Πόσες φορές άραγε, δε βρεθήκαμε νυχτιάτικα, πίσω από το τζάμι του σπιτιού μας, ως συνήθως τα πρωτοβρόχια, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια του χειμώνα, όπως και απόψε, με τον ερχομό του νέου κύματος κακοκαιρίας, που πέφτουν αδιάκοπες δυνατές βροχές και καταιγίδες;;
Ενώ απολαμβάνοντας τη βροχή, που οι σταγόνες της δημιουργούν, μοναδικές ζωγραφιές απάνω στο τζάμι, ξαφνικά η προσοχή μας διακόπτεται απότομα, λόγω μιας δυνατής λάμψης και ενός εκκωφαντικού κρότου!!
Εννοώ, την αστραπή και τη βροντή!!
Παναγιά μου, φωνάζουμε τις περισσότερες φορές, κάνοντας το σταυρό μας, φοβούμενοι μήπως πέσει κεραυνός, την ώρα εκείνη, στο σπιτικό μας!!
Ενώ σχεδόν πάντοτε, έχουμε την αίσθηση, ότι τα φαινόμενα αυτά εκτυλίσσονται, γύρω από τον περίγυρο του σπιτιού μας!!
Ωστόσο δεν είναι ακριβώς έτσι, καθόσον η αστραπή και η βροντή, άλλοτε συμβαίνει σε κοντινή και άλλοτε σε μακρινή απόσταση, από εκεί που βρισκόμαστε.
Πως όμως θα μπορούσαμε να ξέρουμε, πόση είναι η απόσταση αυτή;;
Υπάρχει άραγε τρόπος να την υπολογίσουμε, εκείνη τη στιγμή;; Ποιος είναι αυτός ο τρόπος;;
Εγώ τουλάχιστον θα προσπαθήσω, να σας παραθέσω, ένα πρακτικό τρόπο, που μάθαμε στο στρατό, όταν υπηρετούσαμε σαν στρατιώτες, και τον θυμήθηκα απόψε!!
Το τρόπο αυτό, τον μάθαμε στο στρατό, για να ξέρουμε να υπολογίζουμε, από πόση απόσταση βάζει το κανόνι του εχθρού, παρ’ όλο που είναι νύχτα, και δεν έχουμε και οπτική εικόνα, αλλά και ούτε κάποιο χρονόμετρο.
Σε αυτό το σημείο να εξηγήσω ότι, και η βροντή και η αστραπή, αλλά και ο κρότος του κανονιού και η λάμψη του, δημιουργούνται συγχρόνως.
Δημιουργούνται συγχρόνως, ενώ φθάνουνε σε διαφορετικό χρόνο, εκεί που βρισκόμαστε.
Πάντοτε φτάνει πρώτα η λάμψη και μετά ο κρότος.
Για να βρούμε την απόσταση που προαναφέραμε, πρέπει να ξέρουμε:
α) Την ταχύτητα του φωτός, που είναι τριακόσιες χιλιάδες χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο (300.000 χιλ/sec).
β) Την ταχύτητα του ήχου, που είναι, τριακόσια σαράντα μέτρα ανά δευτερόλεπτο (340 Μ/sec).
Τέλος, θα χρειαστεί να ξέρουμε, πόσα δευτερόλεπτα έκανε ο ήχος να ρθεί εκεί που βρισκόμαστε, ενώ να επισημάνω ότι η λάμψη δημιουργήθηκε, την ίδια ακριβώς ώρα που την είδαμε και δεν χρειάζεται να υπολογίσουμε κάποιο χρόνο.
Πως όμως θα μετρήσουμε τα δευτερόλεπτα, που έκανε ο ήχος να ρθεί, εφ’ όσον δεν έχουμε κάποιο χρονόμετρο;;
Αλλά ακόμα και να είχαμε, ήταν νύχτα, μα και δεν ήταν εφικτό εκείνη τη στιγμή, αφού η αστραπή ή και η λάμψη του κανονιού, την είδαμε σε μια απρόσμενη στιγμή, που σίγουρα μας ξάφνιασε, είτε και μας τρόμαξε!!
Σ’ αυτή τη περίπτωση λοιπόν σας λέγω ότι, μόλις δούμε τη λάμψη, μετρούμε ”ελέφαντες”!!
Ενώ τους μετράμε ως εξής:
Ένας ελέφαντας, δυο ελέφαντες, τρεις ελέφαντες, τέσσερις ελέφαντες, πέντε ελέφαντες, εξ ελέφαντες, επτά ελέφαντες, οκτώ ελέφαντες, εννιά ελέφαντες…..
Συνήθως ο χρόνος που μεσολαβεί από τον ένα ”ελέφαντα” μέχρι τον άλλο ”ελέφαντα”, είναι ένα δευτερόλεπτο!!
Μόλις λοιπόν φθάσει ο κρότος, σταματάμε το μέτρημα, και τον αριθμό που βρήκαμε, τον πολλαπλασιάζουμε με το 340, που είναι η ταχύτητα του ήχου ανά δευτερόλεπτο!!
Έτσι βρήκαμε, πόση απόσταση μεσολαβεί, από το σημείο που έγινε η βροντή και η αστραπή. αλλά και σε πια απόσταση βρίσκεται, το κανόνι του εχθρού !!
Σύνταξη κειμένου: Φανούριος Ζαχαριουδάκης