Το θεμα αφορουσε το πως εβιωνε ο καθε μαθητης την ημερα εκεινη του εορτασμου, και βασει αυτου θα εγραφε την εκθεση του!
Ανατρεχοντας λοιπον στο παρελθον και στα γυμνασιακα χρονια, σε μια εθεση της φιλολογου καθηγητριας μας κας Κεκακη, με θεμα ”Η επετειος της 25ης Μαρτιου” αναπτυσω και εγω με τη σειρα μου το θεμα αυτο της ημερας, που τοτε ηταν στην απλη καθαρευουσα, καθως μας επιβαλανε να γραφουμε τοτε…
<<Και εφετος, ευρισκομενος εις το χωριον μου την Γαλλια, παρηκολουθησα πως εξεληχθη ο διημερος εορτασμος της 25 ης Μαρτιου.
Απο το βραδυ εκεινο της παραμονης, ο δασκαλος και Διευθυντης του Δημοτικου σχολειου κ. Λαμπρος Κυπρακης, εκαλεσεν ολους τους χωριανους δια να παρακολουθησουν τις βραδυνες εκδηλωσεις των παιδων.
Εως το βραδυ, η αιθουσα των εκδηλωσεων ητο καταμεστη.
Εντος της αιθουσης, αλλα και εξωθεν, εντυπωσιαζον τα πολυαρυθμα σημαιακια και οι κρεμαστοι ηλεκτρικοι φανοι.
Τα παιδια με πατριωτικα αισθηματα, απηγγειλον τα ποιηματα , και ακολουθησαν πατριωτικα δημοτικα ασματα, οπως ”Εχω μια αδερφη κουκλιτσα αληθινη” ,”Αχ πατριδα μου γλυκεια ποσο σ αγαπω βαθεια” και αλλα.
Η Ελληνικη υπερηφανεια ειχε θεσιν εις τις καρδιες ολων, αλλα προ παντων εις τα παιδια του Δημοτικου, τα οποια εβαζον τον καλιτερον τους εαυτον!
Τοιουτοτροπως περασεν η βραδυα και η συνεχεια θα ελαμβανε χωρα την επομενην ημεραν το πρωι με την πρωτην καμπανα..
Σιγα σιγα την επαυριον ηρχισαν και παλι τα παιδια να συγκεντρωνονται εις την αυλην του Δημοτικου σχολειου, και απο εκει εις παραταξιν οδευσαν προς εκκλησιασμον εις τον πολιουχον ιερον ναον του Αγιου Γεωργιου.
Ομου με τα παιδια και πλειστοι χωριανοι παρευρεθησαν και με κατανυξιν ηκουσον την Θειαν λειτουργιαν, την οποιαν ετελεσεν ο Εδεσιμοτατος ιερευς του χωριου Γεωργιος.
Κατα το τελος της Θειας ιερας Λειτουργιας, ο Διευθυντης του Δημοτικου σχολειου κ. Λαμπρος Κυπρακης, εβγαλεν τον πανηγυρικον της ημερας, με θεμα την 25 Μαρτιου, τον οποιον ολοι παρηκολουθησαν μετα μεγαλης προσοχης.
Τελος, ολοι κατοπιν εξηλθον του ιερου ναου και αφου διεσχισον τους πεντακαθαρους σημαιοστολισμενους οδους, κατεφθασον εις το Ηρωον του χωριου, δια την ετησιαν επιμνημοσυνον δεησιν.
Ολαι αι οικιαι ητο σημαιοστολισμεναι και δεν υπηρχε οικια ανευ σημαιαιας.
Τα παιδια παρατεταγμενα εις τριαδας και με τον σημαιοφορο εμπροσθεν εν ειδη παρελασης, οδευσαν και αυτα προς το ηρωον.
Το ηρωον καταμεστον πολυχρωμων λουλουδιων, ειναι το πρωτον στολιδι το οποιον συναντα ερχομενος ο επισκεπτης, και ευρισκεται εις τα νοτια του χωριου.
Εδω εις το Ηρωον κατευθασεν πολυς κοσμος καθως και οι επισημοι, οι δασκαλοι, ο ιερευς , ο γραμματευς ο προεδρος και οι αγροφυλακες του χωριου,
Ο ιερευς ετελεσεν την επιμνημοσυνον δεησιν προς τιμην των νεκρων της πατριδος, και κυριως δια τους νεκρους που ειναι καταγγεγραμενοι εις μαρμαρινον επιγραφην πανω εις την επιτυμβιον στηλην του μνημειου.
Οθεν τελειωσεν η δεησις, επικολουθησεν ο Εθνικος υμνος και η καταθεσις στεφανων.
Κατεθεσεν πρωτος ο προεδρος του χωριου εκ μερους της κοινοτητος Γαλιας, επειτα ο Διευθυντης του σχολειου κ Λαμπρος Κυπρακης εκ μερους του Δημοτικου, και εν τη συνεχεια κατεθεσεν στεφανον και ο προεδρος του Μορφωτικου συλλογου Γαλιας, ενω παραλληλα η γαλανολευκη κυματιζε αγεροχη στερεωμενη σε ειδικη βαση επι του μνημειου!
Ολα τα παιδια ητο με τα γιορτινα των ρουχα, χαρουμενα και η ατμοσφαιρα εντονα πανηγυρικη.
Τελειωνοντας οι εκδηλωσεις και αφου τα παιδια τραγουδισαν και παλι καποια πατριωτικα ασματα , ελαβεν τελος και η επιμνημοσυνος τελετη.
Ο κοσμος σκορπισε, αλλα τα παιδια, τα αγορια κυριως αχισαν το παιγνιδι, ενω οι κορασιδες χορεψαν δημοτικους χορους γυρω απο το κυπαρισσιον το οποιον ευρισκεται πλησιον του μνημειου.
Το βαραδυ ομως ο Διευθυντης του Δημοτικου αναβοιωσεν για μια ακομα φορα το εθιμο των λαμπαδοδρομιων.
Ητο ο μοναδικος δασκαλος ο οποιος περασεω απο το χωριον μας, οστις εδειχνε μεγαλον ενδιαφερον δια το παλιον αυτο εθιμον.
Εβαζε τα παιδια εγκαιρα να ετοιμασουν την αυτοσχεδιαν ”λαμπαδαν” με εναν ”κυτιον γαλακτος”, το γεμιζαν σταχτην και η προμηθεια φωτιστικου πετρελαιου εγενετο απο το σπιτι, εκαστου μαθητη οπου τροφοδοτουσεν και την λαμπα πετρελαιου!
Ολα λοιπον, εκεινη τη βραδυα, τα παιδια απο την τεταρτη ταξη, κρατοντας ανα χειρας την λαμπαδα των ευρισκοντο εις το προαυλιον του δημοτικου σχολειου και ανεμενον τας εντολας των διδασκαλων.
Τα παιδια παραταχθηκαν και παλιν εις τριαδας και εσχηματιζον μεγαλην εντυπωσιακην πομπην.
Ο δσκαλος αναψεν την λαμπαδα του πρωτου με τον πυροβολον του, και εν συνεχεια καθε παιδι εδινεν φως εις τον διλπανον του και οπισθεν αυτου, ουτως ωστε εντος ολιγων λεπτων ειχεν δημιουργηθει ζωηρη και φλογερη η λαμπαδιδρομια.
Ο δασκαλος εσυνηθιζεν να καθοδηγει την πομπην σε ολο το χωριον και οι μαθητες διεσχιζον τους συγκεκριμενους οδους καθε ετος..
Οι κατοικοι εθαυμαζον το ομορφον αυτο θεαμα, που ανεβοιωνε απο αρχαιοτατων χρονων.>>
YΓ. Επι εποχης της χουντας καθε σπιτι υποχρεουτο να εχει αναρτησει σημαια στο σπιτι του!
Η ονομασια του χωριου μας ”Γαλια”” τοτε εγραφοταν με δυο λαμβδα. Για πολλα χρονια η ”νταμπελα” του χωριου κατα την εισοδο, ετσι το ανεφερε, σαν ”ΓΑΛΛΙΑ”
Κειμενο – φωτο :Χουστουλακης Γεωργιος
Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook
