Η Λαβύρινθος της Μεσαράς – H μεταφυσική του έννοια και το νέο σήμα του cretanmagazine.gr

Αφορμή δοθείσης της τέλειας εργασίας του γραφίστα Αλέξη Βολακάκη, συνεργάτης του Ηρακλή Κοπιδάκη για το εξαίρετο σχέδιο που προορίζεται για το νέο σήμα του ηλεκτρονικού περιοδικού cretan magazine.gr, δράττομαι της ευκαιρίας να πω και δυο λόγια για τον δικό μας Λαβύρινθο της Μεσσαράς

Τρεις ήταν οι Λαβύρινθοι στην Κρήτη, που φιλοδοξούν πως είναι αυτοί που είχαν σχέση με τον αρχαίο μύθο με τον Μινώταυρο.

Πρέπει ασφαλώς να πούμε πως ο Μινώταυρος γεννήθηκε απο την Πασιφάη, και τον χρυσό ταύρο δώρο του Ποσειδώνα προα τον Μίνωα.

Ο ένας, είναι στα ανάκτορα της Κνωσού, όπως είπε ο Εβανς.

Ο άλλος είναι το σπήλαιο της Αγίας Παρασκευής στο Δήμο Γουβών, 20 χιλ Ανατολικά του Ηρακλείου.

Ακόμα είναι και τρίτος, στο σπήλαιο της Μεσαράς, δίπλα στη Γόρντυνα.

Κάθε ιστορικός, έχει τα δικά του επιχειρήματα για το πού ήταν τελικά ο Μινώταυρος.

Για τον Λαβύρινθο της Μεσσαράς, δεν θα πούμε πολλά, γιατί έχουν ήδη γραφτεί πολλά και από πολλούς.

Απ΄ότι γνωρίζουμε από την ιστορία, τον Λαβύρινθο τον σχεδίασε ο Δαίδαλος.

Πέρα απο ‘οτι ξέρουμε όλοι πως ήταν τόπος απομόνωσης, οι ιστορικοί λένε πως ήταν αρχαίο λατομείο και χρησιμοποιήθηκε ξανά και επί Ρωμαικής εποχής.

Ένα είναι σίγουρο, πως περί το 1600 ήταν ένα από τα πιο σπουδαία τουριστικά σημεία, της Κρήτης, με μεγάλη επισκεψιμότητα.

Αυτό το μαρτυρούν οι 1260 περίπου υπογραφές, που σώζονται ακόμα στους τοίχους.

Οι επισκέπτες ήταν κατά καιρούς μεγάλες προσωπικότητες.

Το σπάνιο αυτό αξιοθέατο είχε την ατυχία να γίνει μπαρουταποθήκη αρχικά από τους Άγγλους, και μετά από τους Γερμανούς.

Εκεί, σε καταναγκαστικά έργα, οι γονείς μας, και κάτοικοι της γύρω περιοχής, εργάστηκαν, καθαρίζοντας τους χώρους, και στη συνέχεια ξεφόρτωναν τα αυτοκίνητα με τα πυρομαχικά και τα στοίβιαζαν μέσα.

Φεύγοντας όμως οι Γερμανοί, έβαλαν μακρυά βραδύκαυστα φιτίλια, και ανατίναξαν τη Λαβύρινθο,

Λένε όσοι θυμούνται, πως τα θρύμματα έπιασαν όλη τη Μεσαρά!

Έκτοτε η Λαβύρινθος, είχε τακτικές επισκέψεις από άτομα μεμονωμένα ή ομάδες, που αφαιρούσαν από τις οβίδες τη μπαρούτη κυρίως ημέρες που πλησίαζε το Πάσχα, με σκοπό να χρησιμοποιηθεί στα αυτοσχέδια σκλαπατζίκια (βαρελότα) της εποχής.

Από τις οβίδες επίσης αφαιρούσαν τον κάλυκα ο οποίος ήταν μπρούτζινος και τον πουλούσαν στην αγορά.

Όμως δυστυχώς, επακολούθησε και νέα έκρηξη το ΄61, και εκεί σκοτωθήκανε πάλι τέσσερα άτομα, κυρίως νέοι, μεταξύ αυτών και ο Δόξας, ο πατέρας των γνωστών αδερφών με τα αρτοποιεία στις Μοίρες.

Οι δύο αυτές εκρήξεις έχουν καταστρέψει ένα μέρος του σπηλαίου, και από τότε η είσοδος του που έχει όψη κρατήρα ηφαιστείου, παραμένει κλειστή.

Τελευταία έχει δεχθεί και πάλι επισκέψεις από αρχαιολόγους που έχουν κάνει νέα χαρτογράφηση, αλλά και προτάσεις για την τουριστική αξιοποίηση του και πάλι.

Μια προσπάθεια ετυμολόγησης της λέξης ”Λαβύρινθος” από ιστορικούς, λένε πως είναι πιθανά να σημαίνει ανάκτορο ή ιερό του λάβρυος., δηλαδή του πέλεκυ, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε πολύ στην αρχαία Κρήτη.

Ο λαβύρινθος είναι ένα οικοδόμημα που αποτελείται από ένα σύμπλεγμα δωματίων και διαδρόμων με εκπληκτικά πολύπλοκη διαρρύθμιση, σε βαθμό που να είναι σχεδόν αδύνατο να βγει κανείς έξω χωρίς οδηγό.

Όμως τι να σκέφτηκε άραγε ο Αλέξης Βολακάκης και κατασκεύασε το νέο σήματος του cretanmagazine που απεικονίζει τον Λαβύρινθο;

Πρώτον γιατί είναι σύμβολο της περιοχής της Μεσαράς.

Ο Λαβύρινθος συμβολίζει τον ανεξερεύνητο εσωτερικό μας κόσμο, ο οποίος πολλές φορές καταπιέζεται από διάφορες ψυχολογικές καταστάσεις.

Από την άλλη ο Θησέας συμβολίζει την συνείδησή μας που συνεχώς πασχίζει να μας λυτρώνει από τον λαβύρινθο των κακών σκέψεων που πάνε να μας κατασπαράξουν, και προσπαθεί συνεχώς να μας δείχνει τον δρόμο της εξόδου που την κρατάει πάντα ανοιχτή.

Το cretanmagazine κι εκείνο, με τον δικό του μοναδικό τρόπο, θα σας κάνει μια εξερεύνηση στα καθημερινά δρώμενα, και θα σας δείχνει τον δρόμο της ενημέρωσης, με νέα με παράξενα, με παράλληλες ματιές στο παρελθόν, για παλιά έθιμα και παλιές εργασίες, που οι νέοι δεν γνώρισαν ,

Κείμενο: Γεώργιος Χουστουλάκης

Φωτογραφία Μανόλη Δακανάλη