Connect with us

Γεια, τι ψάχνεις;

Life

Το ποδαρικό…

του Αντώνη Κουκλινού


Από νωρίς εκάθουντονε στο καφενείο και εζαρόπαιζε.
Όη μόνο τη παραμονή, μα ούλες τσι μέρες τω Χριστουγέννω.
Μνιά χρονιά δε ν’ είκαμε κολάι και να μη παίξει.
Καλό κοπέλι και δουλευταράς, μα…ετούτο νε το χούι κάθα χρόνο, τα κάνει ούλα σώπατο.
Τέσσερα κοπέλια και το ένα βυζανιάρικο, ολομόναχα με τη μάνα ντος, κάθα αργά στο σπίτι.
Δε τω σ’ έλειπενε πράμα να περάσουνε τσι μέρες τω ν’ εορτώ, μα ετούτο νά είναι άσκημο απου κάνει.
Ήντα καλό θα σου κάμει να λείπει ο άντρας απου το σπίτι έτσα μέρες.
Άλλο να ναι δουλειά και να μη μπορεί να το κάμει αλλιώς κι άλλο να γατέχεις πως ξημεροβραδιάζεται στο κουμάρι.
Και άστο δα τούτο να… μα και τη ν’ επαύριο ολημέρα κοιμάται, για να ξανακάτσει το βράδυ στη τσόχα.
Δε μιλούνται καλά, καλά, τ’ αντρόινο ούλες τσι σκολάδες και με το δίκιο τζη η κερά ντου, να του βαστά μούτρα.
Παραμονή και σάζει το (γ)κοπελιώ από νωρίς να δειπνήσουνε, για να τα κοιμήσει να μη καταλάβουνε πάλι πως λείπει.
Ετσά τα ξεγελά κάθα χρόνο και οντε θα κοπχιάσει το πρωί με ολόπρηστα τα μάθια ντου και τα ρούχα ντου τίγκα στη καπνίλα, τω σε χασκογελά τάχα μου πως εμπήκενε ο καινούργιος χρόνος και τω σε δίδει ότι πομείνει (ανε πομείνει πράμα) απου το κουμάρι, ίσα, ίσα να τα ποστραβώσει.
Ετσά ποδαρικό δε ντο θέλει κιανείς στο σπίτι ντου, μα ίντα θα κάμει, όξω θα το νε βγάλει κοντώ..?
Σαν ήλαξε ο χρόνος, έβαλε το βυζανιάρικο στη ν’ αμπασκάλη να θέσει.
Δε τζη κολά ο ύπνος ο παντέρμος λες και το κάνει επήτηδες.
Δε ν’ επήρενε χαμπάρι όμως πως τα δυό τζη κοπέλια το θηλυκό με τ’ ασερνικό τα πλιά μεγάλα, κατέχουνε ίντα γίνεται και πχιά είναι η αιτία και τα μάθια τση μάνας τως είναι κόκκινα και πρησμένα.
Σαν εποκοιμήθηκε, εσηκωθήκανε σιγά, σιγά και πάνε απόξω στο καφενείο απου παίζουνε το κουμάρι.
Εσκαρφάλωσε στο παραθύρι ο ασερνικός και θωρεί το ν’ αφέντη ντου απάνω στη τσόχα να κουμαροπαίζει.
Έπχιασε τη ν’ αμπλά ντου απου τη χέρα και μπαίνουνε μέσα.
Σαν εμπήκανε φωνιάξανε δυνατά…
-Να τα πούμε…!!!
Εποχασκώσανε ούλοι και παρετούνε τα ζάργια…
-Ετέθοια ώρα λέτε μπρέ τα κάλαντα…?
-Πείτε τα… πείτε τα…κάνει ο καφετζής.
-Ήρθαμε να μας ακούσει κι ο αφέντης μας να τα λέμε…
-Άρχη μηνιά κι αρχή χρονιά κι αρχή καλός μας χρόνος…
Σαν είδενε τα κοπέλια ντου ξημερώματα στσι δρόμους, εκόντεψε να κόψει το αίμα ντου.
Χίλιες εικόνες γίνουνται τα λόγια τση κεράς του, να το νε παρακαλεί, να κάτσει στο σπίτι ντου, στα κοπέλια ντου, ετσά χρονιάρα μέρα.
Σε μνιά στιγμή έσπασε μέσα ντου.
Εμάζωξε τα λεφτά ντου (ότι είχενε απομεινάρικο κόμη) και σφεντούριξενε τα ζάργια πέρα.
-Δε σα σε ξαναπχιάνω στα χέργια μου, καλιά θα τα κόψω απου τη ρίζα, να μη ν’ εχω χέργια να ξαναφάω ψωμί.
Εχιαρχιντήσανε κι οι αποδέλοιποι κουμαδόροι και μαζώξανε τη τζόχα.
Είδανε στα μάθια τω κοπελιώ πως ετούτο να το παιχνίδι βαραίνει τη ψυχή ντως.
Επήρενε τα κοπέλια ντου απου τη χέρα να πάνε στο σπίτι.
Σαν εχτυπήσανε τη πόρτα τση μάνας τως και πορίζει με τη λάμπα να ιδεί πχοιός χτυπά τέθεια ν’ ώρα, γρικά…
-Να τα πούμε..?
Ετροζάθηκε η κακομοίρα απου τη χαρά τζη…
Πρώτη φορά ο άντρας τση στο σπίτι…
Πρώτη φορά χαμογελαστός χρονιάρα μέρα…
Πρώτη φορά ποδαρικό…και ίντα ποδαρικό… αγκαλιά με τα κοπέλια ντου.
-Χρόνια πολλά γυναίκα… χρόνια πολλά παιδιά μου τω σε λέει κλάημενος.
Ο Θεός έπεψε φώτιση να μου δείξετε να ιδώ το σωστό…
-Δε ν’ ήπεψα εγω τα κοπέλια να σε βρούνε… αμοναχά ντως εσηκωθήκανε…
Η αγάπη δε ποστραβώνει τσ’ αθρώπους, τσι μονιάζει άντρα μου… εμπάτε μέσα να κάμετε το ποδαρικό να μα σε πάνε ούλα καλά οφέτος.
Ετσά… με τη ν’ αγάπη και το συγχωρεμό στα λάθη του άλλου μονιάζει ο κόσμος… αλλα κι οντε δε ν’ είναι μονιασμένος, εμείς οι απόξω, ας μη κρίνουμε και να κατακρίνουμε το ν’ άλλο.
Το να επικρίνεις το διπλανό σου, είναι κι αυτό κακό χούι, σα ντο κουμάρι απου τσουρά στη τζόχα, απου τα δικά σου χέργια, αλάργω απου το σπίτι σου και τα κοπέλια σου… χρονιάρες μέρες.

Αντώνης Κουκλινός

Ακολουθήστε το Cretanmagazine στο Google News και στο Facebook

Click to comment

Leave a Reply

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Δείτε και αυτά

Life

Ελιές μαζώνουνε οι ‘’νέοι’’ απόγονοι τση κληρονομνιάς και τα βρήκανε σκούρα του Αντώνη Κουκλινού Ετσά που στρώνει τα μπαγκάλια, μπερδαίνουνε στα τζουγκριά του τράφου...

Life

του Αντώνη Κουκλινού Στις αρχές του ογδόντα, μια παιδική ασθένεια (ιλαρά) είχε στη χώρα μας αρκετά θανατηφόρα περιστατικά. Νοέμβρης ήτονε. Ετότε σας είχα τη...

People

Αν σήμερα η Κρήτη πρέπει να καυχιέται για κάποια νέα ακούσματα, κάποια από αυτά, θα είναι σίγουρα τα τραγούδια του Αντώνη Κουκλινού! Ο βασικός...

Themata

του Αντώνη Κουκλινού Τζίτζικα ‘νεμαζώξου μπλιό, ο Αύγουστος ποκάνει,Σεπτεμπριάδες μπαίνουνε κι ο νους σου δε ντο βάνει.Οι νύχτες μεγαλώνουνε, ντακέρνουνε δροσούλες,και γιάτσο κάθα ταχινή,...

Life

Από την νέα χρόνια σε κάθε γωνιά της γης Διαβάστε την ανακοίνωση του Αντώνη Κουκλινού: Καλημέρα σας φίλοι μου και καλή εβδομάδα σε όλους...

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Τεράστια σημασία είχε το λεγόμενο «ποδαρικό», πριν κάποιες δεκαετίες στην Κρήτη. Ποιός δηλαδή θα πρωτοπατήσει το κατώφλι του σπιτιού το πρωί της Πρωτοχρονιάς, να...

ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ

Τον καιρό που ταξίδευγα, είναι ή ιστορία που θα σα σε πω σήμερο του Αντώνη Κουκλινού Σε ένα φορτηγό ήμουνε που το λέγανε platonic...

Themata

«Ένα λαγούτο εγίνηκε, πραγματική αιτία, να ξαναγράψω απ τη ν’ αρχή, καινούργια ιστορία» Ψηλά στο τοίχο ήτονε, στη μ-πρόκα κρεμασμένο, χρόνους πολλούς, αμίλητο και παραπονεμένο....