή άλλου υπουργείου εκτός της δικαιοδοσίας του υπουργείου Αμυνας». Κατά τα άλλα, στο «καυτό» οικονομικό πεδίο η φιλοσοφία του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η νέα κυβέρνηση θα υπερβεί τις υποχρεώσεις της συμφωνίας με αντισταθμιστικά και ισοδύναμα μέτρα «στο πλαίσιο ενός παράλληλου προγράμματος».
Προκαλεί αίσθηση ωστόσο η ευθεία αναφορά στους «πραξικοπηματικούς όρους» με τους οποίους υπογράφτηκε η συμφωνία «μετά από έναν άνευ προηγουμένου εκβιασμό, στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης».
Στην ενότητα «Φορολογία» αναφέρεται σαφώς ότι «η κυβέρνηση αναγκάστηκε να επιβάλει μια σειρά από δύσκολα φορολογικά μέτρα», με τη διευκρίνιση ότι «κατάφερε πολλά από αυτά να έχουν στοιχεία κοινωνικής δικαιοσύνης».
Ο ΦΠΑ
Οπως αναμενόταν, αφαιρέθηκε το σημείο που υπήρχε στο προσχέδιο του προγράμματος για «επιβολή ΦΠΑ στα ιδιωτικά σχολεία» μετά την υπαναχώρηση από το 23% ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση.
Το τι μέλλει γενέσθαι πάντως παραμένει θολό. Για παράδειγμα, αναφέρεται ότι σε σχέση με τον ΕΝΦΙΑ «θα προχωρήσουμε σε αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών και επιβολή προοδευτικών συντελεστών, ώστε να μην υπάρξει απώλεια εσόδων», αλλά δεν αναφέρεται πότε θα γίνει αυτό. Αντιθέτως, αναφέρεται ότι το περιουσιολόγιο θα επιβληθεί «εντός του 2015».
Σχετικά με τα κόκκινα δάνεια που θα διαπραγματευτεί η νέα κυβέρνηση επισημαίνεται ότι η κυβέρνηση Τσίπρα «σταμάτησε στην πράξη τους πλειστηριασμούς κύριας κατοικίας, κανένα νοικοκυριό δεν έχασε το σπίτι του» και προστίθεται -μεταξύ άλλων- η δέσμευση ότι θα υποχρεωθούν οι τράπεζες να διασφαλίσουν πως θα καλύπτονται οι εύλογες δαπάνες διαβίωσης όσων αδυνατούν πραγματικά να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους.