Ειναι οπως και να το κανουμε, αποριας αξιο, το πως βγηκαν καποιες φρασεις και ακουγονται απο τον κοσμο, αλλα παντως εγκωμια για την Κρητη μας, ακουω και ακουγα απο τοτε που πατησα το ποδι μου στην Αθηνα!
Ειναι δεκαδες εκατονταδες, εκεινοι που απο ενα απλο και μονο ακουσμα της φωνης μου, με ρωταγαν…
-Απο την Κρητη εισαι;
-Ναι, τους απαντουσα εγω.
-Φαινεται απο την προφορα σου…
-Ε και τι να κανω εγω…
Απο ποιο μερος της Κρητης, ρωτουσαν.
-Απο ενα χωριο κοντα στις Μοιρες
-Τις ξερω τις Μοιρες, απο ποιο χωριο;
-Απο τη Γαλια, αν την ξερεις…
-Εμ τη Γαλια δεν ξερω;
Ετσι ολοι ηξεραν την Κρητη, σχεδον ολοι τις Μοιρες, και δεν ηταν και λιγοι που γνωριζαν και το χωριο μου.
Ολοι θυμουνται τους καλους φιλους που εχουν, ποσο καλα περναγανε οταν κατεβαιναν στο νησι, και μαλλιστα ενας που καλοπερνουσε γιατι σε οσους φιλους πηγαινε, διασκεδαζε πολυ, ετρωγε ψητα, , αντικρυστα και μου λεει…
-Καλυτερα να εχεις φιλο στην Κρητη, παρα βουλευτη στην Αθηνα!
Εγω παρ ολο που δεν ειμαι τοπικιστης, δεν εκανα τιποτε αλλο παρα να συμφωνησω, γιατι και εγω με τους φιλους μου, καθε που κατεβαινω, καλα περναω, και απο ψητα και απο βραστα καλα δεν εχω παραπονο!
Μου αρεσε η φραση αυτη, οπως και τα καλα λογια, και αισθανθηκα ομορφα οπως τον καθενα που θα του παινεσουνε το μερος του, απο οποιο τοπο κι αν ειναι.
Δεν μπορω να πω οτι δεν υπηρξαν κατα καιρους και μισοκρητικοι, που αντιπαθουσαν την Κρητη και τους Κρητικους, αλλα αυτοι ευτυχως ηταν πολυ ελαχιστοι
Οι περισσοτεροι ηταν ΦΑΝ της Κρητης και των εθιμων της.
Ετσι γνωριζω πολυ κοσμο οπου σταθω κι οπου βρεθω που μου πλεκουν εγκωμια για την Κρητη, απο διαφορα μερη της Ελλαδας, χωρις να ειναι Κρητκοι!
Τον τελευταιο προχθες τον γνωρισα στις…”παροχες” του ΙΚΑ Ν.Ιωνιας. Τα χαρτακια με τους αριθμους ειχαν τελειωσει και το μηχανημα εγραφε…
”Η συνδιαλλαγη με το κοινο εχει τελειωσει” Ο κοσμος δεν καταλαβαινε τι θα πει ”συνδιαλλαγη με το κοινο” και παταγε το κουμπακι μπας και βγαλει νουμερο αλλα ματαια!
Εκεινη τη στιγμη που το παταγα και εγω νευριασμενος, ενας κυριος μου κανει νοημα απο πιο περα, να παω κοντα του, και προθυμα μου δινει ενα χαρτακι που του περισευε να εξυπηρετηθω.
Ας ειναι καλα, πιασαμε και κουβεντα, απο που εισαι κλπ και εκεινος κι αν μου εκανε παινεδια για την Κρητη και μαλλιστα τα ορεινα μερη των Ανωγειων, για τις 5 μερες που κρατα ο γαμος καλες παρεες, τα ψητα και τα βραστα, τα γαμοπιλαφα τα ωραια τυρια, και ολα τα εφτα καλα του Θεου…..
Για να καταληξει μετα απο πολλα παινεδια, οτι στις παρεες εδω στα δικα του μερη λενε τη φραση…
”Καλιο σκυλο απο την Κρητη, παρα φιλο Λιλοβητη!
Γελαγα για τα ωραια του λογια, χωρις να ξερω το Λιλοβο η Λελοβο της Θεσπρωτιας, απο αυτον εμαθα αυτο το χωριο και του το ειπα κι ολας…
-Το αδικεις, παντως φιλε μου το Λιλοβο, ετσι μου φαινεται….
-Οχι, ξερω τι σου λεω, μου λεει, εμεις ετσι το λεμε, και το πιστευουμε γιατι καθε που παμε στην Κρητη περναμε αφανταστα!
Βεβαια Λιλοβο υπαρχει και στην Βουλγαρια, και δεν ξερω εκει πως ειναι τα πραγματα, αλλα αμα στα λεει ο αλλος, εσυ τι να πεις….;