Στον τοίχο του παραδοσιακού πλυσταριού φύτρωσε το σκυλάκι, και τα πάει μιά χαρά!
Έτσι για να μας θυμίζει και μας, πως η χαρά, η ευτυχία σε ένα σπίτι, δεν θέλει πολλά για να μεγαλουργήσει! Και μεις, και με ελάχιστα μπορούμε να περνάμε όμορφα, χαρούμενα κι ευτυχισμένα! Ζωή χωρίς περιττά λούσα, χωρίς πολυτέλειες!
Με το νερό του πλυσταριού με τον ήλιο και το οξυγόνο, έκανε φύλλα και βλαστούς, και πανέμορφα λουλούδια, σαν να μας λέει: “Κοιτάξτε με! Δεν έχω την ανάγκη κανενός,εγώ μπορώ και μόνο μου να ζώ, κοιτάχτε τους εαυτούς σας”!
Κείμενο – φώτο: Γεώργιος Χουστουλάκης