Είναι φορές που η πρεπιά της τιμής δεν επιτρέπει να μη συνοδεύουμε στη μνήμη μας την πορεία άξιων και γνήσιων ανθρώπων του τόπου μας
Πόσο δε μάλλον όταν τούτοι είναι ρασοφόροι, πνευματικοί του θεού των ανθρώπων και της ορθοδοξίας μας. Πόσο δε μάλλον όταν οι άνθρωποι αυτοί παρέμειναν πλάι στον άνθρωπο, στα παιδιά, στους συντοπίτες και συγχωριανούς, πλάι στη σημαία μας, στην πατρίδα και στη γη μας.
Πόσο δε μάλλον όταν οι προσωπικές αυτές μπόρεσαν και κατήχησαν, δίδαξαν, ενέπνευσαν, έχτισαν δομές, πρωταγωνίστησαν στην εξέλιξη του τόπου τους, γίνανε παραδείγματα συμπεριφοράς, εξύψωσαν την τιμή της Κρήτης και κατόρθωσαν να προσευχηθούν άδολα για όλους μας…. Γνωστούς και αγνώστους.
Ένας από τους ανθρώπους αυτούς, και ο ΠαπαΓιώργης ο Χιωτάκης οΣφακιανός της καρδιάς μας, και της εμπιστοσύνης μας. Τούτο τον ρασοφόρο τιμήσαμε σήμερα, δηλώνοντας με την παρουσία μας στη δική του γη πως κάθε του σκέψη που έγινε λόγος και πράξη θα παραμείνει ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΉΚΗ για μας με το όποιο κόστος.
Γιατί κι ο Παπαγιώργης το κόστος δεν το υπολόγισε ποτέ. Αυτή του η στάση τον κατατάσει στους ανυπότακτους και στους επί γης Αγίους που στο αντερί του σκούπιζε πάντα την χούφτα του που έμοιαζε γης και ουρανού. Πάντα μνήμη, πάντα σεβασμός πάντα τιμή.